Nihat Doğan'la komşuyuz

RÖPORTAJDAN FOTOĞRAFLAR

“Phineas ve Ferb” için dublaj yaptınız, bu ilk dublaj deneyiminiz miydi?

- Hayır, yıllardır kendimi de seslendiriyorum (gülüyor). Şaka yapıyorum, ilk deneyimimdi ama son olmamasını umuyorum.

Özge Ulusoy da aynı projede seslendirme yaptı. Kendisiyle “Survivor”da takım arkadaşıydınız. Sonrasında pek çok projede birlikte görev aldınız, aranız nasıl?

- Özge’yle kardeş gibi olduk artık. Onu kız kardeşim gibi görüyorum.

Peki sizin çizgi filmlerle aranız nasıl?

- İyi olmak zorunda çünkü bir oğlum var ve onunla sürekli çizgi film izliyorum. 41 yaşında olmama rağmen kanalları zaplarken çizgi film gördüğüm yerde duruyorum.

Uzun süredir İstanbul’la yaşıyorsunuz, buradaki hayatınız nasıl gidiyor?

- Senin nasıl gidiyor?

- İdare eder... Çılgın mısın?

Beş gün önce Rio’daydım. Rio’ya iner inmez İstanbul’u düşünmeye başladım. İstanbul’u çok seviyorum, burası benim evim.

BURADA ROCK STAR MUAMELESİ GÖRDÜM

Beşiktaş’a transfer olup geldiğiniz ilk dönemde de İstanbul için böyle düşünüyor muydunuz?

- O zaman benim için çok zordu. Fransa’dayken profesyonel bir oyuncuydum. Türkiye’de ise profesyonel oyuncuysan seni rock star gibi görüyorlar. Gazetelerin birinci sayfalarına koydular “big striker” (büyük forvet) geliyor diye. Ben de “Uzunum ama büyük değilim” dedim.

Ne gibi zorluklar yaşadınız o dönem?

- Basın her anımı takip etmeye başladı. Gece kulübüne gidiyordum, ama o dönemde Türkiye’de oyuncuların kulüplerde görünmesi yasaktı. Bir de sigara içiyordum.

Sigara içmek, klüplerde eğlenmek futbol kariyerinizi etkiledi mi sizce?

- İnsanlar bana “Neden sigara içiyorsun?” diye sorduğunda “Bilmiyorum, bazen sigara içmek eğlencelidir” diyordum. Beni ve Türkiye’deki bazı 15 yıllık oyuncuları karşılaştırın. Çok kötü olanlar var. Ben kulüplere gitmeme, sigara içmeme rağmen onlardan daha iyiydim. Onlar da gitsinler, belki daha iyi oynarlar!
Az önce burada iyi oyunculara rock star muamamelesi yapıldığını söylediniz, siz de öyle hissettiniz mi?

- Hayır. Ben sadece bir futbolcuydum. Hatta özel hayatımla ilgili konuşulması basınla da bazı problemler yaşamama neden olmuştu. Benim özel hayatımdı, benim futbolumdu. İnsanları yargılayacaksanız, yaptıkları işle yargılayın. İşimle ilgili yaptığım yanlış bir şey yoktu.

BEŞİKTAŞ TAKIMI İÇİN ÖLÜRÜM

Beşiktaş’ı hâlâ destekliyor musunuz?

- Onlar için ölürüm. Tabii ki Beşiktaş’ı her zaman takip ediyorum, o benim kulübüm, benim takımım. Hayatımın bir parçası.

Kolunuzdaki “BJK” dövmesini yaptırmaya ne zaman karar verdiniz?

- Üç yıl önce Miami’deydim. Bir dövmeciye gittim, kolumdaki dövmenin bir parçası eksik kalmıştı, adam “Oraya ne yapalım?” diye sorduğunda “BJK yaz” dedim.

Dövmeci şaşırmadı mı?

- Şaşırdı tabii... “O ne demek?” dedi, kulübüm olduğunu anlattım.

Futboldan sonra pek çok farklı işte yer aldınız, yeni projeler var mı?

