Hayat devam ederken...

Gece sessizce bekliyor uğurlamak için Güneş’i..
Güneş, rengarenk ışığını saçarak giderken bir ız bırakmak istiyor sanki denize
Birazdan gelecek olan sessizlik…
Tüm gürültüyü siyaha boyayarak öretecek belli…!
Sessiz anların huzurunu fısıldayacak birazdan gelecek rüzgar…
Bulutlar sabırsızlanıyor yıldızlarla dans etmek için.
Sarı ışık karanlığa teslim olurken,
Kuşlar yükseliyor en tepelere doğru…
Huzur veren sessizliği selamlıyor…
Günbatımını sevdim ben de hep..
Bakarken gidişindeki asilliği,
Yüreğime hayal tomurcukları filizleyişiydi belki sebebim!..
Bir Dağın arkasına doğru gizlenişindeki savunmasızlığını görürüm giderken…
Her doğuşun bir süresi, bir vakti olduğunu belli eder varlığı
Gitmenin ona bile verdiği hüzne dalarım birden
Gidişlerim, gitmek zorunda kaldıklarım aklıma  gelir, onun gibi..
Ve ertesi güne tekrar doğuşum..
Yeniden,yeni baştan, yenilenmem gerektiği için..
En önemlisi de hayat devam ettiği için, bilirim!...