Bu mesleğin kültürüdür: Her sabah ailemizle helalleşip çıkıyoruz
Güncelleme Tarihi:
İstanbul İtfaiyesi, Tulumbacı Ocağı’ndan bugüne üç asrı aşan bir tarihe sahip...Bu hafta da 306’ncı yaşını kutluyor. Bu vesileyle Tuzla İtfaiye Grup Amirliği’ne gittik, bir günlerine eşlik ettik. “Ailemizi geride bırakıp korkmadan olaylara müdahale etmek bizim işimiz ama daha önemlisi vatandaşın tedbirli olması, olayların hiç yaşanmaması” diyorlar.
İstanbul, Tuzla İtfaiyesi Grup Amiri Ali Necdet Sarıbal’la nasıl itfaiye eri olunduğunu, bir çalışma gününde neler yaptıklarını, mesleğin risklerini ve toplumca yanlış bilinenleri konuştuk. İtfaiye eri olmak için 30 yaşını aşmamış olmak gerekiyor. Kadınlar için 160, erkekler için 167 santim boy sınırı ve boy-kilo endeksi şartı var. Adaylar KPSS’den yeterli puanı aldıktan sonra spor yeterliliği için mülakata giriyor. Ardından üç aylık eğitim alıyor ve bir istasyonda göreve başlıyorlar. Tabii hemen büyük yangınlara ya da kurtarma çalışmalarına dahil olmuyorlar. Bir süre ekipte pişiyorlar. Yaptıkları meslek zor, herkesin kaçtığı yere onlar hiçbir şey düşünmeden giriyor.
◊ Nasıl itfaiyeci olmaya karar verdiniz, “İyi ki” diyor musunuz?
1994’te göreve başladım. 27 yıl oldu... İyi ki diyorum. Klişe olacak ama bir daha dünyaya gelsem yine itfaiyeci olurum. Kutsal bir meslek. İnsanlar evi, işyeri yanarken oradan kaçıyor, biz de onların kaçtığı yere, ateşin içine giriyoruz. Tabii ki korkular oluyor ama yangını can ve mal kaybı olmadan söndürmekten başka hiçbir şey düşünmüyoruz.
◊ “Başka bir şey düşünmüyoruz” diyorsunuz ama alevlerin arasına girerken aklınıza aileniz, çocuklarınız gelmiyor mu?
Bu işin bir bedeli olduğunun farkındayız, bu bizim hayat biçimimiz oldu yıllar içinde. Her sabah evden çıkarken eşlerimiz ve çocuklarımızla helalleşiyoruz. Bizim mesleğin kültürüdür bu. Ailemiz işimizin risklerinin farkında... Ancak helalleştikten sonra başka bir şey düşünmeyiz.
◊ İtfaiye deyince akla yangın geliyor ancak başka olaylara da müdahale ediyorsunuz. Sıklıkla kedi kurtarma gibi...
Evet, toplumda böyle bir algı var maalesef. Oysa itfaiye deprem, sel baskını, göçük gibi tüm afetlere müdahale eder. Özellikle İstanbul’da en çok hayvan kurtarma çağrıları gelir.
◊ Senede kaç yangın vakası görülüyor?
İstanbul’da yıllık 30-40 bin çıkış yapılıyor. Yaklaşık 300’ü yangın... Geri kalanlar doğal afet ve hayvan kurtarma operasyonları. Biz 1603 çıkış yaptık.
‘Şaşırıp eski evinin adresini veren oluyor’
◊ İhbar geldikten sonra itfaiye aracının tekeri kaç saniye içinde dönüyor?
Gündüz 30-45 saniye, geceleri 45 saniyeyle bir dakika arasında... Tüm ekipman araçların içinde. Araca biner, öyle giyiniriz.
◊ Olay yerine varış süreniz ortalama ne kadar, yolda ne gibi engellerle karşılaşıyorsunuz?
