Yetiş Ayşe

Haberin Devamı

BURS

Merhaba Ayşe Hanım,

Nasıl anlatılır, ne yazılır bilmiyorum ama çok zor durumdayım
Belçika’ya okumak için geldim şu anda hemşirelik okuyorum ve
ailemin bana gönderdiği para kesinlikle yetmiyor, ne yapacağım bilmiyorum.
Okulu da asla bırakmak istemiyorum, hiçbir yerden de burs alamıyorum, bu konuda bana yardımcı olacağınızı umuyorum.

Saygılarımla,

Cemile

CEVAP: Sevgili Cemile, benim canım okur dostlarım sana burs sağlayacaklardır eminim, sen de başarılı bir hemşire olarak yurda dönersin umarım. Sevgiler.

……….


GİYSİ YARDIMI

Sayın Aral,

28 Kasım 2011 tarihinde “Yetiş Ayşe” başlığında yayımladığınız Aslı ismiyle yazan ve giysi talebinde bulunan arkadaşın iletişim adresini alabilir miyim?

CEVAP: Bilgileri gönderdim, öpüyorum seni de.
……………..

KIYAFET YARDIMINDA BULUNMAK İSTİYORUM

Ayşeciğim günaydın,

Haberin Devamı

Bugünkü köşende “Kıyafet yardımı” başlığı ile yazan 6 çocuklu aileye 36 beden kıyafet göndermek istiyorum.

Ayrıca “Üniversite öğrencisine yardım” başlığı ile yazan genç kızlara da birkaç parça kıyafet göndermek istiyorum. 38 beden oldukları yazılmış. Ben 36 bedenim ancak bazı bol kıyafetlerim var, onları gönderirim.

Her iki ailenin de iletişim bilgilerini gönderirsen memnun olurum.

Arada yazlık kıyafetler de var, sorun olmaz umarım.

Sevgilerimle…
Zuhal

CEVAP: Zuhalciğim, her zamanki gibi harikasın. Yazlık kıyafetleri de yazın giyerler, neden sakıncası olsun ki. Öpüyorum, iyi ki varsın.

………….

 

ÖĞRENCİLER YAĞMURDA ISLANMASIN

Sayın Ayşe Hanım,

Ben Rize ili, Ardeşen İlçesi’nde Alparslan İlköğretim Okulu İngilizce Öğretmeni Murat Yüksel olarak okulumuzdaki fakir öğrencilerin kız-erkek kışlık palto, atkı, eldiven, bere ve bot ihtiyaçları olduğu için sizlerden yardım istiyorum.
Eğer ki aramızda bu yavrularımızın bu bol yağmurlu ve soğuk hava durumuna sahip ilçede daha fazla üşümelerini istemiyorsak işte sizlere bu yavruları sevindirmek için bir fırsat olduğunu bildirmek istiyorum.

Biz okul öğretmen ve idarecileri olarak elimizden geldiği ölçüde zaten bu yavrularımıza yardımda bulunuyoruz, ancak ihtiyaç sahibi o kadar çok yavrumuz var ki, bunu sizlerle paylaşmak istedik.

Haberin Devamı

31-37 numara arası kız-erkek botları ve garson ve çocuk boy kışlık paltolara ve atkı, eldiven ve berelere ihtiyacımız var.
Gelin siz de bu ses kulak verin yaptığınız yardımlarla içinizi ısıtırken bu yavrularımızın da bedenlerini ısıtalım.
Saygılar sunuyor ve şimdiden çok teşekkür ediyorum hepimiz adına.

Murat Yüksel

CEVAP: Murat Öğretmenim, benim canım okur dostlarım eminim öğrencileriniz için ellerinden gelen yardımı yapacaklardır. Bu güzel yavrularımız inşallah bu kışı sıcak tutan kıyafetlerle geçirebilirler.
Başarılar diliyorum.

……….

ATAMASI YAPILMAMIŞ BİR ÖĞRETMENİM

Ben de ataması yapılmamış bir öğretmenim.  3 senedir bekliyorum ve bu üç senede maddi manevi olarak çökmüş bulunmaktayım.

Haberin Devamı

Ailemden para istemek, üstelik bunca yıl okuttuklarının karşılığını bile verememek canımı çok yakıyor. Özelde de çalıştım, ücretli de yaptım. Özelde 500 TL’ye anlaşmış olmama rağmen param yatırılmadı, paramı istediğimde kapıyı gösterdiler.

