Vatandaş olmak için İstiklal Marşı şartı...

Üç dört sene öncesine kadar, TC vatandaşlığı almak bir ölümdü.

Adamın burnundan fitil fitil getiriyorlardı. (Hani Pişmanlık Yasası’ndan faydalanan Şemdin Sakık ‘Adamı pişman olduğuna pişman ediyorlar’ demiş ya, o hesap!)

Unuttum şimdi ama, en az 2 gününüzü alan bir ‘sağlık kurulu’ macerası vardı mesela; Devlet Hastanesi olacak, ne kadar doktor varsa tek tek sizi görecek. Saatlerce, önünüze geçmeye çalışan ilkellerle savaşarak bekledikten sonra, eğer girdiğiniz odada kaderin mutlu cilvesi bir doktor varsa, şöyle sorular:

- Herhangi bir psikolojik bozukluğun var mı?
- Zührevi bir hastalık geçirdiniz mi?

Doktor haklı, 15 saniye ve sadece bakarak nasıl anlayacak da size ‘sağlam’ raporu verecek? Sütünüze kalmış:

- Evet doktor, az bi’şey paranoid şizofremindir ama...

Genel cerrahi, ortopedi, cildiye, kulak-burun-boğaz, dahiliye, göz, bevliye... ne kadar branş varsa artık.

Tabii doktorlar size doğru dürüst bakmıyor bile, nasıl bakacak. Laf.

Gerisini anlatmıyorum, bir bürokratik faciaydı demekle yetineyim. Bakanlar Kurulu karar verip Resmi Gazete’de yayınlanana kadar, bu işlem (25 senedir bir Türkle evli olarak Türkiye’de yaşayan, Türkçe bilen, çocuklu bir kadın için bile) 2-3 sene sürüyordu.

En çok ‘meramını anlatacak kadar Türkçe bilecek’ imtihanına gülmüştüm.

Müracaat sahibi Cağaloğlu’ndaki Milli Eğitim Müdürlüğü’ne gidiyor, kapıdaki görevli kadın bir form doldurturuyor ve soruyor:

- Sen (!) misin Türk vatandaşlığına müracaat eden?
- Evet.
- Kaç senedir burada yaşıyorsun?
- 25 senedir.
- Ne güzel...

Formu alıp on beş dakika kayboluyor, müdüre imzalatmış olarak geri geliyor:

- Tamam mı? Eee, Türkçe imtihanı filan yok mu?
- Ben konuştum ya gelinle...

Kapıdaki teyze yapıyor Türkçe imtihanını!!!

Artık bütün bu saçmalıklar tarihte kalmış. Allah AB’den razı olsun! 26 senedir burada yaşayan, iki çocuk anası, mükemmel Türkçe konuşan bir arkadaşımıza, sadece bir komisyonda bir iki (mantıklı) soru sorarak vatandaşlık vermişler.

Ama ... BURASI TÜRKİYE! Daima bir AMA’sı var.

Bir de (muhtemelen yazılı olmayan) kural uygulamışlar:

TC vatandaşı olmak isteyen yabancılara İSTİKLAL MARŞI İMTİHANI yapıyorlarmış.

(Birileri Amerika’da gördü ve özendi her halde.)

Ayağa kalk, esas duruşta (bunu ben eklerim) söyle:

Kooorkma sönmeeez bu şafaaaaak

Laaarda yüzeen al sancaaaak

Sönmeden yurduuuu

Munüstünde...

Arkadaşım, ‘Çocuklar ilkokula giderken, onlara ezberleteceğim derken ben de öğrenmiştim Allah’tan. Sorun çıkmadı” diyor.

Dinlerken aklıma takıldı:

Acaba Papa’nın İstanbul Temsilcisi’nden de İstiklal Marşını söylemesini istediler mi?