Kıbrıs elden giderken

SEVGİLİ okuyucularım, dünyanın neresinde, dünyanın hangi ülkesi, eline geçmiş olanakları -yabancı güçlerin hatırı için- böylesine ziyan eder? Dünyanın hangi ülkesi, yanıbaşındaki bir devleti sadece ve sadece yabancı güçlere teslim bayrağı çekmiş olduğu için elinden çıkarmayı göze alır? Bizim KKTC için tezgáhladığımız bu hadise bir başka ülkede yaşansa, inanın kıyametler kopar, yer yerinden oynardı. Bizde ise tık yok! Bir kesim ‘zafer çığlıkları’ atan medya bombardımanı altında ezilmiş, tepkisini yitirmiş. Bir başka kesim umursamaz. Ama toplumun hiçbir kesimi, hiçbir katmanı, hatta milyonlarca bireyi, Kıbrıs konusunda ne olduğunu bile bilmiyor. Açıklama yok! Bilgilendirme yok! Olan bitenden hiç kimsenin haberi yok! Medya korosu bağırıyor: ‘Kıbrıs’ta zafer!.. Rumlara geçirdik!.. Çözüm!.. Borsa Kıbrıs’la coştu!..’Kardeş devletini, borsayı coşturma pahasına yok eden ilk ülkeyiz. Bir tarafta Denktaş feryat ediyor. Öbür tarafta yıllarını Türkiye’nin çıkarları için en sorumlu görevlerde geçirmiş Coşkun Kırca yazıyor: ‘Türk tarafının bu badireyi (Kıbrıs’ın satışını) atlatabilmesi için en lehimizdeki ihtimal, Rumların halkoyunda olumsuz oy kullanmalarıdır. AKP iktidarının hatasını ancak Rumlar düzeltebilir. Aksi halde Cumhuriyet’ten beri Türkiye ilk vahim diplomatik hezimetine uğramış olacak ve bu hezimet üstelik, bir askeri zaferin tasfiyesi şeklinde kabullenilmiş olacaktır.’* * *Dünyanın neresinde bir devletin (KKTC) kaderi, yanıbaşındaki devlette (Rumlarda) yapılacak halkoylamasıyla belirlenir? Bundan daha komik, acı, utanç verici bir şey olabilir mi?KKTC’yi hangi ‘ulusal çıkarlarımız’ hatırına yok etmeye çalışıyoruz? AB uğruna mı? ABD uğruna mı? Yok edince ne kazanacağız? Dünyanın neresinde, ayrı yaşayan iki ayrı millet, iki ayrı devlet bugüne kadar bu yabancı güçler tarafından birleştirilmiş? Türkiye dışında kime böyle baskılar uygulanmış? Hangi onursuzlar bu baskılara boyun eğmiş? Bir tek örnek versenize!* * *Yanıltmaca bombardımanı sürüyor! Efendim Kıbrıs olayında öylesine büyük başarı elde etmişiz ki, Tayyip Erdoğan’a Nobel Barış Ödülü verilmeliymiş!Efendim her şeyi biz alacak değilmişiz ya! Karşı taraf da elbette alacakmış! Efendim biz zaten Lozan’da da toprak vermemiş miyiz! Ege adaları ve Batı Trakya’dan vazgeçmemiş miyiz! O zaman Atatürk ve İnönü için ne demeliymişiz! Yani toprak vermek ‘normal’ değil miymiş!Bilgisizlik, ya da gerçekleri bilerek saptırmaya yeltenmek çok kötü. Lozan Antlaşması’nı biz 1923 yılında imzalarken Ege adaları ve Batı Trakya bizim miydi, yoksa 19l2 Balkan Harbi’nde elimizden çıkmış mıydı?* * *Salı günü TBMM’de Kıbrıs görüşmesi yapılacak. Hükümet tarafından Meclis’e bilgi verilecek. Peki burada Denktaş’ın da konuşturulması gerekmez mi? Bu öneri, bağımsız milletvekili Emin Şirin tarafından gündeme getirildi, CHP bunu resmen istedi, Meclis Başkanı reddetti! Bugün 4 Nisan 2004. Şu dakikaya kadar Kıbrıs’ta ne aldığımızı, ne verdiğimizi, ne olduğunu ve olacağını anlatan yok, bilen yok. Ancak medya bombardımanı muhteşem! Zafer kazandık! Zaten aylardan beri ‘zafer’ kazanıyoruz da, bunun belirtisini gören şimdiye kadar olmadı.KKTC yok oluyor, toprağımızdan, egemenliğimizden, özgürlüğümüzden ödünler veriyoruz, borsa coşuyor! Yunan borsası değil, bizimki! Başka bir ülkede olsaydı herhalde çökerdi. Borsa coşsun diye Kıbrıs verilir mi?‘Kıbrıs başımızın belası... Verelim kurtulalım... Verelim ki AB’den aralık ayında müzakere tarihi alalım... Çözüm istemeyen baykuşlar ötmeye devam etsin!..’Bu yazıları, bu doğrultuda haberleri medyada izledikçe kanım donuyor, tüylerim diken diken oluyor, ülkem ve mesleğim adına utanıyorum.İyi ki 1920’li yıllarda değiliz. Biz bu tür feryatlarla ne İstiklal Harbi verirdik, ne bağımsızlık elde ederdik. Geçmişte Kıbrıs olaylarını yaşadık, binbir güçlükle bir devlet kurduk. Şimdi onu AB’nin hatırına, çektiğimiz teslim bayrağı uğruna yitirmek ve bitirmek üzereyiz. Tek umut Rum tarafından halkoylamasında ‘hayır’ çıkması! İşimiz Allah’a, KKTC’yi ve onurumuzu kurtarmak Rumlara kaldı. Böylesini hiç yaşamamıştık. Kaderde bu da varmış!