‘Mesajla başladı, sonra evime geldi, şimdi de bıçaklayacak mı beni?’

Perihan Özkan 26 yaşında. Henüz 5 aylık evli. Çiftin hayatı yaklaşık bir yıl önce gelen tehdit mesajıyla altüst oldu. Aralıklı olarak ölümle, tecavüzle tehdit eden mesajlar gelmeye devam etti ve bir süre sonra bu mesajların çiftin komşuları M. Kozan tarafından gönderildiği ortaya çıktı. Hepsi aynı sitede büyümüştü, birbirlerini tanıyorlardı… Özkan ilk mesajdan itibaren olayı emniyet güçlerine bildirmiş, dava açmıştı. Fakat 8 Şubat’ta hiç beklemedikleri bir şey oldu ve M. Kozan, Özkan çiftinin evine kadar geldi. Perihan Özkan durumu anlatan bir video yayımladı sosyal medyada, olay çığ gibi büyüdü. Şimdi M. Kozan süresiz ev hapsinde, elektronik kelepçe takılmadı, dava devam ediyor ve henüz suçu kesinleşmedi. Perihan Özkan yaşadıklarını anlattı.

◊ Ne zaman tehdit mesajları almaya başladınız?

İlk olarak 2023’te sahte bir hesaptan Instagram’dan mesaj geldi. Hakaretler, hayatımda hiç duymadığım şeyler, ağır küfürler, ölüm tehdidi... Beni sakat bırakacağını, bakıma muhtaç hale getireceğini yazıyordu. Aynı zamanda anneme, kardeşime, eşime yönelik de tehditler söz konusuydu. Çok sinirlendik ama kim olduğunu bilemedik. Emniyete şikâyet ettik. Sahte hesap olduğu için savcılık bunu bulamaz dediler, eve döndük. 2-3 ay sonra yine başka bir sahte hesaptan tehdit dolu mesajlar gelmeye başladı. Mesajlarıma neden cevap vermiyorsun diye kızıyordu.

◊ Sizi tehdit eden kişinin kimliğini yani komşunuz olduğunu nasıl öğrendiniz?

Üç ay sonra bu kez annesinin sosyal medya hesabından yazdı ve kimliğini kendi açığa çıkardı. Çok şaşırdık. Biz çocukken kapı komşumuzdu bunlar. “Seni ve senin gibileri ampüte bırakacağım, tecavüze uğramaktan beter edeceğim” diyordu. Arada dini söylemler de kullanıyordu. Kimliği açığa çıkmıştı, karakola bildirdik.

‘KORKU FİLMİ GİBİ...’

◊ Bu kişinin size takıntısının sebebi ne, size âşık mı?

Bunu polisler de arkadaş çevrem de sordu. Bu şahıs kardeşimin arkadaşıydı, her gün bize gelirdi, bilgisayar oynarlardı. Annemin çok yemeğini yemiştir. 12 yaşında bir kız çocuğuydum, o da 12 yaşındaydı. Aramızda asla böyle bir şey söz konusu olmadı. Üstelik eşim de benim çocukluk arkadaşım. Hepimiz aynı mahallede büyüdük. Annem-babam boşanmaya karar verince ben, kardeşim ve annem İstanbul’a gittik. Liseyi İstanbul’da okudum. Üniversiteyi kazanınca Ankara’ya, babamın yanına döndüm.

◊ Şahsın ailesiyle görüştünüz mü o zaman?

Evet, annesine söyledik, mesajları gösterdik. Çok şaşırdı annesi de, “Nereden biliyor bu küfürleri” dedi. Sonra şehir dışında yaşayan ağabeyi bizi aradı, “Bıktım bu çocuktan” dedi ve kardeşini ifade vermeye götürdü. Karakola giderken fes takmış, şalvar giymiş. Normalde böyle giyinmiyor. Sonra babasıyla bir özür mektubu gönderdi bize. “Öfkeme yenik düştüm, bir daha böyle bir fiiliyatta bulunmayacağım” yazmıştı.

◊ Tekrar nasıl başladı?

