Vizesiz Avrupa yolu pürüzlerle dolu

Ankara metne itiraz etti. Metinde; Fransa, Avusturya ve Güney Kıbrıs gibi ülkelerin süreci uzatacak ifadelerin yer almasını sağlamaları ve özellikle Türkiye’nin ‘mülteci’ politikasını ‘yeniden şekillendirmesi’ şartının getirilmesi, Ankara’nın itirazına yol açtı. Avusturya metne, ‘muafiyet’ sürecinin uzatılması için “kademeli ve uzun dönem perspektifli” ifadelerini ekletti. Güney Kıbrıs, Türkiye’nin Geri Kabul Antlaşması’nı Güney Kıbrıs için uygulamasını şart koştu ve belgede ‘AB ve üye devletlerin tümü’ ifadesi birkaç kez yer aldı. Fransa ise, inisiyatifin üye devletlerde olmasını ve AB Komisyonu’nun etkisinin azaltılmasına yönelik adımlar istedi.

MÜLTECİ HAKKI

AB Komisyonu’nun ‘yol haritası’ belgesinde Türkiye’den talep edilen en önemli unsur ise, Türkiye’nin mülteci politikasında uyguladığı ‘coğrafi kısıtlama’nın değiştirilmesi oldu. Türkiye, Birleşmiş Milletler’in 1951 Cenevre Sözleşmesi’nin 1967 protokolüne koyduğu ‘coğrafi kısıtlama’ ile sadece Avrupa’dan gelenlere mülteci hakkı tanıyor. AB’nin ‘yol haritası’nda, Türkiye’nin diğer coğrafyadan gelen kaçak kişilere, ‘mülteci hakkı’ tanıması ve AB ülkelerine geçit vermemesi isteniyor.

PERFORMANSA DAYALI

AB’nin Türkiye’ye ‘vize muafiyeti’ için sunduğu ‘yol haritası’, Türkiye’nin ‘Geri Kabul Anlaşması’nı (GKA) imzalaması halinde devreye girecek. AB ülkelerine Türkiye üzerinden kaçak giden 3’üncü dünya ülke vatandaşlarının Türkiye’ye geri iadesini öngören bu anlaşma, Ankara’ya yükümlülük getiriyor. AB’nin yol haritasında, vize muafiyetinin, GKA ile paralel yürüyeceği, muafiyete yönelik ilerlemenin, Türkiye’nin yol haritasındaki beklentileri karşılamasına ve ‘performansına dayalı’ olduğunun altı çiziliyor.

Belgede yer alan önemli noktalar

· AB açısından göç ve güvenlik riski yaratan ülkelerin vatandaşlarına sınırda vize uygulamasına son verilmesi.
· Vize konusunda AB ile daha fazla uyuma ve yasal mevzuatın uygulanmasına öncelik verilmesi.
· 1951 Cenevre Sözleşmesi’nin 1967 protokolünde Türkiye’nin koyduğu ‘coğrafi kısıtlama’nın kaldırılması.
· BM Mülteci Yüksek Komiserliği’nin Türkiye’de kısıtlama olmadan tüm yetkilerini kullanabilmesi.
· Mülteci statüsü alabilenlerin kamu hizmetlerinden yararlandırılmaları.