Almodovar’ın filminden iki sahne

“Onunla sevişmeyeli yıllar oldu”, “O istiyor ama ben reddediyorum” ya da “Biz kardeş gibiyiz artık” tarzı cevaplar muhtemel bir gerginliği önler. Buna karşı “Sorma ne çile” ya da “O seviştiğini zannediyor, ben seni düşünüyorum” tarzı cevaplar yasak âşıkların kaçamağını bir anda trajediye dönüştürebilir.

İster erkek olsun ister kadın, insanın sevdiğinin her gün bir başkasıyla aynı yastığa baş koymasına “Aman canım bana ne” deyip geçmesi kolay değil. Teskin amaçlı cevaplar bile bazen inandırıcı gelmez.  Bir yasak ilişkide erkeğin, evli olan ya da sevmediği bir başka erkeğe katlanmak zorunda kalan kadının “öteki” cinsel yaşamını çeşitli nedenlerle merak etmesi “insafsızlık” sayılmamalı.

Eğer böylesi sorular kemiriyorsa beynini erkek ya da kadının, Pedro Almodovar’ın son filmi “Los Abrazos Rotos”u izlemesini tavsiye ederim.
Fanatiği olduğum İspanyol yaratıcının demirbaşı Penelope Cruz, zengin ve yaşlı patronuyla iki yıllık bir ilişkiyi sürdürürken bir yönetmenle tanışıyor ve adama bir anda âşık oluyor.

Yönetmenin çekim stüdyosundaki birkaç metrekarelik odasında sevişirlerken kadının yüzündeki tebessüm, duygularının aynası aynı zamanda.
Filmin ilerleyen bölümünde kadın yaşlı ve zengin sevgilisiyle de birlikte oluyor. Adamın yüzünü görmemek için, kendi bedenini göstermemek için çarşafların altında gizlenerek. Sonra yaşlı adamın yanağına bir öpücük kondurup zoraki tebessümle banyoya gidiyor. Duyulmasın diye musluğu açıyor ve kusuyor.
Sonrasında da makyaj yapıp geri dönüyor. Yasal ilişkisindeki rolünü oynamaya devam ediyor.