Annem büyük öğretmen

Güncelleme Tarihi:

Annem büyük öğretmen
Oluşturulma Tarihi: Aralık 09, 2001 00:00

En zor iş, insanın duygularını anlatması... Hele yaşarken anlatmak daha da zor. Ve ben hala yaşamaya devam ediyorum. Hem de öylesine yoğun ve öylesine başka bir hal içinde yaşıyorum ki, anlatmak daha da güçleşiyor. Ama söz verdim. Yazmak ve hayatın içine girmek için önce kendime söz verdim ve bu sözümden caymamak için herkesi haberdar ettim. Annemin bizleri terk ettiği günün üzerinden yedi gün geçtikten sonra dış dünya ile irtibat kuracağım, dedim. Ve şimdi kendimi zorluyorum. Meğer yedi gün bana yetmezmiş. Meğer yedi günlük zaman sadece bir an imiş. Bilemedim. Üstelik bilemediğim daha öyle çok şey varmış ki!.. Böylece öğrendim. Zaten annem benim için hayatımın büyük öğretmeniydi. Ve bu dünyadan göçüp giderken bile pek çok şey öğretti. Duygularımı ve öğrendiklerimin neler olduğunu merak ederseniz eğer, bu köşede zaman içinde anlatacağım. Anladıklarımı aktaracağım. Ama şimdi değil. Şimdi sadece başka türlü bir hal yaşıyor olduğumu anlatabilirim, o kadar. Şimdi kelimeleri dizecek ve anlamlı sözcükler üretecek durumda değilim. Fakat bütün bunlara karşılık üç gün önce yazdığım şiiri aktaracağım. Üstelik yıllar var ki, şiirden uzaklaşmıştım. Tek bir dörtlük bile yazmamıştım. Fakat üç gün önce gecenin ilerleyen saatlerinde bir mesaj aldım. Dışarı çıkmamı ve hayatın içine girmemi söylüyordu. 'Seni seviyoruz, aramıza gel' diyordu. En altta, Altın Işık imzası vardı ve mesajı gönderen bilinmeyen bir telefon numarasıydı. Fakat içimdeki gizli potansiyeli tetikledi ve hemen bir dörtlükle cevap verdim. Karşılığında gelen 'eyvallah' mesajı beni harekete geçirdi ve dörtlüğü tamamladım. Aynen şöyle; 'Ne içindeyim hayatın ne de dışındaKelimeler aleminin tam ortasında Düşünceler arasında gezinen Anlaşılması zor bir seyyahım ben* * *Hayatı yaşar iken kavrayanÖlür iken öldüğünü anlayanKelimelerin bittiği andaAnı yakalayan bir tüccarım ben* * *Kendimde tutmam öğrendiğimiAlır-satarım tüm bilgileriBöylece dolaşırım bütün alemiAlemler handır bana bir yolcuyum ben* * *Yetmiş iki bin alemin yarısını dolaştımHanlar gönül kapımdır hancılar arkadaşımYolcu yolunda gerek dostumdur yoldaşlarımDostlar kendi yoluna bir garip yolcuyum ben.
Haberle ilgili daha fazlası:

BAKMADAN GEÇME!