- Pascal Nouma, “şimdi bilmiyor ama elbet öğrenecek” türünde bir adam. Benim hayatım her geçen gün değişiyor. İnsanlar bana tekliflerle geliyorlar, neden bilmiyorum ama mutlu oluyorum. Televizyonda olmak kolay değilse de kendimi sürekli televizyonda görmeyi sevmiyorum. Bu yüzden zaten “Survivor”dan sonra biraz ara vermeyi seçtim. İnsanlar da beni her gün görmek istemezler.

KIZIM DA BENİM GİBİ TAM BİR PSİKOPAT

Az önce oğlunuzla sık sık çizgi film izlediğinizi söylediniz. Genel olarak nasıl bir babasınız; kuralcı mı arkadaş gibi mi?

- Zor soru. Bunu önce çocuklarıma sorman lazım aslında. Kızım 17 yaşında ve benim gibi tam bir psikopat, oğlum da olma yolunda! Arkadaş gibi bir babayım ama limitlerim var tabii... Onların istediği her şeyi yapabilirim ama beni dinlemeleri şart.

Çocuklarınız sizi kulüplerde kızlarla eğlenirken görünce nasıl tepki veriyor?

- Beni kızlarla eğlenirken görmüyorlar ki... Çünkü 2,5 yıldır bir kız arkadaşım var ve onunla evlenmek istiyorum. Kızım da onu çok seviyor.

Ne zaman evleneceksiniz?

- Türkiye’de yaşıyorsam ve Türkiye’yi seviyorsam bir Türk kızıyla evlenmem gerek. Müge’nin büyükannesine ve büyükbabasına sordum, o ne zaman isterse evlenirim.

Bu yıl olur mu düğün?

- İnşallah!

FUTBOLU BIRAKTIM ARTIK NORMALİM

Çocuklarınız İstanbul’da yaşamayı sevdiler mi?

- Evet. Kızım İstanbul’a geldiğinde 7 yaşındaydı. Eski eşimle Atatürk Havaalanı’na geldiklerinde onları bir basın ordusu karşılamıştı. O gün, onda resmen travma yarattı, artık fotoğraf çektirmek istemiyor. Şimdi İstanbul’u seviyor ama çünkü benim hayatım eskisi gibi değil. Önceden kulüp adamıydım, şimdi ise kız arkadaşımla normal bir hayatım var, eskisi gibi çapkın da değilim. Kızım bu durumdan memnun. Zaten onun için futbolu bıraktım, bunu kızım istedi.

Şimdi sizinle mi yaşıyorlar?

- Hayır, anneleriyle Cannes’da yaşıyorlar. Ama yanıma sık sık geliyorlar.

Siz çok neşeli ve sıcak kanlısınız. Ama futbol oynadığınız dönem sahada da, dışarıda da daha saldırgan görünüyordunuz, neden?

- Benden korkuyor musun yoksa?

Hayır ama sanki futbol sizi gergin birisi yapıyormuş, öyle mi?

- Çocuklarıma da söylediğim bir şey var. Bir şeyi yapıyorsan en iyisini yapacaksın. Kendini hayal et, şimdi Türkiye’de yaşıyorsun ve Fransa’ya gidiyorsun. Ben de sana “Her gün sadece 1,5 saat dışarı çıkabilirsin” diyorum. Ne yapardın? Benim problemim buydu. Sahada olduğum zaman üstümdeki tüm baskıyı atmam gerekiyordu. Soyunma odasında bile takım arkadaşlarımla konuşmazdım. Karşı takımda oynayan arkadaşlarım vardı, onlara maçtan önce “merhaba” bile demezdim. Maç bitince derdim. Maçtan önce benim düşmanım gibiydiler, bunu onlara da söylerdim. Futbolu bırakınca normal bir insana dönüştüm, kavga etmeme gerek yok. Kavga etmekten sıkıldım.

NİHAT DOĞAN’LA KOMŞUYUZ

“Survivor”da Nihat Doğan’la ciddi bir kavganız olmuştu. Barıştınız mı?

- O adada şartlar çok ağırdı. Bir nedenden ötürü kavga etmiştik ama tamamen ada psikolojisi yüzündendi. Bir kavgaydı ve bitti. Nihat Doğan, şimdi benim komşum. Hiç karşılaşmadık ama karşılaşsak selam veririm. Artık kimseyle sorunum olsun istemiyorum.