Ben senin bekçin miyim be adam!
Güncelleme Tarihi:
Saat gecenin 2’si. Penceremin altında (hava sıcak, pencere açık) bir cayırtı kopuyor, yataktan fırlıyorum: bir otomobil alarmı. Tarifi zor, herkesin bildiği o değişen da-di-da-di-ıııyn-ıııyn tarrakası... Bakıyorum benim araba mı diye, değil. Susmasını bekleyip, yatıyorum.
Saat 02.30! Aynı arabanın alarmı tekrar çalıyor. Pencereyi açıp bakıyorum, arabanın sahibi görünecek mi diye. Ya susturacak, ya da arabasını çalıyorlar mı diye bakacak. Benden başka kimse yok görünür pencerelerde.
Saat 03.15 - saat 03.45 - saat 04.20... Uykusuzluktan perişanım artık. Polisi arayacağım (daha önce yaptım) çekin bu arabayı ve ceza yazın diye, yoksa mecalim yok.
En son 5’te filan duydum, ama yorgunluktan bayılmışım.
Sabah saat 7’de koşa koşa aşağı indim o dürzüyü yakalarım, en azından plakasını alırım diye, gitmiş.
P..venk mışıl mışıl uyudu tabii bütün gece!
Be adam, madem başını uzatıp bakmayacaksın, o alarmı niye taktırdın arabana?
Ben senin gece bekçin miyim ulan!
Bak, bu gece de beni uyutmazsan, günah benden gitti:
(a) İyi günümdeysem sadece aracını çektiririm, cezanı ödersin.
(b) Çok kafamı bozarsan, tavan arasında ustaların bıraktığı yarım teneke mavi boya var... Bilmem anlatabildim mi?
(c) Bir sonraki gece, sıra Suriyeli bir dostumun ‘Abi şurada dursun, bir ara gelip alacağım’ diye emaneten bıraktığı iki kilo C4’e gelecek, bilesin...
Şaka bir yana, Ulus bile ağıl haline geldi, ne öküzlerı barındırıyor!