Yaklaşık bir ay önce Londra’da oynanan ve Tottenham’ın 9 kişiyle 4-1 kaybettiği Chelsea maçında ev sahibi takımın teknik direktörü, savunmasını çok fazla önde kurmasıyla eleştiri almıştı. 55’te durum 1-1’ken 9 kişi kalan ve buna rağmen savunmasını orta çizgiye çıkararak riskli bir futbol tercih eden Postecoglou’nun o eleştirilere yanıtı şu oldu: "Maç kaybedebiliriz ama karakterimizi kaybedemeyiz. Benim çalıştırdığım bir takım, savunmayı önde kurmadığı zaman beni vurun."
SADECE FUTBOL VARDI
Dün Seyrantepe’de 45 dakika tamamlandığında toplam 3 gol, 19 şut ve 9 korner izlemişti sporseverler. Galatasaray ilk yarıyı büyük ölçüde domine etmesine rağmen Adana Demirspor sadece 2 kez faule başvurmuştu. Sadece futbol vardı sahada. İlk devrede Galatasaray’ın bir stoperi Abdülkerim üç, diğeri Nelsson bir kez kaleyi yokladılar. Sağ beki Boey gol attı, sol beki Barış iki şut pası verdi. Ön liberolarından Torreira bir golün içinde var, Kerem Demirbay da iki şut çekti Adana kalesine. Dikkatinizi çekmiştir, Galatasaray’ın hücumcularından bahsetmedim bile. Bu rakamlar sadece savunma+orta sahaların hücum istatistikleri. Galatasaray skor 0-0’ken de, 1-0’ken de, 2-0’ken de aynı iştahlı oyunu sürdürdü Seyrantepe’de. Galatasaray’ın dün ilk bir saatte sergilediği bu maaile hücum anlayışı, Postecoglou’nun aforizmasını getirdi aklıma ister istemez.
MERTENS'İN ZEKASI GEREKLİ
Dün 60-65’e kadar vites küçültmeyen, iştahını ve oyun standardını koruyan Galatasaray, son yarım saatte Adana Demirspor’u bir tık da olsa ortak etti oyuna. Bunu elbette farklı parametrelerle açıklayabilirsiniz: Yüksek tempolu oyunun yarattığı bir yorgunluk diyebilirsiniz. Salı akşamının, Kopenhag maçının moduna geçildiğini söyleyebilirsiniz. Ama ben biraz da oyuncu değişikliklerine bağlıyorum: Mertens oyundan çıkıp, Kerem Aktürkoğlu merkeze geçtiğinde Galatasaray’ın mekaniği bir tık aksadı. Mertens net bir bağlantı oyuncusu. Topsuz oyun ustası. Onun yarattığı koridorlar solda Kerem’i, sağda Tete’yi de oynatıyor. Bence Kopenhag’da da Galatasaray’ın merkezde Mertens zekasına ihtiyacı olacak.
Fenerbahçe'nin Rize’ye ve Pendik’e 5, Hatay’a 4, Nordsjaelland’a 3 attığı, Süper Lig’in ve Konferans Ligi grubunun liderlik koltuğunda oturduğu bir Ekim performansı söz konusuydu. Sonra Kasım geldi, Becao-Djiku-Fred sakatlandı. Fenerbahçe Kasım’da oynadığı 5 maçta 3 yenilgi aldı. İstikrarlı kötü futbolla 12 gol yedi. Akan oyunda yalnızca 2 gol atabildi. Dzeko boş geçti koca bir ayı.
KASIM AYINDAN 2-3 TIK İYİ
Dün, Aralık ayının ilk maçına çıktı Fenerbahçe... Ekim’deki seviyesinde değildi belki. Ama Kasım’dan da iki-üç tık iyiydi. Bence Samet-Oosterwolde savunma göbeği oynadığı sürece o Eylül-Ekim seviyesine gelmeleri zor. Çünkü bu savunma ikilisi, Becao-Djiku’ya göre çok daha geride karşılıyor rakibi. Hem uyum sorunları var, hem de tamamlanamayan atak dönüşünde etkileri düşük. Ancak Fred döndüğü için Fenerbahçe, Kasım ayına göre çok daha derli topluydu kesinlikle.
