Vedat Yücebaş

Anlamsız bir İstanbul takımları yüklemesi olmaya başladı Süper Lig’de.

Anlayamadım neden Süper Lig’de bu kadar İstanbul’un semt takımları yer alsın.
Erzurumspor, Samsunspor, Bursaspor ve diğer Anadolu’nün büyük kent takımları dururken.
“Hani Süper Lig’in kazancı İstanbul’da kalsın” diye bir düşünce mi?
Yoksa Şampiyon olmuş İstanbul takımlara fazla deplasman yaptırmamak için mi?
*
Yabancı sayısının artırılması sırf İstanbul takımları istedi diye olmadı mı?
Neymiş efendim; Türk futbolculara daha fazla ücret ödeniyormuş.

2-0’dan 2-2’ye getirdiği maçı kazanamıyorsan. Maç boyunca rakibi ısırmıyor, bir sarı kart dahi görmüyorsan. İlk yarıda girdiğin 6-7 pozisyondan faydalanamıyorsan.Yasak olmasına karşın Bandırma’ya gelen taraftarların kadar kazanmayı istemiyorsan. Düşmeyi hak ediyorsun demektir.

Anladık sizin kaliteniz bu.
Ve aslında kabahatsiz değil...
Kabahat size bu formayı verenlerde.
Kabahat sizde değil, sizi alan isimleri seçenlerde.
Kabahat sizde değil, sizi futbolcu olarak görüp lisans çıkaranda.
Daha ağır şeyler de yazabilirim.
Ama değmez, değmezsiniz...

Etap etap incelersek maçı, ilk dakikalarda konuk Ümraniyespor daha etkiliydi.

İyi demiyorum etkili.
E normal, Süper Lig’e çıkmanın verdiği rahatlık vardı futbolcular üzerinde.
Stres içinde olan Bursasporlu futbolcuları baskı altına alıp oyunu kilitlemeye çalıştılar.
Aslında teşekkür etmek lazım Ümraniyespor’a ve futbolcularına.
Başta ilk bölüm olmak üzere maç genelinde öyle güzel ve istekli mücadele ettiler ki sanırım kimse bir söz söyleyemez.
Kimse bu maç ile ilgili başka bir yakıştırmada bulunamaz.
Kimse Bursaspor’un haklı galibiyetine söz edemez.

HER ŞEYİN BİLİNCİNDEYDİ

Yıl 2010 ve Bursaspor Süper Lig şampiyonu. İstanbul hegemonyasını yıkıp, Anadolu’nun ikinci şampiyonu olarak tarihe adını altın harflerle yazdırdı.

Bir yıl sonra Bursaspor, Sampiyonlar Ligi’nde mücadele eden ilk Anadolu takımı.
Yine tarih ve yine altında Bursa imzası.

FİNAL MUAZZAM BİR ŞEY

Yıl 2019, Bursaspor küme düştü.
Türk futbol tarihinde Süper Lig şampiyonu olmuş bir takım ilk kez küme düştü.
Tersine de olsa bu da bir tarih.
Neyse yine iyi şeylere geçelim; Potanın Timsahları...

Ramazan Bayramı öncesi Bursaspor’un Manisaspor deplasmanında aldığı 3-1’lik galibiyet resmen “bayram şekeri” gibi geldi.

Çok önemli bir galibiyet.
Muhtemel bir puan kaybının telafisi yoktu zaten.
İlk yarıdaki futbol herkesi tedirgin etti.
Belki de bu sezonun en fazla top kayıplı ilk yarısını yaşamıştır Bursaspor.
Neredeyse 3 pası üst üste yapamadı.
Belki erken yenilen golün etkisi vardı.
Beraberlik golü ve devreyi 1-1 bitirmek Bursaspor’u rahatlattı.

FARKLI BİR TAKIM

İnanmak başarmanın yarısı denir ya...

Başarmak için inanmak lazım.
Öyle başarı dediğin de matah bir şey değil.
Ligde kalmaktan bahsediyorum.
Aslında ne acı!
Evet ne acı Bursaspor’un ligde kalmasının başarı olarak görülmesi.
Neyse!
O başka bir konu.

Gençlerbirliği maçı normal bir maç olsaydı...Bursaspor küme düşme potasında yer almasaydı, ortaya konulan olumlu futbola tepki vermezdim.

Evet iyi oynadı Bursaspor.
Futbolun gereklerini yaptı.
Zaman zaman rakibin baskılısı karşısında oyun kurmakta zorlansa da...

3 PUAN HAK ETTİ

Pas yüzdesi düşse de...
Genel olarak 3 puanı hak eden taraf Bursaspor idi.
Ama olmadı.

İstanbulspor maçında Teknik direktör Mustafa Er ve yardımcısı Hayati Köse kırmızı kart görünce basın toplantısını kaleci antrenörü Murat Alkan gerçekleştirdi.

Alkan, toplantıda “ne yazık ki hakem Burak Pakkan hoca sayesinde puan alacağımız maçta kaybettik” dedi.
İşin özü Bursaspor çok iyi performans sergileyemedi.
İki net pozisyonu kaçırdı; ama onun dışında çok etkili değildi.
Ne hücumda akıllı bir pas organizasyonu vardı...
Ne de savunmada başarılıydı.
Orta saha organizasyonu da vasatın altındaydı.
Mesela 56. dakikada Bursaspor kendi yarı alanında topu kaptı rakipten.