Ama “O” da hapiste..

Kontrol edilemeyen güç, basketbolu ’da esir almış.
Bu güçle baş edebilmek deli işi.
Türk sporunda bir tane deli vardı.
“O” da şimdi hapiste..

Dün maça erken gittim.
Önce Samatya’yı gezdim.
Abdi İpekçi’ye 10 yıl önce Efes maçlarını izlemeye giderdik.
Maçtan sonra Samatya’da otururduk.
Eski İstanbul’dan son kareleri görebileceğiniz Samatya’da.
Uzakta olanlar için hatırlatalım,
“İkinci bahar” dizisinin çekildiği, Şener Sen’in el arabasında kebap yaptığı Samatya.
İkinci bahar gibi, bozulmadan duruyordu.
İstanbul’u içime çektim.
Çarşıyı dolaştım.
Basketbolumuzun nerden, nereye geldiğini düşündüm.
Efes’imizin tek başına Avrupa’da mücadele ettiği yıllar geldi aklıma.
50-100 kişi ile “Efeees” diye bağırırdık.
Türkiye’de dolar; 1 dakika da, yüzde, beş yüz değer kazanır,
Hayat dururdu.
Tuncay Özilhan Efes’i durdurmazdı.
Yatırımı kesmezdi
Basketbolun ana mektebiydi Efes.
Ülke olarak yakasından, paçasından çeker,
İçimini yasaklar, reklam yasağı koyar, ismini değiştirir;
 “Ne işin var Avrupa’da” derdik.
Özilhan, “yılmaz” devam ederdi.
Bende eski günleri anmaya, “Basketbolumuz nerden, nereye gelmiş”
Bakmaya geldim.
O günlerde hayal bile edemezdik, Avrupa’nın zirvesinde iki takımız.
Fenerbahçe ve Galatasaray.
Hem de bayan takımlarımız.
Avrupa’nın zirvesinde.
Gururla salona yöneldim.
Bundan sorası  rezalet.
Anlatmamak en güzeli.

*

Dün;
“İlk günün sonunda ülke olarak 1-0 gerideyiz.
Çünkü seyirci yoktu salonda.
Bugün Galatasaray-Fenerbahçe maçı var.
Salon dolacak.
Bu da ölçü olmayacak.
Sporu değil takımınızı sevdiğimizi gösterecek”
Demiştik.

*

Dün salonda;
“Takımımızı değil, kendimizi sevdiğimizi” gördüm.
“Ya da severken, boğazını sıktığımızı, zarar verdiğimizi” gördüm.

Dünkü maçı soracaksınız.
Fenerbahçe kazandı.  Galatasaray kaybetti.
Önemli değil.
Yarın Galatasaray kazanır.
Ama biz hep birlikte kaybettik.
10-0 mağlubuz.
Geçmiş olsun.
Sahanın dışında,  “on yıl öncesine göre on yıl” geri gitmişiz.
Kontrol edilemeyen güç, basketbolu ’da esir almış.
Bu güçle baş edebilmek deli işi.
Türk sporunda bir tane deli vardı.
“O” da şimdi hapiste..

       *

Maç yerine “iki deliyi” anlattım size,
Özilhan ve Yıldırım.
Sağ olun.

    **

İki küçük not:
Bir;
Fenerbahçe ve Galatasaray’ın aynı guruba konmadı.
Statü, maçlar başlamadan belliydi.  Konması da engellenemezdi.
İlk gurup maçlarını Fenerbahçe birinci Galatasaray beşinci bitirdi. İkinci veya üçüncü sırada olsa diğer gurubun lideri olacak.(şimdi Ros Casares’ın olduğu yerde).
Devlerimizin finalde karşılaşma olasılığı olacaktı.
Galatasaray, beşinci bitirdi aynı guruba düştüler.

İki;
Fenerbahçe bugün saat 18.00 da tarihinin en önemli maçına çıkıyor.
Yenerse pazar günü final oynayacak.
Yenilirse en iyi üçüncü olacak.
Özetle Galatasaray maçından da önemli.
Bakalım taraftar bu önemi verecek mi?
Ayrıca kimse bu iş bitti sanmasın, bugün karşılaşacağımız İspanyol ekibi Galatasaray’ı yedi sayı farkla yenen bir ekip.
Finale kalırsak, karşılaşacağımız,  Ros Casares ise Galatasaray’ı iki kez farklı yenen, defalarca final oynayan bir ekip.
Özetle iş daha bitmedi, hatta yeni başlıyor.