GALATASARAY'DAKİ TORREiRA GiBi
Halen Şampiyonlar Ligi’nin “geri kazanma” departmanında lideri Lucas Torreira. Şampiyonlar Ligi’nde yarışan 32 takımın 800’ü aşkın futbolcusu içinde topu en fazla geri kazanan oyuncu. Bence Galatasaray’ın kalbi. Onun olmadığı 15 günlük süreçte Galatasaray zorlanmış, Şampiyonlar Ligi ön elemesinde Molde’de sarsılmış, Gaziantep’i de yenememişti. Torreira döndü, tümüyle değiştirdi Galatasaray’ın çehresini. Dün Fred’in dönüşüyle de bir seviye değişim hissettik Fenerbahçe’de. Djiku-Becao-Fred yokken Fenerbahçe tamamlayamadığı hücumların dönüşünde eskisi gibi kolay top kazanamıyordu. Atak sürekliliği sağlayamıyor ve çok daha fazla geri koşuyordu. Zira Becao-Djiku hem orta çizgiye basarak Fenerbahçe takım boyunu kısaltan bir ikili. Hem de Fred liderliğindeki orta üçlü, karşı pres konusunda çok mahir.
ETRAFINDAKi HERKESi DEĞiŞTiRiYOR
Dün Fred, yine recovery (geri kazanma) departmanının lideriydi. Ayrıca Fred sahadayken Szymanski’nin de, İrfan Can’ın da, Tadic’in de daha iyi oynadıklarını görüyorum. Hem kendisi oynayan, hem de etrafındakileri iten bir adam. Fred, Fenerbahçe’nin saha içi lideri. Pazubent ihtiyacı olmayan bir kaptan. Onun varlığı, etrafındaki herkesi değiştiriyor
Üç hafta önce Ankaragücü, Antalya karşısında feci bir oyunla 4-0’lık bir yenilgi aldı. Belözoğlu takımının o maçtaki iştahsız görüntüsünü analiz etti, Gaziantep önüne 6 farklı adamla çıktı. Ve 1-0 kazandı deplasmanda. Dün de yine o aynı sert, gözüpek takım çıktı Beşiktaş karşısına. Kulübesinde Kitsiou, Hanousek gibi daha yetenekliler varken, Alper, Atakan, Ali Kaan gibi çarpışma oyuncularını seçti Emre Hoca. Ankara ekibi dün her ikili mücadelede vardı, göğüs göğse çarpışarak çıktı Eryaman Stadı’ndan.
iKiNCi YARI OYUNA ORTAK OLDU
Çalımbay’ın ekibi de benzer bir travmayı Brugge önünde yaşadı. Ancak Beşiktaş 11’inin savaşmayan görüntüsü devam etti dün ilk yarıda. Bu Beşiktaş’ın iştahı kadar oryantasyonu da düşük. Zira kendi mevkisinde oynamayan oyuncular söz konusuydu yine. Rıza Çalımbay maç önü demecinde “herkesi orijinal mevkisinde oynatmak istediğini” söyleyip, Amartey kulübedeyken Necip’i kullandı yine stoperde mesela. Orijinal sol açık Rebic ve Premier Lig’de 7-8 yıl kanat oynamış Oxlade kulübedeyken, çizgilerde Muleka-Bahtiyar başladı yine. İkinci yarıda yapılan oyuncu değişiklikleri sonrası oyuna ve skora ortak oldu Beşiktaş.
KAYSERi 10 ESKi OYUNCUYLA ÇIKTI
Dün gündüz saatlerinde Trabzon’da oynanan maçı da teknik adam tercihleri üzerinden okumak mümkün. Kayserispor’un iki yıl boyunca transfer tahtası kapalıydı, dün de sahaya sadece tek yeni (Boa Morte), 10 eski oyuncuyla çıktılar. Normalde bir ön alan oyuncusu olan Gökhan Sazdağı yine sağ bekteydi, asist yaptı ve maçın kaderine tesir etti.