Ortalama 5.5 dakika... İstanbul’da araçların düzensiz park etmesi büyük sorun. Vatandaşlar adresi yanlış verebiliyor, bazen eski eviyle karıştırıyor. Epey vakit kaybediyoruz.
◊ İkamet yangınlarının en sık görülen sebepleri nedir?
İhmal. Tedbirsizlik. Vatandaş ihmalkâr ve bilinçsiz. Yangın anında ne yapacağını bilmiyor. Bizim müdahalemizden daha önemli olan tedbir. Yazın yangınlar en sık mutfakta çıkar. Ocak açık unutulur, yemeğin kokusu çıksın diye pencere açılır ama perde çekilir. Önce tencere, sonra rüzgârla perde alev alır. Elektrik kaynaklı yangınlar da ağırlıkta. Bilinmez ama bunun nedeni farelerin kabloları kemirmesidir. Ve tabii ki sigara da yangınların çıkış nedenlerinden biri...
◊ “Vatandaş yangın anında ne yapacağını bilmiyor” diyorsunuz. En sık yapılan hatalar nelerdir?
Örneğin bir binanın ilk katında yangın çıktı. Siz de üçüncü kattasınız. İlk refleks binadan kaçmak oluyor. Koşarak ya da aşağı atlamaya çalışarak... Binanın içine koşarsanız dumanların arasında kalırsınız, nefesiniz kesilir. Yapılması gereken çok basit: Tüm cam ve kapıları kapatıp, daire kapısının altına ıslak havlu serip itfaiyenin gelmesini beklemek...
VATANDAŞTAN ALDIĞIM DUALAR, KAZA VE BELALARDAN KORUYOR
Tuzla İtfaiyesi ekip amiri Mutafa Kısacık
Evliyim, iki çocuğum var. Kızım 17 yaşında, itfaiyeci olmak istiyor. Evlendikten sonra İBB’ye güvenlik görevlisi olarak başvurdum. Memleketten beş arkadaşla sınava girdik. Daha sonra “Kontenjan doldu, zabıta mı olmak istersiniz, itfaiyeci mi?” diye sordular. Üç arkadaş zabıtayı seçti, biz de itfaiyeyi... Personel müdürü “Neden zabıtayı seçmedin?” diye sordu, “Can kurtarmak varken Sultanahmet’te dilencilerle mi uğraşacağım?” dedim. 23 sene geçti... Can da kurtardık, yaralandık da. Ama büyük dualar aldık. O dualar sayesinde bütün kazalardan, belalardan korunduğumuzu düşünüyorum.
◊ Ya yangın katımızda, kendi evimizde çıktıysa?
Dışarı çıkamıyorsanız yangının olduğu odanın camını, kapısını kapatıp o odadan ayrılın. Önemli olan alevlerin havayla temasını mümkün olduğunca kesmek. Diğer odaların kapılarını da kapatın ve yangın çıkan odaya en uzak yerde, camın önünde ya da balkonda itfaiye ekiplerinin sizi göreceği şekilde bekleyin.
HER UYKUMUZDAN SIÇRAYARAK UYANIRIZ
Tuzla İtfaiyesi’nden Halit Pınar
13 yıldır itfaiye eriyim. Beden eğitimi mezunuyum, asıl görevim memurların günlük sporlarını yaptırmak. Aynı zamanda olaylara müdahale eden ekipte de yer alıyorum. Ailemiz duruma ne kadar alışmış olsa da telefonu bir kere açmazsak hemen paniğe kapılıyorlar. Bizler de müdahale ettiğimiz olaylarda yaşanan acı durumların etkisinde kalıyoruz. Hiçbir itfaiye memuru rahat bir uyku uyuyamaz, hep sıçrayarak uyanırız. Misafirliğe gittiğimiz bir evde, birden sarı ışık yanarsa hemen bir hareketleniriz. Bizim ihbar ışıklarımız da sarı, yeşil ve kırmızı çünkü.
