Bırakın bebeğiniz ağlasın

Bebekler neden ağlar?
- Acil ihtiyaçları karşılanmıyorsa, acıktıysa, üşüyorsa, kucağa alınmak istiyorsa bebekler ağlar. Bebekler stres altındaysa onlar için dışa vurmanın bir yoludur ağlamak. Zor bir doğum, anne karnında kordon dolanması, vakumla çekilmesi, prematüre doğum, uzun süre kuvözde kalma, aşırı gürültü bebeğin birkaç aya kadar süren ağlama krizlerine neden olabilir.

Ağlama sonrası bir rahatlama mı oluyor?
- Bu ağlamalar stresten sonra dengeye ulaşmalarını sağlıyor.

Ağlamak çok yararlı diyorsunuz kitabınızda...
- Araştırmalar ağlamanın büyükler için bile yararlı olduğunu söylüyor. Gözyaşı kimyasalları incelendiğinde bedeni stres hormonlarından temizledikleri anlaşılıyor.

Bebek ağlayınca sallamayın diyorsunuz.
- Ağlayan bebeği kucağa alın, ihtiyacını gidermeye çalışın. Dokunmaya, konuşmaya evet ama sallamaya hayır. Bebek böylece ihtiyacı olduğunda ailesinin yanında olduğunu görecek. Zamanla da susacak.

AĞZINI TIKAMAK YANLIŞ

Peki emzik verip susturmak?
- Bebek bir şey anlatmaya çalışırken, onun ağzını
tıkamak yanlış. Bebekler sözel ihtiyaçlarını ağlayarak ortaya koyuyorlar. Yetişkin olunca da duygularının ne olduğunun farkında olup bunu dışarı vuran yetişkinler olurlar.

Aileler ne zaman panik yapmalı?
- Ağlama bazen öfke nöbeti olarak dışarı vurulabilir. Bebekler ağlarken gözlerini kapar, ama bazen de açarak senin onu izleyip izlemediğini görmek isterler. Ona “Seni anlıyorum, çok üzgünsün” mesajlar vermek lazım. Tek tavsiyem ailenin o anda müdahale etmeden orada kalması.

BAĞLANMAYI DESTEKLER

Ağlamasına izin verilen bebek daha iyi ve uzun süreli uyur. Ağlama bittikten sonra uyanık olur, çabuk öğrenir. Ağlama sağlıklı bağlanmayı destekler. Birçok yeni doğan bebek hemen değil, ikinci haftadan itibaren ağlamaya başlar. Bazıları daha erken ihtiyaç duyabilir. Doğumdan sonraki altıncı haftada tepeye vurur ağlama nöbetleri. Sonra inmeye başlar. Dört aylıkken fazla ağlama olmaz.

KIRIK KURABİYE FENOMENİ

Öfke nöbetleri 15 aylıkken başlar ve çok uzun da sürebilir. Hayal kırıklığına karşı bir yanıttır. Ağlamasına izin verilmeyen bebeklerde daha fazla görülür. En mükemmel ebeveynin bebekleri ya da çocukları da öfke nöbeti geçirebilir. Bu, o ailelerin kötü olduğunu göstermez. Buna ‘kırık kurabiye fenomeni’ diyorum. Çocuk bütün gün okulda stres yaşar. Bir arkadaşı en güzel ayakkabısına basmıştır, derste strese girmiştir, öğretmeni onunla ilgilenmemiştir. Eve geldiğinde annesi ona bir kurabiye verdiğinde, kurabiyenin kenarı kırık diye olay çıkarabilir. Yerde debelenir, üzülür, ağlar, kendini yerden yere atar. Ama asıl dışa vurduğu şey hayal kırıklığıdır. O anda ağlamasına izin vermek, kendini iyi hissettirir.