YANAL’DAN HARiKA iSTATiSTiK
Diğer taraftaysa sezon başından beri neredeyse hiçbir hücum katkısı vermeyen bekler Larsen-Eren bitirdiler doksan dakikayı... Ersun Hoca (Yanal), dün yayında harika bir istatistik verdi: Süper Lig’de sezon başından beri beklerinden gol ya da asist katkısı alamayan tek takım Trabzonspor’muş. 20 takımın 19’u katkı almış Trabzon dışında. Antalya ve Konya’nın bekleri 7’şer gole tesir etmişler mesela. Cuma akşamı Okan Buruk, Barış Alper’i sol bekte kullanarak önemli verim almıştı. Abdullah Avcı’nın o bölgeye farklı birilerini devşirme zamanı geldi bence.
Sezon ortası göreve gelen 3 yabancı teknik adam da, yeni ekiplerine daha cesur futbol oynatma niyetindeler. Türk asıllı İsviçreli Hakan Yakın bu şekilde İstanbulspor’la 2 galibiyet aldı. Markus Gisdol en dipten galibiyetsiz aldığı Samsunspor’u umut evrenine taşıdı. Portekizli İvo Vieira ise belki de bu üçlünün en enteresanı. Portekiz’de Maritimo, Guimaraes, Moreirense, Gil Vicente gibi orta sınıf takımlara iyi futbol oynatmış. Guimaraes’le Avrupa Ligi oynamış, Eintracht Frankfurt ve Arsenal’a kafa tutmuş bir teknik adam. Aynı sezonda Famalicao’yu 7-0, Boavista’yı 5-0 yenmişliği var.
DERLi TOPLU VE ORGANiZE
Vieira Pendik’le direkt rakipleri Konya, İstanbul ve Samsun’u mağlup etti. Galatasaray’ı ise haliyle dün 9’lu derin bir blokla geride karşıladı. Şemasına sadık, derli toplu, organize bir görüntü verdi ev sahibi ekip. Galatasaray’ın tamamlayamadığı hücumlarda da kaleci Erdem ışık hızıyla çıkardı elinden topu. Genelde Erencan’la, zaman zaman da Romero ve Halil’le geçiş fırsatları da yakaladılar zaten.
BURUK’TAN RADiKAL HAMLELER
Galatasaray’sa Pendik’in bu oryantasyonu yüksek, birlikte hareket etmeyi beceren derin savunma bloğuna karşı ilk 45’te neredeyse hiç pozisyon yaratamadı. Kerem’den-Tete’den çalım beklersiniz, olmadı. Ziyech’ten şut beklersiniz, ilk yarıda fırsat bulamadı. Okan Buruk da bu etkisiz 45’in ardından radikal bir hamleyle ikinci yarıya sol bekte Barış, on numarada Mertens’le başladı.
KONSANTRASYON FARKI NORMAL
Galatasaray’da bazı oyuncuların 75 bin kapasiteli Old Trafford veya Allianz Arena ile, karşı tribününde belediye başkanının lafları olan Pendik Stadı’na aynı konsantrasyonla çıkamamaları anlaşılabilir. Bu durumlarda kenardaki hocanın yüksek konsantrasyonu olanı, gözü parlayanı bulabilmesi lazım. O açıdan Okan Buruk’un dün nihayet 64’te Bakambu’yu oyuna sokması doğru karar. Bakambu, geçen sezon Yunan Ligi’ni gol kralı olarak tamamlamış. Daha önce bu ligdeki performanslarını da biliyoruz. Buruk nedense bir süredir Nelsson, Bakambu ve Kerem Demirbay’ı rotasyonda çok gerilere atmıştı. Bence bu 3 oyuncu da daha fazla dakikayı hak ediyorlar.
Önceki gece UEFA Avrupa Konferans Ligi’ndeki iki temsilcimizin de beşer farkla mağlup olmaları çok üzdü tabii bizi. Daha önce iki temsilcimizin aynı akşamda toplam 11 gol (1962’de) ve 10 gol yemişliği (1965, 1975 ve 2000’de) var. Ama 67 yıllık Avrupa kupaları tarihinde aynı gece iki takımımızın birden 5’er farkla mağlup olduğu ilk geceyi yaşadık maalesef perşembe günü. Peki bu felaket gecesine nasıl geldik? Neden yedik toplamda 11 golü?