“Yapmayın siz de öğretmensiniz” dediğimde “senin gibi bekleyen binlercesi var kapıda” deyip 200 TL verip gönderdiler.  Ücretli çalıştığım okulda sınıf öğretmenliği yapan mobilya-tasarım mezunları gördüm.

Medyaya sitemim çığ gibi büyüyen bu sorunu yeterince dile getirmemesi. Sizlerin elinde bu fırsat var, ancak bizler hiç bir şekilde sesimizi duyuramıyoruz.  Ne olur bize destek olun. Medyanın gücünü biliyoruz, bu işin peşini bırakmazsanız elbet hallolur. Bizi yalnız bırakmayın ne olur.
Şubat’ta ek atamamız yapılsın.  Tam atamamız olacak derken 10bin gibi bir alıma maruz bırakıldık, sözde kalan 44bin atama yapılsın bu iş çözülene kadar peşini bırakmayın ne olur

Selcan

Haberin Devamı

CEVAP: Sevgili Selcan, biliyorsun köşemde hep sizlere yer veriyorum. İnşallah bir an önce atamalarınız yapılır.

…………..

MEZUNİYET ELBİSESİ

Yazılarınız bazen hüzünle, bazen bize bulaştırdığınız neşenizle, bazen yaptığınız yardımların hazzı ile sizinle aynı duyguları paylaşarak okuyorum.
Umarım Ivanka ile olan problemi zaman içinde çözeceksiniz. Şu an sadece kızgınlık var bir süre sonra özlem gelince her şey yerine oturuyor. Ama size bir sır vereyim “sırtınızı” rahatlıkla dönecek kadar güvenilecek insan çok bulunmuyor. Şanslıymışsınız ki öyle birisi ile uzun bir süre geçirmişsiniz bu bile bir lütuf.

Geleyim sizi niye rahatsız ettiğime;
Çok düşündüm ama ben içinden çıkamadım. Belki sizin aklınıza bir çözüm gelir.
Ayşeciğim ben 45 yaşında yaklaşık 35 senedir çalışan bir anneyim. Okurken de çalışırdım ailemin maddi durumu yetersiz diye. Olsun iyi ki de çalışmışım. Bundan hiç şikâyet etmedim.

Haberin Devamı

Gerçi bu sıkıntılardan okuyamadım. Liseyi bitirdim. Çok iyi puanlar almama rağmen üniversiteye gidemedim. Açık öğretime girdim. Olmadı hem çalışıp hem okurken hem de ailenin sağlık problemleri ile uğraşırken yarım kaldı.
Sonra evlendim, hadi dedim, bir daha deneyeyim. Gene kazandım ama gel gör ki eşim de açık öğretim okuyordu ve bir tercih yapmak zorunda kaldık, gene maddi problemlerden ve ben gene bırakmak zorunda kaldım. Amma inat ettim emekli olunca gene başlayacağım. İnadım inat işte alınacak o diploma.

Başını ağrıtıyorum ama biraz uzun oldu biliyorum geçen yıl eşim emekli oldu. Hah tam rahat ettik derken bir şerefiz eşimin insaniyetini kullanarak dolandırdı. Gerçi benim her şey bittikten sonra haberim oldu. Epey zorlandım toparlanmakta. Şu an ben çalışıyorum, eşim çalışıyor, annemin emekli maaşı, hepsi banka kredilerine gidiyor. Her aybaşı sakinleştirici alıp hayata devam etmeye çalışıyorum neden biliyor musun? KIZIM için.

O …. Özel Lisesinde okuyor. Kısmi burslu, bu bizi epey zorlasa da ona benim yaşadıklarımı yaşatmayacağım diye bir söz vermiştim kendime. Allah’a şükür ki bu sözü bu güne kadar tuttum. O da tüm bu durumları biliyor ve tüm gayreti ile okulunu en iyi notlarla bitirmeye uğraşıyor. Çok başarılı ve çalışkan bir öğrenci. Allah nazardan korusun.

