Fanzin’de eskimiş sayı olmaz

Kim ne derse desin, edebiyata yaklaşım olarak en samimi tavrı sergileyen yayınlar ‘fanzinler’dir. Gerçi ‘fanzin’ yayımlamanın temel motivasyonu zaten bu samimiyettir ya, neyse. Malzeme belli, edebiyat heveslisi birkaç arkadaş, yazma arzusu, tasarımdan anlayan bir dost (ki zaten ekibin içinden çıkar) ve fotokopi makinası. Gerisi kapı kapı dolaşıp, şehrin büyük-küçük kitabevlerinin ‘dergi’ raflarında ücretsiz veya sembolik rakamlarla okura ulaşmasını sağlamak...
Fanzin yeni bir şey değil, hakkında uzun uzun konuşmaya gerek yok. Ama belirtmek gerekir ki, yarın şiir, öykü, romanlarını okuyacağımız ‘bugünün genç yazarları’ isimlerini ezbere bildiğimiz dergilerde değil, ‘fanzin’lerde sesleniyorlar kendi okurlarına. Veya farklı bir yayıncılık anlayışına imza atıp, edebiyatı sürekli paylaşımda tutuyorlar. En güzel tarafı fanzinde eskimiş sayı olmaz! Zaten düzenli yayımlanması bile şüpheli fanzin, her zaman yenidir!
Örneğin Kaos Çocuk Parkı. Tam adıyla, Kaos Çocuk Parkı Kültür Sanat Kolektifi, 2011’den beri Lokman Kurucu liderliğinde eylemlerini sürdürüyor. Tanınan veya tanınacak olan şairlerin (elbette izniyle) birer kitaplarını, fotokopi ile çoğaltıp, kendi ‘basit’ kapaklarıyla yayınlıyorlar. İleride efsaneleşecek bir antoloji çalışması... ‘İsimsiz fanzin’ ise ‘sosyal mesaj içermez’ uyarısıyla Hakan Bıçakçı, Cem Şancı ve başka misafirleriyle birlikte öykü, şiir, deneme gibi türlerde ‘ürün’leri takipçilerine ulaştırıyorlar. Ücretsiz olarak...

Vertigo Fanzin, piyasadaki edebiyat-sanat dergilerine kafa tutacak cesarette bir içerikle hazırlanıyor. Söyleşiler, edebiyat harici diğer sanat alanlarına dair incelemeler ve yazılarla ‘görsel’ unsurları gözardı etmeden okurlarıyla buluşuyor.
‘Yalnızlar Mektebi’ ve ‘Marşandiz’, 3 ve 4 liralık sembolik rakamlarla satılan, alıştığımız fanzin anlayışından farklı, dağıtım engelini aşmış dergilerin rahatını kaçıracak fanzinler. Umay Umay, Murat Uyurkulak, Murat Gülsoy gibi konuk yazarları var. Diğer ürünleri yayımlanan yazarlar, şairler ise yarının edebiyatına dair işaretler veriyor. Fanzin’likten dergiliğe geçiş yolunda önemli bir yayın ise Peyniraltı Edebiyatı. Her sayıda bir dosyla konusu, bir odak yazar haricinde yarısından fazlası ‘ürün’den oluşuyor. Öykü, şiir, deneme, söyleşiyle zengin bir edebiyat içeriğiyle yerini sağlamlaştırıyor ve 3 liraya satılıyor.
Edebiyat fanzin camiasının en ‘huzursuz’ tipleriyse ‘Hacı Şair’de bir araya geliyor. ‘Türk şiirinde atın intikamı’ sloganıyla yola çıkan ekip, bol manifestolu, halihazırda sakin seyreden şiir salına tekmeler indiriyor. Sert çocuklar ve ağızları iyi laf yapıyor. Bol manifesto kaleme alıyorlar. Düzenli düzensiz yayınlanmak umurlarında değil. 5 liraya satılsa da, eskimeyen eski sayılarını internetten bulabiliyorsunuz.