Bu süper kahramanlar çıldırmış olmalı
Güncelleme Tarihi:
Ne ara, neden ve nasıl etrafı, ekranı, sinemayı bu kadar fazla süper kahraman sardı? ‘Game Of Thrones’ gibi son derece karmaşık ve fantastik bir forma sahip bir dizi nasıl oldu da ana akım dizi formülüne dair bilinen her şey yıktı? Bir dönem sadece ‘türünün meraklıları’ için üretilen ultra fantastik hikâyeler neden bu kadar revaçta? Değişen popüler kültür dünyasını nedenleriyle birlikte anlamak için, her yıl ABD’nin San Diego şehrinde düzenlenen, 170 bin kişi katılımlı, ‘Comic-Con’ etkinliğinden daha doğru bir yer olamazdı.
1970’den beri düzenlenen Comic-Con, dünyanın dört bir yanından gelmiş 170 bin kişilik bir buluşma. Çok da ‘dünyanın merkezi’ bir yerde sayılmaz üstelik: ABD’nin Doğu yakası, Los Angeles’a 2 saatlik uzaklıktaki ‘kumsal şehir’ San Diego’da. Arada yanımdan Türkçe konuşan çiftler, gençler bile geçiyor; kalabalıktan yakalamak pek mümkün değil. Her yaş, ırk, cins, merak ve fantezinin buluşması bu. Aynı zamanda ‘hayranlık’ kültürünün en yüksek mertebesi. Büyük stüdyoların, kanalların hayran ilişkisinin daha da güçlendirmek adına hazırladığı ufak yemlerin toplamı... Sadece bu festival için hazırlanan özel fragmanları, tadımlık sahneleri bizzat yerinde oyuncu kadroyla birlikte izleyebiliyor, kendini birkaç günlüğüne de olsa o dünyanın bizzat içinde yaşıyor.
‘Geek’in zaferi mi, yenilgisi mi
Kalabalığın özü, Batı literatüründe ‘Geek’ olarak adlandırılan, kafayı bilgisayardan kaldırmadan, sosyal yaşamı kısmen problemli, anca fantastik film/dizi/oyun dünyasında rahatça nefes alabilen bir kitleden ibaret. Çok değil, Instagram/Netflix/Facebook çağı öncesine kadar biraz ‘tuhaf’ bulunan, buluşma alanı ‘çizgi roman dükkânı’, ‘bilim kurgu festivali’, ‘Star Wars gösterimleri’ ve ‘oyun salonları’yla sınırlı kitle, şu an ‘ana akım’ın ta kendisine dönüşmüş durumda. Yıllardır ‘görünmez’ olmanın’, ‘inek’ anılmanın ardından gelen bu değişim bir tür ‘zafer’ gibi gözükebilir. Oysa “tadı kaçtı” sebebiyle küsenler, kendini bu dünyadan “emekliye” ayıranlar da var. Yaşı 60’larında, elinde birası, üzerinde ‘Geleceğe Dönüş’ tişörtü, gelen geçeni seyretmekle meşgul bir ekiple sohbete dalıyorum: “Bizim için ‘Comic Con’, sana birkaç günlüğüne çocukluğuna dönme şansı tanıyan, daha masum bir etkinlikti. Adeta kendi aramızda toplanırdık, şimdi biraz zıvanadan çıktı.” Gerçekten de öyle: Comic-Con, 90’lar sonuna kadar sayısı 10 – 20 bini geçmeyen ‘çizgi roman’ meraklısı bir avuç ‘geek’ etrafında dönüyordu. Özel konukları, sadece bilim-kurgu geyiğini sevenleri heyecanlandıracak, ‘kült’ filmlerin aranan yüzü, mükemmel bir B sınıfı örneği olan aktörlerle sınırlıydı. Bugünkü multi-milyoner aktörlerin yanında ‘dublör’ kaçan isimler...
Çare daha az yemek
İzleyicilerin kostümleri nefes kesiyor. En çok takdir edilesi olanlar filmlerden, dizilerden aşina olduğunuz yaratıkların rolüne girenler. Birkaçıyla iletişim kurmaya çalışıyorum, şu an ‘role girdiğini’ ve müsait olmadığını söylüyor. “Merakımı bağışla. Karnın acıktığında ya da tuvalete gitmen gerektiğinde ne yapıyorsun?” diye sorabiliyorum sonunda birine. Formülü dört gün boyunca daha az tuvalete gitmek için daha az yemek yemekte ve acil durumlar için iki arkadaşını yanından ayırmamakta bulmuş. Kısmet.
Tom mu Jerry mi? | Sarı Mikrofon