1- LİGİN 20 TAKIMLI OLMASI BÜYÜK SORUN
Süper Lig’in 2019’la 2025 arasındaki takım sayısı serüveni şöyle:
· 18 takım...
· 21 takım...
· 20 takım...
· 19 takım...
· 20 takım...
Türk futbolu için çok tatsız bir perşembe gecesini geride bıraktık maalesef. Normal şartlarda, takım kaliteleri tartıya çıkarıldığında Fenerbahçe’nin grubunu lider, Beşiktaş’ın da en azından ikinci bitirmeleri gerekirdi. Ancak maalesef Beşiktaş erken veda etti. Fenerbahçe’nin de liderlik için ipler artık kendi elinde değil. 15 gün sonra Kadıköy’de Trnava’yı yenip, Ludogorets-Nordsjaelland maçına kulak kabartacak temsilcimiz.
iÇERiDE TRNAVA’YI YENMELi
Gruplarda son maç gününde Galatasaray da Fenerbahçe de rakiplerini yenerlerse Avrupa’da 2024’ü iki takımla göreceğimiz garanti. Zaten Fenerbahçe içeride Trnava’yı yenmeli. Ben Galatasaray’ın da Kopenhag’da kazanabileceğine inanıyorum. Eğer sonuçlar böyle gelişirse, UEFA ülkeler sıralamasında da sezonu ilk 10 içinde bitirme ihtimalimiz çok kuvvetlenecek. Sezonu ilk 10’da bitirirsek de, 2024- 25 Süper Lig şampiyonu, Devler Ligi’ne doğrudan bilet alacak.
iLK 10 SAVAŞI CANLI
Halen üstümüzdeki 8 ülke bizden uzak mesafede. Hemen arkamızda ‘ilk 10’ için Türkiye ile yarışanlardan İskoçlar’ın işleri iyi değil. Hem Celtic, hem Aberdeen Avrupa’ya veda ettiler. Avusturyalılar’ın hayatta kalma mücadelesi sürüyor, İsviçre temsilcisi Lugano da erken havlu atanlardan. Türkiye’nin ilk 10 savaşı canlı hâlâ. 12- 14 Aralık’ta temsilcilerimizin alacağı sonuçlar şu anda hayati değerde.
BiREYSEL PERFORMANSLARA BAĞLI
Dün gece seansında Fenerbahçe’de İsmail defansta oynayınca, hem ideal stoper ikilisi (Becao-Djiku), hem de ideal merkez ikilisi (İsmail-Fred) değişmiş oldu. Son 5 resmi müsabakada gördük ki, bu isimler eksik olduğu sürece Fenerbahçe savunmayı önde kuramıyor, takım boyunu kısaltamıyor, atak sürekliliği sağlayamıyor. Maç kazanması oyun üstünlüğüne değil, bireysel performanslara bağımlı hale geliyor. Dün her hattıyla tel tel döküldü Fenerbahçe.
BEŞiKTAŞ iLK MAÇTAKi GiBiYDi
Galatasaray, Bayern’le oynadığı her iki maçta da 75’inci dakikaya beraberliklerle girmişti. İki maçı da kaybetti. Çünkü 75’ten sonra Bundesliga-Süper Lig farkı da devreye girdi. Bundesliga daha yoğun oynanan bir turnuva. Daha az zaman çalınan, daha az rol yapılan bir lig. Haliyle Süper Lig’in şampiyonunun fiziksel seviyesi 75’e kadar direnebilmişti Bundesliga şampiyonuna.
75’TE YORGUNLUKLAR BAŞ GÖSTERDi
Dün de Galatasaray-ManU maçını izlerken hissettiklerim benzerdi. Bu yıl Süper Lig’de de, Premier Lig’de maçlar ortalama 101 dakika sürüyor. Ancak Premier Lig’de top ortalama 58:31 oyunda kalırken, Süper Lig’de bu süre 54:22... İşte o 4 dakika, görünenden daha büyük bir fark. Dün yine 75’te skor 3-3 olduktan sonra yine yorgunluklar baş gösterdi temsilcimizde.
