Barınak değil sığınak

Murat’ın barınağın girişinde dolaşan köpekleri gördükten sonra arkama geçip sırtıma binmeye çalışmasıyla gazetedeki hayatım bir film şeridi gibi geçmeye başladı gözlerimin önünden. Yanımıza gelen veteriner ve bakıcıların varlığıyla tam biraz rahatladığını düşünmüştüm ki bu defa genç Veteriner Hekim Gökhan Yılmaz, boynunu ısırmak için hamle yapan köpekten son anda kurtularak sadece göğsünden ısırılışının hikâyesini anlatarak haritaya dönmüş kollarındaki saldırı izlerini gösterdi. Dünya gözüyle ‘Kara Murat’ın bembeyaz olduğunu gördüm.

 

Beylikdüzü Belediyesi’ne bağlı barınağın müdürü Ertuğrul Tunçel’in odasında kısa bir soluklanmadan sonra yeniden dışarıya çıkıp sağlık merkezine yöneldik. Veteriner Gökhan yanıma yaklaşarak “Sonuçta bütün barınaklar en nihayetinde bir hayvan hapishanesi. Bunun farkındayız. Tek derdimiz onları olabildiğince rahat ettirmek” dedi. Tam “Duygularıma tercüman oldun” deyip öpecektim ki üzerimden arkasına baka baka koşan Murat geçti. Durumuna içim ezildiğinden “Arkana değil önüne bak” bile diyemedim.

 

İŞ BARINAKTA DEĞİL ÇALIŞANLARDA

“Bülbülü altın kafese koymuşlar, ille de vatanım demiş” sonuçta. Lakin bu barınakta işler biraz bu sözün tersine gitmiş. Tedavisi, bakımı biten hayvanlar barınaktan ayrılmıyor. İlk başta anlam veremedim. “Bu hayvanlar ne ayak” diye düşünürken bir anda ‘pitbul’ların kafesinde bir tanesini kucağına alıp bebek gibi sallayan ve arada bir öpen bakıcıyı gördüm. Bir bebek gibi seviyordu köpeği.

 

Rehabilitasyon merkezinde ise kaza geçirmiş sakat hayvanlara hizmet veriliyor. Buradaki hayvanların tek başlarına hayatlarını idame ettirebilmeleri mümkün değil. Burada çalışan Deniz Sırvermez barınağın neden iyi olduğunu söze gerek bırakmadan gösteriyor. Deniz önceleri barınağın gönüllüsüymüş. Hemen her gün barınağa gelip yardıma muhtaç hayvanlar için çalışmış. Barınak yetkilileri de bakmışlar ki kurtuluş yok, “Bari işe alalım” diyerek barınağın en ağır bölümünü ona bırakmışlar. Her sabah gelip ortalığı silip süpürmekle işe başlayan Deniz’in günlük rutininde köpekleri tek tek yıkamak, kimisinin altını bezlemek, gün boyu onlara masaj yapmak, yedirmek, içirmek, oynamak ve bol bol onları sevmek var.

 

Beylikdüzü Hayvan Barınağı iyi bir örnek. Bunun nedeni eksiksiz verdikleri sağlık hizmeti, barınma, gönüllülerle kendi kendilerine yetebilen bir sistem kurmaları değil. Evet bunların hepsi olması gereken ve iyi şeyler. Ama asıl barınağı güzel ve örnek yapan çalışanlarının hayvan sevgisi. Son bir not: Barınağın halen bol miktarda gönüllü yardımına ihtiyacı var. Gönüllülerden günlük 2-3 bin ekmek toplanıyor. Ancak yine de ihtiyaç çok.

Barınağın arazisi: 14 dönüm
Barınak çalışan sayısı: 45
Barınaktaki hayvan sayısı: 970
Günlük yapılan yemek miktarı: 4,5 ton
Sahiplendirilen hayvan sayısı (yıl): 300