Kara plak, kara talihini yendi

SEVGİLİ kara plaklarım, ben size hiçbir zaman ihanet etmedim. Gözden düştüğünüz yıllarda bile, itinayla sizleri çaldım, verdiğim emekten yüksünmedim, sesinizin doğallığı bana bütün zahmetleri unutturdu. Çıtırtılarınızı bile sevdim.Ben size kara plak derim, kimileri long play, kimileri de vinyl adını uygun görürler.Şimdi yeniden iade-i itibar ettiniz/ettirildiniz, bakıyorum sizi göz önünden kaldıran müziksever birçok dostumun elinde sizleri görüyorum. Herkes yeniden pikaplarını tozlu odalardan çıkarttı, iğnesini yeniledi, hatta birçok kişi yeniden satın aldı.Ama onların daha önce yaptıklarını unutmayın, benim gibi sadık sevdalınızı gönlünüzün ayrı bir yerinde saklayın.Çalak zekálı bir dostum, evimde -bilimsel deyimiyle- analog pikaplarımı, makaralı teybimi gördüğünde ironik bir dille bir tavsiyede bulunmuştu:Bana kalırsa en iyisi bunları Rahmi Bey’in (Rahmi M. Koç) Sanayi Müzesi’ne armağan edin. Geçenlerde bir itirafta bulundu: Analog pikap almış.Sadece ‘kara plak’ın değil, benim de zaferim.Yalnız sizin gibi gelgeç gönüllüler, hercailer değil, alet yapımcıları da pikaba yüz vermediler, müzik aletleri listesinde gittikçe azalıyorlardı, onların bir azınlığa dönüşmesi beni üzüyordu.Ya şimdi?Her ay müzik aletleri listesi yayımlayan, onlara yıldız veren derginin analog pikaplar bölümünde tam 36 tanesi boy gösteriyor. En seçkin markalar, yoksa bu sayı rahatça yüze yükselebilir.Hele ilk ikisinin fiyatını okuyunca şaşıracaksınız.Biri 14.050 Euro, diğeri de 7000 Euro.Sizi daha çok şaşırtmamak için kol ve iğnelerin fiyatlarından söz etmedim.* * *YAZIYA başlamadan önce The Art of Pablo Casals’ımı albümünden çıkardım.Kadifeyle okşar gibi sildim, sonra antistatik fırçamla fırçaladım, bir ressamın tuvaline fırça vurur gibi, sonra da iğnemi fırça ile temizledim, tabancasıyla elektriğini aldım, sesi kulaklarıma ulaşınca, esin perimin de klavyeme konduğunu hissettim.Orkestrayı Sir Landon Ronald yönetiyordu, Casals’ın çellosuna kimler arkadaşlık etmişti?Kemancı Jacques Thibaud, piyanist Alfred Cortot.Çocukluk, gençlik günlerimi hatırladım.Yüksekkaldırım’da Lale Plak’tan, Rozental’lerden, Karaköy’de Faruk Erengül’den aldığım kara plakları.Sadece almak yeter mi, onları korumak için yurtdışından aldığım yedek káğıt muhafazaları, naylon kapları, kutular içinde iğneleri.Arada bir sevgili Oğuz Aral’ın bana armağan ettiği, bir 78’lik plağı da çalarım.Udi Yorgo’nun (Yorgo Bacanos) mahur şarkısı ‘Hálá kanayan kalbimi aşk ateşi dağlar’ı, Odeon’da Safiye Hanım (Safiye Ayla) okuyor.* * *ÖNEMLİ bir dileğim var, gelecek günlere dair.Sevgili dostumun evinde, çok sevdiğim eşiyle birlikte makaralı teypten Hadjikadis’in Piyano Eserleri’ni dinlemek.