Uzun bir süre sıkıntı olmadı. Ama son bir aydır sürekli kapımın önündeki parkta geziniyordu. Evimi izliyordu, bir şey yapamadım. Evime 20-30 adım mesafede oturuyor. İki aylık uzaklaştırma kararı vardı, bitti. Ayın 8’inde öğlen 15.30 gibi kapı zili çalındı, kameradan baktım, bu! Çok korktum, elim ayağım titredi. Birkaç kere zile bastı ve dakikalarca kameraya baktı, yüzünü göstermek istedi. Evin etrafında dolaştı, parmak uçlarında yükselip evin içini görmeye çalıştı. Salon camından baktım, hiç kıpırdamadan, gözlerini dikip bana baktı. Hani korku filmlerinde olur ya, kızı öldürmeden önce… Aynı öyleydi. Polisi aradım, geldiler ama benim tekrar “Şikâyetçiyim” demem gerekirmiş, mahkemelik olduğum için demedim, öyle olunca polisler de gitti… Hepimiz çok sinirliydik. Eve gelmeye cesaret edebileceği hiç aklımıza gelmedi. Eşim babasını aradı, açmadı. Adam “Ben iki kere beyin kanaması geçirdim, yaşlıyım” deyip muhataplığı kesti! Hepimiz aynı mahalledeyiz. Şahitler var sitede, apartman görevlimiz de dahil. İki gün boyunca tam benim evime bakan bankta oturup evimi gözledi. Muhtemelen eşimin ve benim eve giriş çıkış saatlerimizi takip etti.

◊ Bu mesajlar sizin hayatınızı nasıl değiştirdi?

Ankara Üniversitesi Türk Dili ve Edebiyatı mezunuyum. Öğretmenlik okudum. Staj yaptığım lise uzaktaydı, sabah çok erken çıkmam gerekiyordu, gidemediğim oldu korkudan. Sorduklarında bahaneler uyduruyordum, hastayım diyordum. Markete gidemiyorum. Arkama baka baka dolaşıyorum. Mesajla başladı, sonra evie geldi, şimdi de sokakta arkamdan gelip bıçaklayacak mı beni diye düşünüyorum. Bütün kadın cinayetleri böyle olmuyor mu?

◊ Sosyal medyadan yardım istemeye nasıl karar verdiniz?

O son gün yeni bir hesaptan yine mesaj atmış, geç gördüm. TikTok’ta 27 bin takipçim var, o öfkeyle bir paylaşım yaptım. Sonra bir video çektim ve X’te paylaşılınca o video, olaylar çok hızlandı. Emniyetten aradılar, hemen gittik. Güler yüzlüydü polisler, kadına şiddetle ilgilenen büroya yönlendirdiler beni. Oraya çok üst düzey polisler gelmişti. Olay sosyal medyaya düşünce ağabeyi eşime mesaj yazdı, “İftira atıyorsunuz, neden sosyal medyayı işin içine soktunuz, biz de sizden şikâyetçiyiz” deyip tehdit etti.

◊ Son durum nedir?

Savcı süresiz ev hapsi vermiş. Ama elektronik kelepçe henüz yok. Bu da beni geriyor. Çıksa gelse, haberim olmaz.

◊ Bu süresiz ev hapsi sizi ne kadar rahatlattı?

Asla. Hâlâ aynı yerde yaşıyoruz. Elektronik kelepçe de yok. Çok rahat dışarı çıkabilir, evime gizlice girebilir. Ben KADES’i, polisi arayana kadar yapacağını yapar.

◊ Sosyal medyada eşinizi, sizi ‘bir şeyler yapmaya’ davet eden çok mesaj yazıldı…

İnsanlar ‘Bu kız yalnız mı, eşinin eli armut mu topluyor, kocası nerede’ diyor, eşime hakaret ediyorlar. Herkesin aklına ilk olarak tehdit etmek, şiddet göstermek geliyor. Diyelim eşim gitti, o şahsı dövdü ya da Allah korusun öldürdü! Ne olacak, yine biz mağdur olacağız. Bunlar çözüm değil. Biz bir hukuk devletiyiz, devlet vermeli cezayı. Eşim ve kardeşim, aileyle konuşmak için evlerine gitti ve sadece zillerine bastılar. Aile hemen polisi arayıp bizi öldürecekler diye şikâyette bulundu. Eşim günlerdir işe gitmiyor, kardeşim yanımda, amcam ve kuzenim işini gücünü bırakıp Mardin’den geldi.

◊ Size “Taşının oradan” diyorlar…

“Niye orada oturuyorsun” diyorlar. Şu anda eşimin doğup büyüdüğü, babaannesinden kalan evde oturuyoruz. Ben ev sahibiyim, yeni evliyim, evimizi yeni yaptırdık. Mağdurum ben, neden evimi bırakayım? Onlar kiracı, onlar gitsin. Asla kabul etmiyorum.

‘BİRAZ EMPATİ...’

“Bir sene önce Özgecanlar için, başka kadınlar için adalet isterdim sosyal medyadan. Bu yardımı kendim için isteyeceğim hiç aklıma gelmezdi. İnsanlar biraz empati yapsınlar ve bizi olumsuz hareketlere yönlendirmesinler. Bizim insanımız kendi başına gelmeden anlamıyor.”