Bu yıl mezun olacak ve en büyük hayali güzel bir elbisesi olsun da mezuniyet balosuna onunla gitsin. Belki çok abes diyeceksin ama bence değil. Çünkü kızım benim küçülen pantolonlarımı yeri geldi gerçekten yamayarak giyip okuluna gitti ve bundan hiç gocunmadı. Kıyafet, ayakkabı paylaşımımız şöyle; yeni ayakkabılar onun, onun eskileri benim. Geldiğinde benim kıyafetlerimden ona olanları alır, ben de onun giyip eskittiklerini ben alırım. Bu günler de geçecek biliyorum. Benim de illa şunu giyeyim, illa şunu yiyeyim diye bir düşüncem yok. İdare ediyoruz. Ailecek birbirimize tutkunuz. Annem 88 yaşında yanımda, onun ihtiyaçlarını ve yemeğini aksatmamak ilk hedef evimizde. Eşim ve ben idare ediyoruz.

Acaba diyorum. Var mı bu konuda kızıma yardımcı olabilecek birileri? Çok şey istemedi benden bugüne kadar ve ben bu isteğini yerine getirmek istiyorum. Var mı bir çözüm aklına gelen.

Seni de rahatsız ettim. Kusura bakma.
Hayatta insanın başına her şey geliyor. Ve bir iz bıraksa da her şey geçiyor.
Sağlıkla, mutlulukla ve sevdiklerinle kal.

Not: adımın gizli kalmasını istediğimi yazmayı unutmuşum.
Mümkünse tabii ki.

CEVAP: Mümkün olur elbette. Okur dostlarım belki de yalnız bir kez giyip bir kenara kaldırdıkları giysilerini kızına göndereceklerdir. Sevgiler, kızına da başarılar dilerim.
……………

YETİŞ AYŞE

Sevgili Ayşe Aral,

24 yaşındayım, İstanbul Üniversitesi’nden geçtiğimiz yıl mezun olmuş bir gencim ve çoğu genç gibi ben de maalesef iş bulamadım. Böyle giderse bulamayacağım da çünkü turizm okudum ama mesleğimi yapabilecek kadar İngilizce bilgim yok ve bu anlamda iyi bir eğitim alamazsam olmayacak da ya da bir yerde tıkanıp kalacak. Ucuz bir dil okulu buldum İngiltere’de parasını ödeyecek halim yok maalesef ve ben de bu konuda yardım istiyorum.

Hikâyeme gelince: 5 kız kardeşiz 1i benim gibi yeni mezun, 1 üniversiteli, 1 üniversiteye hazırlanan ve 1 de ilkokullu kız var bizim evde.  Baba küçük esnaf, ev kira, dükkân kira filan...

Üniversiteyi de hepimiz dershane ücretini çalışarak kendi paramızla ödeyip bir yandan da ders çalışıp kazandık hem de İstanbul ve Marmara Üniversiteleri gibi okulları.

Liseden beri her türü işte çalıştım, öğrencilik nedir anlayamadan üniversitede hem burs hem iş filan derken aileye yük olmadan okul bitti ama çile bitmiyor! Okul bitince değişen bir şey olmadı.

Bulabildiğim hala aynı tarzda işler. Gocunmuyorum yine çalışıyorum mesleğimden alakasız bir işte. Kursa gidip geliştireyim kendimi dedim ama yurtiçi kurs hiç bir işime yaramadı.

Zaten aldığım para ile onu da ödeyemeyip kalan kurlarımı devretmek durumunda kaldım, ayrıca yaşla beraber kaldıramıyorum artık hem mesleğimle ilgili iş görüşmelerine gidemiyorum yaşım geçiyor hem kendimi geliştiremiyorum, yerimde sayıyorum vs.

Bir süre iş bulamadım, okulla beraber devlet bursum da kesilince 240 liralık kredi kartı borcumu bile ödeyemeyip taksitlendirdim. Haciz gelecekti nerdeyse, şimdi aldığım para ile borçlarımı ancak ödeyebiliyorum.

Yani başkaları için içecek parası olabilecek tutarlar başıma bela oldu, dert oldu, olmaya da devam ediyor. Bu dediklerimin hepsini ispat ederim, hatta bahsetmediğim çok daha fazlasını bile. Dediklerimde gerçekten çok samimiyim, kolayına kaçtığımdan değil, imkânları değerlendiremediğimden ya da tercih etmediğimden değil. Benim bir hayalim var, gerçekleşmesini çok istediğim ve durumum aynen bu.

Dediğim gibi ben burs arıyorum, eğitimime katkı sağlayabilecek artık beni ben yapabilecek.  Gerçekten artık çok bunaldım, her yolu denedim, olmuyor, çıkamıyorum işin içinden. Hep yerdeyim, kalkamıyorum bir türlü ayağa. İstediğim büyük bir tutar değil 5.000 TL ya da en azından adım atmamı sağlayacak kadar, güvenimi bana geri kazandıracak kadar.

