‘Anne-babamı yarışmama getirmek 7 yılımı aldı’

Dansla üniversitede tanıştı, hayran olduğu isimleri dans hocası olarak karşısında görünce çok şaşırdı. Biser Bayram Mutlu’nun dans hikâyesi önyargılı bir mahallede başladı ama şimdi ülkemizi temsil etmek için Güney Afrika’ya gitmeye hazırlanıyor.

* Dans etmek sizi, hayatınızı hangi açılardan değiştirdi?
Dansa 20 yaşında başladım. Önyargılı insanların arasında yaşıyordum. Ege Üniversitesi’nde beden eğitmenliği okurken bir hip-hop kulübünün olduğunu öğrendim. ‘Kabadayı’ bir mahalleden çıkıp oraya gitmek çok farklıydı. ‘Benimle Dans Eder misin’ yarışmasında gördüğüm Aydan Uysal dans hocamızdı. Bir yandan futbol oynuyordum, bir yandan dans dersleri alıyordum. Dans daha sağlıklı iletişim kurmamı sağladı. Sosyal hayatımı aktif hale getirdi. Çekinip korkmak yerine insanlarla sohbet etmenin daha keyifli olduğunu gördüm. Dansta ilerledim ama çocukluk arkadaşlarım ve mahalleli dalga geçti. Ailem de hep baskı yaptı. Sıyrılmak için taşındım. Çok rahatladım.

* O çevreden sıyrılma isteği mi sizi motive etti? Şimdi hâlâ aynı şey mi motive ediyor?
Başta sadece eğlenme isteğiydi. Festivallere katılıyorduk ve her şeyi okulum karşılıyordu. Futboldan gelen bir kazanma hırsım vardı ama dans öyle değil! Dansta ne kadar çok antrenman yaparsam o kadar çok kazanacağımı bilmek beni motive etti.

‘Eğlenmek için katıldık’

* Hâlâ önyargı var mı?
Bu durum kanayan bir yara. Danstan anlayan bir kesim var, onlara dansımızı sergilemek bir zevk. Ama başka bir kitle var ki onlar tarafından hâlâ aşağılanıyoruz. Meslek olarak görülmüyor. Oysa sadece dans değil. Dans sayesinde reklamlarda oynayabiliyorum, Halk Eğitim Merkezleri’ne atanıp dans eğitimi verebiliyorum.

* Red Bull Dance Your Style yarışmasında birinci seçilince neler hissettiniz?
Çok garip bir duygu. 10 yıldır dansın içindeyim, 7 yıldır profesyonel olarak dans ediyorum. Birçok yarışmaya katıldım fakat Dance Your Style gibi bir tepki almadım. Herkes sahneye, bana doğru koşmaya başladı. Beni kucaklarına aldılar ve ben sadece bağırmak istedim o an. İçimden sadece bağırmak geldi. Yeni yeni anlıyorum kazandığımı. Yüzlerce kişinin güzel dileklerini aldım. Çok büyük bir kitleye yayılmak çok daha güzelmiş. Bu serüven aslında uzun bir serüven. Anne-babamı yarışmama götürmek 7 yılımı aldı. Çok fazla teknik dans ettikçe seyircinin bunu algılamadığını fark ettik, bu kez eğlenmek için katıldık.

* Yarışmaya katılmaya nasıl karar verdiniz?
Dansa ilk başladığım yıllarda Fransa’daki Juste Debout yarışmasına gittik para biriktirip. 19 bin kişiyi görünce
sahnede olmaya karar verdim. Bu hedefle yola çıktım, bir sürü engele maruz kaldım.

* Güney Afrika’daki finalde Türkiye’yi temsil edeceksiniz. Bir dans yarışmasına nasıl hazırlanılıyor?
Ben en başta ‘alaylı’ydım ama beden eğitimi aldıktan sonra spor branşlarındaki hazırlık aşamalarını dansa adapte ettim. Güne yogayla başlıyorum, hafif bir kahvaltı edip spora gidiyorum. Spor sonrası güçlü bir kahvaltı hazırlıyorum. Derslerim yoğun değilse üç saatlik bir antrenman yapıyorum. Yoga ve fitness hayatımda hep var. Sadece bir günümü dinlenmeye ayırıyorum. Bazı günler çift antrenman yapıyorum. Hedefim dünyanın en büyük yarışmalarında başarı elde etmek. İleride ‘Biser Mutlu diye bir sokak dansçısı vardı’ denmesini istiyorum.

Sokakta gerginlik çıkabiliyor

* İzmir’de dans etmek ve eğlenmek için nerelere gidiyorsunuz? Sokakta dans edenler var mı?

Müzik kaliteli değilse kulüplerde zaman geçirmek istemiyorum. Bu aralar Maze adlı mekânda arkadaşım Volkan DJ’lik yapıyor. Bir yıldır düzenli olarak oraya gidiyoruz. Âşık Veysel adlı bir sokak var Bornova’da, birkaç dansçı buluşup orada antrenman yapıyorduk. Ama sokakta bazı zorluklar oluyor. İşlek bir yerse zabıta geliyor. Parka ya da bahçeye gitsek bazı insanlar gerginlik yaratıyor.