Şebnem Hassanisoughi 'Çok değişmedim hâlâ seçiciyim'

O önemli karaktere hayat veren isimse bir zamanlar “Dizi mi, ben yokum” diyen Şebnem Hassanisoughi’den başkası değil. Başarılı oyuncuyla inadını kıran detayları ve ekibe dahil oluş öyküsünü konuştuk.

* En başından başlamak istiyorum. Avukat bir baba ve noter bir annenin çocuğu olarak, oyunculuk hayatınıza nasıl girdi?
- Oyunculuğun nesini, neden merak ettiğimi net olarak anımsamıyorum açıkçası. Ama ailem tiyatroyu çok severdi. Çok küçük yaşta bir tiyatro oyunu izlerken sahnede olmak istediğimi hatırlıyorum. Ardından tiyatro kursuna gitmeye başladım. Kursun sonunda bir oyunla sahneye çıktığımda 14 yaşındaydım. Oyunculuk ve tiyatro o gün bugündür hayatımda.

* Sizi bugüne kadar dizilerden çok sinema filmlerinde gördük genellikle... Her iki alanda da bulunmuş biri olarak, hangisini tercih edersiniz?
- Sinemayı.

* Bir röportajınızda “dizi tekliflerini geri çeviriyorum” demişsiniz. Ama sonra dizi setlerine hızlı bir giriş yaptınız. Fikrinizi değiştiren ne oldu?
- Fikrim çok da değişti sayılmaz aslında... Hâlâ kabul ettiğim dizi sayısı sınırlı. Sadece “asla yapmayacağım” katılığında değilim artık. Çünkü televizyon Türkiye’de bir oyuncuya oynama imkanı sağlayan temel sektör durumunda. Ona karşı direnirken oyun alanından uzaklaşma tehlikesi artıyor. Sürekli sinema ve tiyatroda oynayarak yaşayabilmeyi, hatta yok olmayı istemez miyim yoksa! Şimdilik sadece yapım, reji, senaryo ve oyuncu ekibinin bana çok uzak olmadığını, içindeyken huzurlu olacağımı düşündüğüm dizileri kabul ediyorum.

* Bildiğimiz kadarıyla sizin müzikle de aranız iyi? Hatta gitar, bateri ve mızıka çalıyormuşsunuz. Müzikle ilgili bir projeniz var mı?
- Bu soru bana yarıda ve geride ne çok şey bıraktığımı hatırlattı. Çoktandır bir enstrümanla haşır neşir değilim. Sadece unutulması güç olan temel bir bilgi ve kısa süre emek vererek hatırlanacak eski birer tanıdık olarak kaldılar maalesef. Hâlâ müzikle aram çok iyi ama dinlemeden edememek ve şarkı söylemeyi çok sevmek boyutunda.

BEN BU EKİBE VE HAYALLERİNE İNANDIM

* Gelelim “Poyraz Karayel”e... Ekibe nasıl dahil oldunuz? Bu kadar seçici birine”evet” dedirten neydi?
- Aslında rolü kabul ettiğimde karakterin yazılı tek bir cümlesi vardı daha... Ama yapım, reji ve senaryo ekipleriyle yaptığımız sohbetlere, onların hayallerine inandım. En çok dikkatimi çeken de onların hikaye evrenine olan inancı, sevgisi ve heyecanıydı. Begüm dizinin başından beri görünmese de var olan bir karakter aslında. Herkesin merak ettiği Begüm’ü ben de merak ettim diyelim.

* Siz dizide Poyraz’ın eski eşi ve oğlu Sinan’ın annesini oynuyorsunuz. Bize biraz karakterden bahseder misiniz?
- Begüm çocukluğunda ailesinden kaynaklanan önemli sorunlar yaşamış. Güven, sevgi, gerçeklik konularındaki arızasını alkolle çözmeye ya da örtmeye çalışmış. Poyraz’a aşık olup evlendikten bir süre sonra yeniden içmeye başlamış. Boşanınca da alkol tedavisi için yurtdışına gitmiş. O artık tedavisini tamamlamış, oğluyla yeniden sağlıklı bir ilişki kurmak isteyen bir kadın...

* Siz “Poyraz Karayel”de en çok kimin hikayesini sevdiniz?
- Şu an çok haşır neşir olduğum ve türlü açıdan dokunabildiğim için Begüm’ün hikayesini tabii ki.

* Siz bu diziyi neden izlerdiniz?
- Hikaye, durumlar, ilişkiler akarken tartışılan, bahsedilen konular, söylenen sözler gündelik ama bir o kadar da edebiyata teğet... Dolayısıyla iyi oynanan, iyi anlatılan, kendine çelme taka taka ilerleyen ve merak ettiren bir hikaye.

İDEOLOJİME UYMAYAN BİR PROJEDE ASLA ROL ALMAM

* “Kayıp Şehir”, “Bana Artık Hicran De” ve “Poyraz Karayel”deki karakterlerinize bakarsak, hep zengin ailenin biricik kızı rolündesiniz... Bu bir tesadüf mü?
- Üç rolün ortak özelliği bu olabilir sahiden. Ama üç kadın birbirinden o kadar uzak ki, ben temellerinde bu ortak özelliğin var olduğunu görmüyorum bile. Tesadüf olmuş diyelim.

* Asla oynamam/ kesinlikle oynamalıyım dediğiniz bir karakter var mı?
- İdeolojik olarak karşısında olduğum bir fikri savunan bir hikayede, iştahımdan öleceğim bir rol de olsa oynamam. Okuyunca merak ettiğim her rolü oynamak istiyorum.