Not: ismimi paylaşmamanı çok rica ediyorum, ailemin üzülmesini istemiyorum bir yardımsever çıkarsa ben bir şekilde açıklarım tabi bir de arkadaşlarım duymasın.

Anlayışın için teşekkür ederim.

CEVAP: İnşallah sana bu konuda burs sağlayacak okur dostlarım çıkar, sevgiler.

………….


YARDIM

Ayşe Hanım Merhabalar,

Ben 30 yaşımda özel bir turizm şirketinde 3,5 yıldır 1.300TL maaşla çalışıyorum. 11 yaşımda babamı ani kalp krizi sebebiyle kaybettim. Şimdi 65 yaşında annemle yaşıyorum.

Geçim sebebiyle ben de herkes gibi kredi mağduruyum. Tam tamına 6 adet kredi ödüyorum. Artık maaşım çektiğim kredilerimi karşılamadığından çareyi size yazmakta buldum.

Ek iş aramalarım sonuç vermiyor. Hafta içi 18.00’e kadar çalışıyorum. Hafta sonu içinse hiçbir yerde iş bulamıyorum.

Borcum tam 50.000TL. İntihar etmeyi bile düşündüm ancak annemi yalnız bırakmak bencillik olurdu. Çok çaresizim. Ne yapmalıyım bilemiyorum.

Annem çalışmak istiyor ancak yaşından dolayı iş vermiyorlar. Geçtiğimiz kış doğalgaz ve ev kirası için kredi çekip faturaları onunla ödedik. Ancak bu yıl kredi bile vermiyorlar. Soğukta oturmaya razıyız ancak diğer şeyler için ek gelir gerekli ya da bir yerlerden 20.000TL gelse hayatım kurtulurdu. Kredimin bir kısmını kapatır, elime kalan parayla geçinebilirdim. İlginiz için şimdiden çok teşekkür ederim.

Saygı ve sevgilerimle

D.

CEVAP: Sevgili D., senin gibi kredi mağduru okurlarımdan o kadar çok yardım talebi alıyorum ki anlatamam. Lütfen öyle intihar falan deyip de beni üzme. Her şey düzelir, Allah önce sağlık versin. Sevgiler.

………….


ALTI ÇOCUKLU AİLEYE YARDIM

Merhabalar,
28 Kasım tarihinde köşenizde çıkan "babalarını kaybetmiş altı çocuklu aileye yardım" için iletişim bilgileri rica ediyorum. Lütfen ismim gazeteye yazılmasın.
İyi günler diliyorum.
 
CEVAP: Benim isimsiz melek okur dostlarım iyi ki varsınız, sağ olun var olun. Bilgileri gönderdim. Sevgiler.

……….

GERÇEKTEN ÇOK ÇARESIZIM

Merhaba Ayşe Hanım,

Aslında nereden başlayacağımı bilemiyorum. 27 yaşındayım,  Sinopluyum fakat İstanbul’da yaşıyorum.
Bundan 3 yıl önce eşimi kalp krizi sebebiyle kaybettim. Aynı zamanda da hamile olduğumu öğrendim, bir oğlum oldu ve ona babasının adı olan A. ismini verdim. Küçük A. şimdi 26 aylık.

Ben gündüzleri çalışırken oğluma da bakıcısı bakıyor. Bunu yapmak çok zor olsa da ona hem anne hem de baba olmaya çalışıyorum. Gündüzleri işte yorulup akşam eve gelip A.’na da vakit ayırmaya çalışıyorum.

Şimdi bu cümleleri yazarken bile yorgunluktan parmaklarımın titrediğini fark ediyorum. Aynı zamanda temizlik, yemek, bulaşık, çamaşır, ütü, alışveriş,  A’ın bakımı, oyunları ve oyuncakları derken hiç vaktimin kalmadığını, çok yorulup yıldığımı, hatta sık sık hasta olduğumu fark ettim.

