Ä°ÅžTE ÖYLE BÄ° ÅžEY bazen zaman niye geçmez diye sorar ya insan kendine... sonra da kalkar mutfaÄŸa gider, genelde iyi gelir can sıkıntısına, yiyecek biÅŸeyler

Ä°ÅžTE ÖYLE BÄ° ÅžEY bazen zaman niye geçmez diye sorar ya insan kendine... sonra da kalkar mutfaÄŸa gider, genelde iyi gelir can sıkıntısına, yiyecek biÅŸeyler arar, bulamaz oysa buzdolabı tıklım tıklımdır... e niye yemez?.. çünkü yiyemez. vazgeçer... açar tv yi baska bir devadır can sıkıntısına müzikler diziler dizi dizi reklamlar, bir damla gözyaşılı, türkan ÅŸoraylı ayhan ışıklı türk filmi de vardır da yaramaz... selvi boylum al yazmalım bile iÅŸe yaramadıkta sonra, ooooffff lar yine kalkar ayaÄŸa ve yine mutfaÄŸa ama vazgeçer birden nasılsa yine açacak tıklımlarla karşılaÅŸacak bırakır. tamam buldum der, internet, iyi fikirdir. ne de olsa dünya aslında yanıbaşındadır. oyun müzik, haber, hatta chater chater chatleÅŸirsin sabahlara kadar her ÅŸey mevcutta daha ne sıkılır bu insan, ah bu insan var ya bu insan... daha ne ister daha ne arar ki, belasını mı? belasını!.. evet beladır belki de aradığı. belki de hayatında "ekşın" eksiktir. eeee n'aapsa acaba?.. du bakalım... pencereden biraz sarksa mı yada çok korktuÄŸu avuç kadar kuÅŸun kafesini mi açsa?.. tüm cesaretini toplar gider kuÅŸun kafesine ve açar. eeeee e hadi çıksana be... aa kuÅŸ çıkmaz hayatından memnun, mutlu-mesut kafesinde abukça durmaktadır. aaaa deli mi ne bak kuÅŸu altın kafese koymuÅŸlar yine de özgürlük demiÅŸ. bak verdim özgürlüğünü çııııık. kuÅŸ çıkmaz ama insanın canı çıkar...bi de pencereyi denemeye gider. pencereye yaklaşır. biraz sarkar sonra biraz daha... daha daha... 'aaaaaa a ne yapıyosun evladım düşeceksin ÅŸimdi' hayda bu kadın da nerden çıkmıştır?.. 'ya yok biÅŸey teyze aÅŸağı mandal düştü de ona bakıyorum'... 'aman dikkat et valla dengeni falan kaybedersin sonra bulcak zamanın olmaz' teyze hem meraklıdır hem de cem yılmaz taklidi yapmaktadır. dayanamazsın bi ekşını bile çok görürler. herÅŸeyin üstüne bi cigara yakarsın. çekersin çekersin patlak galiba dersin ama yoktur sapa saÄŸlamdır sigaraya attığın iftirayla kalırsın. zevk vermez tad gelmez... çek çek yok boÅŸ galiba der söndürürsün. sonra bi ses gelir dııııı ddııı dııt... iÅŸte odur bu onun sesidir hemen tanırsın koÅŸturur durursn evin içinde az önce yaÅŸayamadığın ekşın çok lazımmış gibi gelir bulur bir pas pas olarak ayağına takılır 'ayyyyyyy' neyse ki paspas seni pas geçer önemli deÄŸildir. 'dıt dı'a koÅŸarsın. alırsın eline telefonu bakarsın bakarsın saatlerce gelen mesaja. on kere okursun da bi de ezberlersin. zevkinden bi sigara yakasın gelir yine koÅŸa koÅŸa zuladaki cigaraları bulursun. keyif yerindedir. tekrar mutfaÄŸa gidilir. eÄŸer keyifliysen yemek iyi gelir. ne varsa çıkarırsın. o tıklımlar birden tıka düşer. sonra 'tv'yi açar en olmadık ÅŸeye güler. reha muhtar'ın haline aÄŸlarsın. sonra?.. sonrası malumdur. bekler insancık. yeni bir mesajdır beklediÄŸi. iki satır bekler... bir zaman sonra umuttur artık onun için. umudu beklemek kadar da acı verici ÅŸey yoktur. sonra?.. hep bildiÄŸi ama hiç söylemediÄŸi bir ÅŸarkıdır akla gelip dudaklara konuveren, gel sen ne çektiÄŸimi bir de bana sor nerde nasıl yasanır gelde bana sor evlerin ışıkları birbir yanarken bendeki karanlığı gel de bana sor... sorar da... cevabını da bilir ama ondan bekler cevabı... hatta soruları...ve aklı eskiye ve yeniye ve yasamak istediklerine kayar...hani yıldızlar yanıp sönerken...hani bir yıldız kayar....ve insan...hani bir telaÅŸ duyar ya birden...iÅŸte öyle bir ÅŸey.Anima - 18 Eylül 2000, Pazartesi Â