Limonata savaşları

Geçen yıl UludaÄŸ firmasının ambalajlayıp market raflarına sürdüğü limonataya ilgi giderek artıyor. Bu ilginin farkına varan üreticiler de birer birer pazardaki yerini alıyor.Â

Uludağ ile başlayan limonata furyasına daha sonra Aroma, Dimes, Tamek, Exotic, Persan ve Doğanay katıldı. Pazarın son üyesi ise Pınar Limonata oldu.

Limonata ürünlerinin toplam 1 milyar dolarlık soğuk içecek pazarından yüzde 8, yani 80 milyon dolarlık pay aldığı tahmin ediliyor. Yıllık tüketim ise 15 milyon litre olarak öngörülüyor.

ZENCEFÄ°LLÄ°SÄ° DE VAR

Limonata üreticileri saf limonatanın yanında bazı ekler yaparak tadını daha çekici hale getirmeye çalışıyor. Naneli ve zencefilli limonatanın yanında şekersiz limonata alternatifi de bulunuyor.

Nilüfer Gazozu’yla başladı

TÜRKİYE’de meşrubatın ilk üretimi 19’ncu yüzyılın sonunda Sultan 2’nci Abdülhamit döneminde gazozhanenin açılmasıyla başladı. Osmanlı döneminin ilk maden suyu işletme imtiyazını 1912’de Sultan Mehmed Reşat’tan alan Keşişdağı Madensuyu işletmesini kiralayan Mehmet Hakkı Erbak, 1930’da Nilüfer Gazoz fabrikasını kurdu. Ardından, Ankara, Olimpos, Çamlıca gibi markalar oluştu. O yıllarda doğal maden suyuna şeker şurubu eklenerek üretilen gazlı gazoz üretimine daha sonra İstanbul’daki Kocataş Memba Suyu tesisleri de katıldı. Bu tesislerde "Cool Kola Koka" ismiyle ilk Türk meşrubatı üretildi. O dönem, Türkiye’de karamel üretim teknolojisi kullanılmadığı için içenlerin dudaklarında iz bırakıyordu. Nur Kola, Katibim Kola’nın ardından 1964 yılının Ağustosayında Pepsi-Cola, 2 ay sonra da Coca-Cola üretilme başladı.