Ayrıca Anadolu yakasının bir ucunda ikamet edip Avrupa yakasına işe gitmenin zorluğu ve çilesini de saymıyorum. Özel bir şirkette çalışıyorum, finans sektörü olması sebebiyle tabi ayrı zorlukları var her meslek gibi. Şu durumda benim sizden istediğim tek şey bana bir arkadaş, bir yardımcı, bir kurtarıcı belki de kaderi bana benzeyen bir kadın. Benimle yatılı kalabilecek biri ya da bana yardım için hafta sonları gelebilecek biri. Böyle birini aylarca aradım ama takdir edersiniz ki tanımadığım, iyi araştırılmamış birine de güvenemem. Bu şehirde çok fazla tanıdığım olmadığı için şu an bu mümkün görünmüyor. Artık iyice umudumu yitirdim. Bu şehirde öyle yalnız kalmış hissediyorum ki kelimelerle ifade edemem. Şimdi ben feryadımı size iki kelimeyle duyurmak istiyorum; YETİŞ AYŞE!

Z.

CEVAP: Sevgili Z., başın sağolsun, Allah sabır versin. İnşallah sana ve oğluna destek olacak, belki annelik, belki ablalık yapacak bir okur dostum çıkar. Oğluşunu da seni de öpüyorum.

…………..
 
İLETİŞİM BİLGİLERİ


Merhaba,

Aşağıdaki konuda yardım isteyen aileye kıyafet yardımında bulunmak üzere iletişim bilgilerini alabilmem mümkün müdür?

Teşekkürler,

Sevgiler

Esra

CEVAP: Esracığım, iletişim bilgilerini gönderdim, sevgiler.

……….
YENİ DOĞACAK BEBEĞE YARDIM

Merhaba Ayşe Hanım;

Benim bir yakın tanıdığım aralık ayı içerisinde doğum yapacak ve bebeğe ait hiç bir şeyi yok. Kocası bir senedir evine gelmemektedir. Bu bebeğe kıyafet, emzik, biberon, bez, mama, yatak yardımı yapacak kişiler arıyorum. Lütfen yardım edin.

Bayan çalışamıyor ve okuyan 3 kızı daha var, evi kira, suyunu kestiler. Ben elimden geldiğince yardım etmeye çalışıyorum. Ama inanın benim de bir kızım var ve evimiz kira, sadece eşim çalışıyor. Ben kızımın oyun beşiğini filan vereceğim ama yatağı yok.

Yine ben biraz yeni doğan kıyafeti ayarladım, götüreceğim ama ona elimden gelenin daha fazlasını yapmak için size yazıyorum, lütfen yardım edin. Bu mail adresinden ulaşabilirsiniz. Eğer telefon numarası vermemi isterseniz de mailimi cevap verirseniz adres ve telefon da vereceğim.  Şimdiden çok teşekkür.

MERAL

CEVAP: Meralciğim, okur dostlarım çocuklarının kullanmadıkları kıyafet ve eşyalarını göndereceklerdir. Seni ve kızını da öperim.

…………


KIYAFET YARDIMI

Ayşe Hanım merhaba,

Bugünkü Yetiş Ayşe köşenizde yayınlanan (Aslı Hanım tarafından gönderilen) ve kıyafet yardımı talebinde bulunan aileye kıyafet yardımında bulunmak istiyorum.

Ben de 36 beden giyiyorum ve kullanmadığım iş kıyafetlerim var. Ayrıca ailenin diğer çocuklarına da kıyafet göndermek isterim. Bana iletişim bilgilerini yazmanızı rica ederim.

Çok teşekkürler.

Elmas

CEVAP: Elmasçığım, iletişim bilgilerini gönderdim, sevgiler, sarılarak öperim.

…………….

KIYAFET YARDIMI

Sevgili Ayşe Aral, kıyafet yardımı yapmak istiyorum. Bugünkü yazıda yer alan Aslı Hanım’ın e mailini yazarsanız ona kıyafet yardımında bulunmak istiyorum. Teşekkürler.

Sevilay

CEVAP: Sevgili Sevilay, bilgileri gönderdim, iyi ki sizin gibi duyarlı okur dostlarım var, teşekkürler.

………….


TEŞEKKÜRLER

Merhaba Ayşe Hanım,
24 Ekim'de kardeşim için burs talebi ile ilgili yazımı yayınladığınız için çok teşekkür ediyorum. S. Hanım (Sağ olsunlar) yazıma cevap verdiler. Gerçekten mutlu oldum. Teşekkür ediyorum her ikinize de.
Saygılarımla,

Ayşegül

CEVAP: Ayşegülcüğüm, sizlerden böyle teşekkür yazıları alınca ben de en az sizin kadar mutlu oluyorum. İnşallah kardeşin de bu desteğe karşılık başarıyla okulunu bitirir. Öpüyorum her ikinizi de.

 

Yazarın Tüm Yazıları