Müzikle hasta ruhları tedavide büyük baÅŸarı

Müzik terapisi, stresli yöneticileri rahatlatmak için tasarlanmış yeni bir new-age tekniÄŸi gibi duruyor. Aslında, müzikle tedavi, diÄŸer birçok tedavinin ulaÅŸamayacağı yerlere ulaÅŸan ve çok daha derinlikli bir yöntem.Yıllardan 1944; yer ABD’de Nowheresville’de bir gaziler evi. Avrupa’da savaşırken arkadaÅŸlarının yarısı ölen bir er, büyük bir travma geçirmiÅŸ ve konuÅŸamıyor. Gazileri eÄŸlendirmek için merkeze bir müzisyen gelir. Er, müzikle birlikte aylardır verdiÄŸi ilk tepki olarak aÄŸlamaya baÅŸlar. Müzisyen giderken hemÅŸire espriyle karışık, ‘Belki de seni iÅŸe almalıyız. Bizim kadar çok iÅŸe yarıyorsun’ der. Bunlardan etkilenen Michigan Ãœniversitesi de, dünyanın ilk müzikle tedavi branşını açmaya hazırlanır.Müzikle terapinin geçmiÅŸi, tabii ki travma geçirmiÅŸ gazilerden daha eski. Bu fikir yaklaşık 2 bin yıldır bizimle birlikte. Ä°ngiltere’deki SaÄŸlık Meslekleri Konseyi’nce hükümet bazında tanınma saÄŸlanan bu tedavi ÅŸeklinin mali olarak desteklenmesiyse yetersiz. Ä°ngiltere’nin önde gelen kuruluÅŸlarından ülke çapındaki Nordoff-Robbins Müzik Terapi Merkezi’nin gelirleri büyük miktarda müzik ÅŸirketlerince saÄŸlanıyor. Her hafta 700 çocukPeki müzikle tedavi tam olarak nedir? Bu yöntem, ‘müziÄŸe tepki verme, insanın, incinme, engel veya travma gibi dış etkilerden zarar görmemiÅŸ doÄŸuÅŸtan içinde barındırdığı bir özdür’ fikrine dayanır. Hastaların deÄŸil, terapistlerin bu yetenekleri yüksek oranda arttırabilmeleri gereklidir. Bu kiÅŸilerin iÅŸleri, müziklerini hastalarının gereksinimleriyle çakıştırabilmektir. Bu baÅŸlangıçtaki uyum, hastayla terapist arasındaki ilk köprüdür. Bu hayati iletiÅŸim kurulduktan sonra tedavi baÅŸlayabilir. Nordoff-Robbins bir haftada 700’den fazla çocuk ve yetiÅŸkin tedavi ediyor. Hastaların, davuldan piyanoya kadar pek çok aleti çalmaları saÄŸlanıyor. Terapistler ilk olarak hastaların sesli veya tempolu aletlere odaklanmasını saÄŸlıyorlar. Ä°ÅŸe yarıyorHastalar, geliÅŸim problemi olan çocuklar, felçli bir hasta, Parkinson veya Alzheimer hastalığına sahip biri veya stresli bir yönetici olabilir. Her bir hasta için anında üretilen müzikle, kiÅŸilerin musiki deneyimlerini arttırmaları ve müzikle kendilerini ifade edebilmeleri hedefleniyor. Peki iÅŸe yarıyor mu? Bundan emin olan terapistler, davranışlarda hem küçük hem de zor ilerlemeler kaydedildiÄŸini ve hatta kiÅŸi konuÅŸmaya baÅŸlayarak, mucizelere bile rastlandığını söylüyorlar. Bu kanıtlanabilir mi? Bugüne kadar, müzikle duygu arasındaki baÄŸ, beyindeki müziÄŸe hassas bölgeler, müzik yapmanın etkilerinin biyokimyasal belirteçleri ve hatta anne ile bebeÄŸi arasındaki iletiÅŸimin müziÄŸi ortaya koymuÅŸ onlarca çalışma yapıldı. Ancak eÄŸer müzikle tedavinin bilimsel olarak da kanıtlanmasını istiyorsanız biraz da olsa beklemeniz gerekecek.Müzikle tedavi edilenler- Rita bundan 2 yıl önce HIV pozitif taşıdığını gördü. Yıkıldı, içine kapandı, arkadaÅŸlarını kaybetti ve iÅŸinden ayrıldı. Müzikle tedavisinin ilk seansında terapistini oldukça yordu. Rita’nın içindeki kaos ve depresyon, davullar ve büyük zillerin gürültülü sesleriyle kendini dışa vurdu. Terapist bu kaotik çalışı piyanoda da denedi. Rita’nın müziÄŸi aÅŸamalı olarak daha sakin ve daha ahenkli olmaya baÅŸladı. Artık daha ‘düzenli’ydi. Terapinin sonuna doÄŸru, Rita diÄŸer HIV hastalarıyla birlikte çalışan bir gönüllü olmuÅŸtu. - 5 yaşındaki Mike otistik bir bozukluÄŸa sahip. Yalnızlığı seven, kendini baskı altında hissettiÄŸinde veya bir ÅŸeyi anlamadığında sinirlenen veya korkan biri. Terapisine baÅŸladığında, gergin ve odada bir yukarı bir aÅŸağı yürüyordu. Terapisti, piyanoyu, onun bu dinlenmez halini yansıtacak, ama aynı zamanda da sakinleÅŸtirecek bir ÅŸekilde çaldı. Mike bir süre sonra odanın içindeki enstrümanlara doÄŸru hareket etmeye baÅŸladı. Birkaç saniye çalıyor, hemen ardından da kaçıyordu. Üçüncü seansta biraz daha uzun çaldı. Bu seansın sonuna doÄŸru Mike, bir alette tamı tamına 10 dakika kaldı ve müzik Mike’ın bir diÄŸer kimseyle iletiÅŸim kurması için heyecanını bastırdı. Müzik yavaÅŸladı. Mike, yüzünde bir ÅŸaÅŸkınlık ve memnuniyetle terapistinin yüzüne baktı. SessizliÄŸi bir çığlıkla yok etmiÅŸti. Terapi iÅŸte bu anda baÅŸladı. - Susan, ileri dereceli bir inme geçirdiÄŸinde 34 yaşındaydı. Beynindeki hasar konuÅŸamamasına neden olmuÅŸtu. Yalnızca sol kolunda küçük hareketler yapabiliyordu. Kaldığı merkezin çalışanları, Susan’ın içinde baÅŸarabilecek birinin bulunduÄŸunu biliyorlardı ve bu nedenle müzik tedavisine yönlendirdiler. Bir tepki alabilmek oldukça zordu. Terapist odadaki tüm enstrümanları çalıyor, ancak farkına varılabilir bir tepki alamıyordu. Susan’ın ailesiyle konuÅŸan terapist, hastasının ÅŸarkı söylemeyi çok sevdiÄŸini öğrendi. Robbie Williams’ın Angels ÅŸarkısını çaldığında dikkat kesildiÄŸini fark etti. Bir gün önce dudakları oynadı, kelimeleri hecelemeye ve yeniden ÅŸarkı söylemeye baÅŸladı. Burada kullanılan tüm adlar deÄŸiÅŸtirilmiÅŸtir. Daha fazla bilgi için; www.apmt.org.uk / www.bsmt.org / www.musictherapy.org adreslerini inceleyebilirsiniz. Kaynak: New Scientist, 29 Kasım 2003Â