Babası yüzünden değişti artık başına buyruk biri

Sevgili ablacığım, ben 22 yaşındayım. Yaklaşık iki yıldır, 16 yaşındaki dayımın kızı ile evlenme planları yapıyor ve bir sevgiyi paylaşıyoruz. Önceleri gizli kalan bu beraberlik daha sonra ailelerimiz tarafından da öğrenildi. Kabul ettiler, normal karşıladılar. Ama arkasından kızı tehdit ederek benden uzaklaştırdılar. En önemlisi ise kız, kendi babasından ölesiye korkuyordu. Bu yüzden de beni bıraktı. Bana ‘Ölmek var, dönmek yok’ diyen kız, bir anda benden ayrılmak zorunda kaldı. Ama yine ayrı yapamadık. Bana babasının razı olması şartıyla benimle evlenebileceğini söylüyor. Ama bana eskisi gibi davranmıyor, daha soğuk ve uzak kalıyor. Benim askere gitmek üzere olduğumu bildiği için, gidinceye kadar sanki beni üzmemek için idare etmeye çalışıyormuş gibi geliyor. Üstelik eskiden her dediğimi anında yerine getiren, bana tamamen bağlı bir kızken, şimdi iyice kendi başına buyruk, bağımsız bir kız olup çıktı. ‘Ben böyleyim, işine gelirse’ diyebiliyor. Kısa bir süre sonra askerliğimi yapmak için gideceğim, ama içim hiç rahat değil. RUMUZ: DAYIM KIZI Sevgili oğlum, sevgi karşısında her zaman büyük bir saygı duyduğumu her zaman söylüyorum. Senin sevgine de saygı duyuyorum. Ama, burada beni huzursuz eden iki konu var: birincisi bu genç kızın 16 yaşında oluşu. İki yıldır da beraberliği paylaştığınıza göre, demek ki kız o zaman 14 yaşındaymış! Sonuçta o bir çocuk sayılır. Zaten yasalar bile 16 yaşından önce bir kızın evlenmesine yasak getiriyor. Bu yaştaki bir genç kızın, babasından korkması, çekinmesi de, duygularının kolaylıkla değişmesi de çok doğal. Doğal olmayan, senin yakın akrabanın, hem de dayının, kızıyla böyle bir evliliği planlaman. Bu kadar yakın bir akraba ile evlilik her yönden sakıncalı olacaktır. Ayrıca onun sana karşı duyguları bir anlamda bir ağabeye karşı duyulan duygular tarzında da olabilir. Hatta belki sen bile onunla çok küçük yaştan beri bir arada olduğun için, onu sevdiğini düşünmeye başlamışsındır. Kızlarla erkeklerin genç yaşta bir arada olmasına fırsat tanımayan, hoş bakmayan toplumlarda sıkça rastlanan bir sorun bu. Böyle olunca kendilerine en yakın gördükleri, en sık görebildikleri, karşı cinsten birine sevgi duyabiliyorlar. Bu da işte böyle çok yakın akraba kızı veya oğlu olabiliyor. Bu tür evliliklerde, özellikle de doğacak çocukların sakat olma ihtimali çok fazla. Bana kalırsa bu beraberliği bir kez daha düşün. Özellikle de, askerliğini yapacağın süre içinde uzun uzun düşünme fırsat bulacaksın.Beni evine götürmüyor yoksa evli mi Sevgili ablacığım, 21 yaşında bir genç kızım. 34 yaşındaki sevgilimle iki buçuk yıldır beraberiz ve iyi anlaşıyoruz. Ancak aramızdaki en önemli sorun onun katlanılmaz kıskançlığı. Aksi gibi bana sevgilimin bir dönemler evli olduğunu ve çocukları olduğunu söylediler. Bunu sevdiğime açtığımda, ‘Saçmalıyorlar’ dedi. Ama beni kendi evine götürmemesi beni kuşkulandırıyor. O evlilikten de hiç söz etmiyor. Evlenmeye niyeti olup olmadığını nasıl anlarım? Ayrıca bu kadar kıskanç bir adamla mutlu olur muyum?RUMUZ: KUŞKULAR İÇİNDE Kızım, bu genç adam senden 13 yaş büyük. Bu yaşta senden sade, tatlı bir arkadaşlıktan öte şeyler bekleyecektir... Belki de gerçekten evlenmiş ayrılmış ve çocuklu da olabilir. Madem iki yıldır çıkıyorsunuz, seni kıskanıyorsa ve her konuda anlaşıyorsa, neden evliliği istemesin ki? Bana kalırsa kendini körü körüne ona adayıp, kısmetlerini geri çevireceğine, biraz düşünmelisin. Zaten kıskançlık bir tür hastalıktır. Bunları düşünmeden gelecekle ilgili acele karar alma. Onu yaptıklarına pişman edeceğimGüzin abla yazılarını küçüklüğümden beri takip ediyorum ama sana bir gün benim de yazacağım hiç aklıma gelmezdi... Ben 21 yaşında öğrenci bir kızım. Dört yıldır birini deli gibi sevip durdum. Ben onu tanıdığımda o sözlüsünden yeni ayrılmıştı ama dört yıl boyunca o kızın hayali hep aramıza girdi. Çok sevdiğim için kabullendim ama sonunda ayrılığımızın da sebebi o kız oldu. Aslında o kız evlenmişti, suçu yok... Ama benim erkek arkadaşım onuunutamadı. Beni de hep ona benzetmeye çalıştı. Birlikte çok güzel şeyler de yaşamış olsak; hatta evlilik aşamasından dönmüş bile olsak artık benim için gerçekten bitti. Yavaş yavaş ayrılığa da alışıyorum ama onu pişman etmek istiyorum. Beni dört yıl oyalayıp, sonunda onu unutamıyorum, demek neymiş anlasın istiyorum! Artık affetmem. O da biraz yansın istiyorum. RUMUZ: AYRILIK 84 Kızım her zaman söylerim, bu intikam alma duygusu insanın tüm enerjisini tüketir, çevresine de bu kötü enerjiyi yayarsın. Ve bu düşünce seni kıskacına aldıkça, başka bir şey yapmaya gücün kalmaz. Kendine yazık edersin. Bu genç adamın seni dört yıl oyalaması elbette çok tatsız. Ama onun açısından da baktığında zaten o da yanmış çoktan. Çünkü belli ki bir kızı çok sevmiş, olamamışlar. Kız onu bırakıp, başkasıyla evlenmiş. Ve bu onun için çok büyük bir darbe olmuş. Senden hoşlanmış, bir umutla sana sarılmış. Belki yürür, diye düşünmüş, unutmayı ummuş ama, olmamış. Sonuçta hatalı ama, böyle intikam duyguları besleyip, onu perişan etmeyi düşünecek kadar da değil. O da en az senin kadar acı çekmiş bir insan. İntikam alacaksın da ne olacak?