ÇALINAN SÜRELER DEZAVANTAJ
Bu sezon Süper Lig’de vakit geçirme kaynaklı gösterilen sarı kart sayısı 27. Premier Lig’deyse tam tamına 66... İngilizler için belli ki zaman çok daha değerli. Hayat, ufak bir darbede yerde kıvranıp rol kesenlerin ömrümüzden çalmasına izin vermeyecek kadar kısa. Ve Süper Lig’de çalınan o süreler, o bitmek bilmez tiyatro, uluslararası arenaya çıktığımızda takımlarımıza fiziksel bir dezavantaj getiriyor. Şampiyonlar Ligi’nin temposu farklı. Dün 55’te skor 3-1 olana kadar ManU, Galatasaray’dan toplamda 4 kilometre fazla koşmuştu.
YENEN 3 GOLDE DE KAAN AYHAN VAR
Dünün öyküsünü elbette sadece fiziksel faktörlerle açıklayamayız, bu seviyede bir sürü nüans da kaderinizi belirleyebiliyor: Maça ManU daha yüksek moral seviyesiyle geldi. Ligde Ekim-Kasım puan tablosunun lideri, 6’da 5 yapan Manchester United. Everton maçında penaltıyı Rashford’a veren Fernandes büyük alkış almıştı. Dün de çok zindeydi. Everton’a yılın golünü atan Garnacho da öyle. Galatasaray’daysa sık değişen savunma göbeği arıza verdi bu kez. Kaan, üç golün içinde de var: Birincide verkaçta Hojlund’u rahatsız edemedi. İkincide şutör Fernandes’e karşı çok fazla geri kaçtı. Üçüncüde de McTominay’i yakalayamadı. Son derece zorlu bir grupta devlere kafa tutup ulusumuzu gururlandıran Galatasaray, bu kalitesiyle bence Kopenhag’a da favori olarak gidiyor.
Süper Lig’in her zaman zor deplasmanlarından biri olarak tanımlanan Sivas, bu sene o özelliğini yitirmiş görünüyor. Servet Çetin yönetimindeki Sivas’ın iç sahada henüz galibiyeti yok. Üç galibiyetlerinin tamamı deplasmanda. Bunu ben son 4 yılda Rıza Çalımbay’la yakalanan kadro istikrarının kentten ayrılmasına bağlıyorum. Sivas’ın sert ve tanımlanmış bir oyunu vardı son 4 senede. Sivas içeride de, dışarıda da oynasa ana planı geçiş. Bu yüzden de 11 puanı deplasmanlardan çıkardılar. Dün de maça tam aradıkları, diledikleri biçimde başladılar. Trabzon takımı Visca ile ilk 4 dakikada iki tehlikeli hücum geliştirdi ama topu yitirdiklerinde bordo-mavililerin organizasyonunun yok olduğunu gördük. Ligin driplingle ikinci-üçüncü bölge geçişini en iyi yapan oyuncularından Saiz de uzaktan bir şutla kesti faturayı. O şaşkınlığı üzerlerinden atamadan kalesinde Manaj’la bir gol daha gördü Karadeniz ekibi.
Abdullah Avcı göreve geldiğinden beri Trabzon ilk devrelerde hiç gol yememişti. 360 dakika boyunca hiç geriye düşmemişti. Sivas’ta yirminci dakikada 2-0 geriye düşerek bambaşka bir sınavla karşı karşıya kaldılar bir anda. Bu sınav karşısında Avcı’nın tercihi Rus ruleti oldu: 37’de Baniya sakatlanınca Mendy’yi stopere çekip Trezeguet’yi ekledi ön tarafa. Trabzon’un orta ikilisi BakasetasAbdülkadir oldu böylece. Bu düzen, top Trabzon’dayken umut verici. Ama top Sivas’tayken o umutlar ev sahibi ekibe geçiyordu haliyle.
Maçın hikayesi de bu minvalde gelişti: Etkili olduğu sağ kanada geçen Visca iki golün de içinde var. Pepe merkeze gelip klas bir gol attı. Sivasspor da kaydettiği üç golün ikisini geçişlerle buldu: Birincide Visca kaybetti, Saiz attı. Üçüncüde Eren kaybetti, Manaj buldu golü. Bol gelgitli, bol eğlenceli bir maç izledik bu rulet tercihinin sonunda.
