Arınma zamanı

Gönlüm ailesinin yaz tatili nasıl geçiyor?
- Yaz dendiğinde ailemle geçirebileceğim en kaliteli, eğlenceli ve özel anlar geliyor aklıma. O yüzden, yazlığımızda dinlenerek kış yorgunluğunu atmayı tercih ediyoruz. Alaçatı’da açıkçası sosyalleşmekten ziyade kendi özel alanımı oluşturuyorum.
Alaçatı serüveniniz nasıl başladı?
- Bu serüven dört yıl önce başladı. Tatil için geldiğimiz bu şirin kasabanın o günkü bakir haline, havasına, sahiline vurulduk ve hemen ev aldık. Windsurf için de Türkiye’nin en uygun bölgesi olduğundan, yazlarımı sevdiğim bu sporlarla geçirme fırsatı bulmuş oldum.
Nesini sevdiniz bu kadar?
- Doğallığından, dokusundan etkilendim. İstanbul’daki koşuşturmacalı hayatımızdan bir nebze olsun kaçmak ve öze dönmek için biçilmiş kaftandı. Yerli halkı hâlâ burada ve bugünkü popülerliğe rağmen yerleşik düzenlerini bırakıp gitmiyorlar. Alaçatı’nın bu hali de biz şehirlilerin köy hayatını yaşamamıza imkan veriyor, aradığımız o gerçek yaşamı bizlere hatırlatıyor. Hacı Memiş’in sokaklarında gezmeyi, dondurmalarımızı alıp eve dönerken kapılarının önünde oturan kasaba halkıyla sohbet etmeyi seviyorum.
Peki süratle gelişmesi ve kalabalıklaşması?
- Dört yılda Alaçatı’nın her halini gördüm, yaşadım. Bu kadar kısa zamanda gelişmesini, popüler olmasını açıkçası ben de şaşkınlıkla izliyorum. İnsanlar güzel olanı hemen keşfediyorlar. Alaçatı’ya geldiğim ilk zamanlar, Hacı Memiş sokaklarındaki birkaç antikacı dışında açık dükkan yoktu. Mahalle kıraathanesinin önünde oturan bir yaşlı adam dışında insana rastlamamıştım. Şu an ise yaşayan, her geçen yıl artan bir kalabalık var. Ama dokusunun korunması şart. Eski doğramaların olduğu, önünde Arnavut kaldırımı uzanan mütevazı evler Alaçatı’yı Alaçatı yapan yapılar örneğin... Begonviller de o taş evlere çok yakışıyor. Aşk üzerine kurulmuş bir kasaba burası. Her bir köşesinde, bitkisinde, rüzgârında bunu hissettiren nadide bir yer. Yenilenir ve gelişirken o eski ruhunu korunmalı.

ÇOCUKLAR DA BURAYI ÇOK SEVİYOR
İki çocuğunuz var, onlar Alaçatı’da mutlu mu?
- Keremcan inanılmaz seviyor mahallemizi. İzole İstanbul hayatının dışına çıkma, farklı kültür ve aile yapılarını tanıma fırsatı buldu, bu da beni çok mutlu ediyor. Buradaki en yakın arkadaşı yerli halktan... Onunla sokakta top oynuyor, bisiklet kullanıyor. Kendi başına mahallenin bakkalına alışverişe gidiyor. Alp ise daha küçük, o yüzden şimdilik sadece abisinin zevklerini takipte. Henüz yüzmüyor. Sık sık parka gidiyor, beraber köpeğimizi gezdiriyoruz. Akşam olunca hep birlikte Hacı Memiş’te yürüyüş yapıp dönüyoruz. Organik gıdaların olduğu, evin hemen arkasında kurulan şahane bir de pazarımız var.