220 kiloluk kadın yardım bekliyor

Güncelleme Tarihi:

220 kiloluk kadın yardım bekliyor
Oluşturulma Tarihi: Haziran 25, 2010 08:16

Alınan bilgiye göre, Kırklareli'ne bağlı Lüleburgaz ilçesinde yaşayan 2 çocuk annesi Fethiye İlhan (52), 16 yıl önce oğlu Mustafa İlhan'ı dünyaya getirdikten sonra sürekli kilo almaya başladı.

İlhan yaptığı açıklamada, geçen yıl 180 kilo olduğunu, 6 ayda 40 kilo alarak 220 kiloya kadar çıktığını söyledi.

Kilolarından dolayı çok zor yürüdüğünü, ihtiyaçlarını gidermekte zorlandığını ve çok ağrıları olduğunu anlatan İlhan, her hangi bir araca binemediği için çok istemesine rağmen hastaneye gidemediğini, hastalığının nedenini, teşhisini ve tedavi yöntemlerini öğrenemediğini belirtti.
Eski sağlığına kavuşmak istediğini ifade eden İlhan, şöyle devam etti:

“Bundan 10 yıl önce doktorlara gittik. Ancak, bize yapılacak bir şey olmadığı söylendi. Zaman geçtikçe kilolarımda arttı. Şu anda tartıya bile binemeyecek kadar kiloluyum. Geceleri ağrılarım çoğalıyor uyuyamıyorum, ağlıyorum. Arabaya binemiyorum. Zor yürüyorum. Düşüp kalkıyorum. Çocuğum olmasa ne yemek yapabilirim ne temizlik. Tuvalete bile zor gidiyorum. Bana devlet sahip çıksın. Bu konuda yardım bekliyorum.”

İlhan'ın eşi Özcan İlhan da, iki yıl önce eşini Lüleburgaz'da özel bir hastaneye götürdüğünü, ancak kendilerinden istenen 10 bin lirayı karşılayamadıkları için tedaviye başlanamadığını söyledi.

Bir restoranda çalıştığını belirten İlhan, “Kızım Trakya Üniversitesinde okuyor. Oğlum ise eğitimini bırakmak zorunda kaldı. Evime zor bakıyorum. Bu parayı veremeyeceğimi belirttim. Eşimin eski sağlığına kavuşması için yetkililerden yardım bekliyoruz” diye konuştu.

ANNESİNİN RAHATSIZLIĞINDAN KENDİNİ SORUMLU TUTUYOR

Annesine bakmak için eğitimine ara veren Mustafa İlhan da, annesinin rahatsızlığından kendini sorumlu tutuyor.
Annesinin sağlığına kavuşmasını çok istediğini belirten 16 yaşındaki İlhan, şunları söyledi:

“Annemi evde tek başına bırakmak istemiyorum. Çünkü canı sıkıldığında yürümek istiyor. O zamanda yere düşerek yaralanıyor. Yemek yapamıyor, ihtiyaçlarını zor gideriyor. Anneme sürekli birisi bakmak zorunda. İnşallah annem bir gün eski sağlığına kavuşacak ve mutlu olacağız. Diğer taraftan benimde eve katkıda bulunmam için çalışmam gerekiyor. İş arıyorum.”
Haberle ilgili daha fazlası:

BAKMADAN GEÇME!