Yeni Yeniköy Kahvesi

Yapraklar arasına saklanmış bir kahve.

Her yer yemyeşil. Oturduğunuz yerden incir yeme imkanı var. Satranç oynayıp çay ya da filtreli kahve içmek mümkün. Karnı acıkanlar için menemen de var. Yeniköy'ün uzun zamandır böyle bir bahçeye ihtiyacı vardı.

Sahildeki, emektar Yeniköy çaybahçesi Emek, bir süredir huzur arayanları tatmin etmez olmuştu. Kalabalık bir yana, müessesenin daha çok kazanma hırsını her şeyin önüne çeken anlayışı, Yeniköy'de soluklanmak isteyenleri mekánsız bırakmıştı. Ama şimdi bir başka seçenek daha var, Boğaz'ın bu güzel beldesinde.

Yeniköy PTT'sinden İstinye yönüne doğru giderken hemen sağda. Yeni açılan bir kahvehane, çaybahçesi. Yolun kenarında direkte adı yazılı: Yeniköy Kahvesi. Kare kırmızı döşeme taşlarından dar merdivenler yukarı doğru uzuyor. İki tarafında kırmızı çiçekler, ağaçlar. 15-20 basamaktan sonra sağda bir balkon. Ağaç yapraklarına gömülü bir balkon. Üç yuvarlak mermer masa. Bir, iki basamaktan sonra asıl kahveye ulaşıyorsunuz. Büyük saksılarda çiçekler, ortancalar, iki yaşlı incir ağacı. İlerde büyük bir dut ağacı. 40'a yakın yuvarlak beyaz mermerli masa. Kimi masalarda ağaç dalları otururken başınıza değiyor. Elinizi uzatıp incir yeme imkanı. Gölgeli, serin, yeşillik dolu bir yer. Sarıya boyanmış bir bina ile sarmaşıklı duvar arasında yer alan uzun, dikdörtgen bir yer. Ortada bir kenarı duvar öteki üç yanı yarı açık, üstü kapalı, sahne gibi bir yer daha var. Yağmur yağdığında altına sığınıp, yağmurun sesini dinleyebileceğiniz siyah, eternit bir dam... Kahvenin yola bakan kısmına sarmaşıklar sahip çıkmış. Göz alabildiğinde yeşil bir mekán.

Kahvenin sahiplerinden Muammer Çakmak, gelen insanların profili için şunları söylüyor. ‘‘Buraya her kesimden insan geliyor. Buranın bir özelliği de kahvenin soğuk su ile yapılıyor olması. Pek çok yerde Türk kahvesi genellikle sıcak su ile yapılırken, biz soğuk su ile yapıyoruz.’’

Kedi Şerafettin

Kahvenin içinden geçen sokağın, Kürkçü Faik Sokağı'nın devamı yukarda Yeniköy Rum İlkokulu'na çıkıyor. Terk edilmiş Rum İlkokulu ve bahçesi geçmişten günümüze bir güzellik anıtı olarak duruyor. Okulun hemen ilerisindeki sokakta pazar kuruluyor. Pazar, pazar günleri kuruluyor. Pazarın özelliği geç saatlerde, 11.00'e doğru kurulması ve erkenden de toparlanması. Saat 15.00 gibi gittiğinizde yarı yarıya boşalmış oluyor ahşap tezgáhlar.

Yeniköy Kahvesi'nin iskemlelerinin iskeleti demirden, kenarları plastik. Duvar kenarında mavi ve kırmızıya boyalı küçük hasır iskemleler var. Onların önündeki masalar büyük tekerleklerden oluşuyor, eski kağnı tekerleklerinin üzerine, daire şeklinde kalın cam kesilip yerleştirilmiş.

Sarı boyalı duvarda büyük bir saat. Zamanı öğrenmek isteyenler için. Yer toprak ya da beton değil. Kırmızı kare taşlardan oluşuyor. Minik bir kediyi severken patilerinin açık, uçuk pembe olması dikkatimizi çekiyor. Ne güzel renk derken, garson, kedinin ayaklarını yerdeki kırmızı taşlar boyuyor diyerek büyüyü bozuyor. Kedinin adı Şefarettin, devamlı orada, etrafta dolanıp duruyor.

Yeniköy Kahvesi, sabah saat sekizde açılıyor gece 24.00 ya da 01.00 kadar açık. Her zaman tost bulmak mümkün. Kahvaltı bir milyon lira. Salamlı omlet de var. Filtreli kahve 600, espresso 500, kapucino 700 bin lira. Okey, tavla, satranç gibi oyunların bir saati 250 bin lira.

Yeniköy

Yeniköy, İstanbul'un fethi sırasında harabe haldeymiş. Daha sonra Osmanlılar tarafından 16. yüzyılda imar edilmiş. 18. yüzyıldan beri daha çok seçkinlerin oturduğu güzel bir semt. Evliya Çelebi'ye göre bu semt, Kanuni Sultan Süleyman’ın fermanıyla ilk kez kurulmaya başladığından ötürü, bu yeni yerleşim yerine ‘‘Yeniköy’’ adı verilmiş. Mahallenin nüfusu 1980'de 7.632 ; 1985'de 12.243, 1999'da ise 24 bine ulaşmış.

Günümüzde üç camii ve üç kilisesi bulunan Yeniköy'ün, sahil kesimlerinde lüks apartmanlar ve yalılar yer alıyor. Sahile inen yamaçlarda ise kooperatiflerin, çeşitli sitelerin yanında eski evler var. Daha yukarılarda gecekondu mahalleleri bulunuyor. Yeniköy'ün ünlülerine gelince: Tansu Çiller, Vehbi Koç, Güneri Civaoğlu, Oktay Ekşi, Yüksel Cerrahoğlu, Nİgar Uluerer, Abdullah Yüce...