Gerçeklik ve Belirsizlik

İtiraf edelim ki yeterince “uzman” değiliz..

Yurdum iş hayatında uzmanlık seviyesi ile

gelir seviyesi doğru orantılı artamayınca maalesef uzmanlık ikinci plana düşüyor.

…

Ülke ekonomisi, iş hayatı ya da yatırım yapanlar ve çalışanlar;

çalışanların kendi alanlarında bilgisini geliştirmesi,

deneyim edinmesi, yerel ve global örnekleri incelemesi,

belki literatüre vakit ayırması ya da daha önemlisi kendi alanında derinleşmesi ihtiyacındayken,

uzmanlığın belirli bir aşamasına gelen çalışan

Logonuz pek de güzelmiş!

Kurumsal renklerinizden reklam çalışmanıza,

renklerinize, markanıza,

görsellerinizden vizyon&misyon beyanınıza,

sosyal medyanızdaki aktifliğe, haydi eller havaya modunda gösterdiğiniz mutlu (?) çalışan hallerinize

gerçekten bayılıyoruz…

Ama sorun şu ki, kurumsallık bu değil !

…

Altı boş olunca renklerin pek bir havada kaldığını bilmekte, zannediyorum fayda var.

Ve sanırım alıştım hasretine,

gel desen gelemem ki?

…

Peki gerçekten gel deseler gelir miyiz? Ya da gel derler mi?

Yoksa kapının aralandığını görür görmez, çocukluğumuzdaki okul açılış günlerini yad edercesine

koşar mıyız?

…

Şu an bir araştırma yapsak ve yeterli veriyi toplasak,

sektörden sektöre değişmekle birlikte çalışanlarda neredeyse yarı yarıya bir bölünme olacağını düşünüyorum.

Son günlerde sosyal medya ahalisinin gündeminde,

yeni bir uygulama, Clubhouse bir anda

yükseldi.

Farklı sosyal medya mecralarının kulanım halleri, hep değerlendirilir ve de eleştirilirken yeni bir uygulama hem merak konusu

hem de heyecan sebebi oldu diyebiliriz.

Özetle mesaj, yorum ya da beğeni içermeyen,

fotoğraf ve video barındırmayan, sayfa akışı ya da geçmiş kaydı bulunmayan,

sadece sesli sohbet içeren yeni bir uygulama.

Ee hali ile ilginç!

Öyle büyük ve iddialı beyanlara

hep mesafeli bakmakla birlikte, sanırım ilk defa

bu sınırı aşıyorum!

Tedirgin, heyecanlı ama kararlı olduğumu söyleyebilirim.

…

Evet;

“Büyük Dönüşüm” başladı!

…

İş hayatının ve özellikle kurumsal hayatın dinamiği son 30 yılda hiç olmadığı kadar değişim ve dönüşüm üzerine kurgulandı.

Son dönemde iş hayatındaki paradigma değişimi

öyle görünür hale geldi ki,

doğal olarak herkesin gündeminde.

Ve bu değişim aklınıza gelebilecek her seviyede, ki burada seviyeyi her iş alanı her kıdemdeki çalışan, her sektör ve her çalışma şekli olarak kullanıyorum,

etkisini gösterdi.

…

Dijitali kabul, esnek çalışmayı kabul

çalışanların iş yeri ikameti dışındaki ihtiyaçlarının farkındalığı,

üretim yapan firmalarda “çalışan” değerinin kabulü,

Pandeminin etkilerine karşı

 

en zorlu sınavı çalışan kadınların ve öncelikle çalışan annelerin

verdiği inancındayım.

Konu iş hayatı olduğunda hep fazladan bir varlık gösterme ve emek harcama yükümlülüğünde ( bir gün değişeceğini umuyoruz ) olmak bir yana

Covid-19 dönemi hali hazırda var olan bu dengesizliğe

tuz ekti sanki.

…

Elbette bütün iş hayatı ahalisi süreçten çokça etkilendi.

2020’nin her hali hepimiz için olduğu gibi

kurumlar için de çarpıcı, yorucu ve bazen de yıkıcı oldu.

Maalesef!

…

Doğal felaketler, pandemi, ekonomi, siyaset vs. derken kurumlar birçok sınavdan geçti ve geçmeye devam edecek gibi görünüyor.

…

Bu hengame 2021 etkilerinin dışında; fazlaca eleştiri, hata, acemilik, el yordamı ile iş yönetme alışkanlığı,

bazen kara düzen bazen yılların atıllığı,

çoğunlukla yetkin ve güncel olmama, standarda aşina olma

Tedirgin misiniz?

 

Genel bir gerginlik ve bıkkınlık atmosferi sardı mı etrafınızı?

Ya da daha kötüsü tedirgin eden taraf mısınız?

Eskilerin diken üstü dediği tabir, tam da bu duruma uyuyor mu?

Mesela koşmaya bir şekilde başlamış yarış atının, hiç bitmeyen bir yarışa girmesi size tanıdık geldi mi?

O zaman iş hayatında sorumlulukların dünyasına

hoş geldiniz !

Sorumluluklar elbette olacak, burada yanlış yok

Kesin bilgi, yayalım…

Kurumsal hayatta inanılmaz büyük ve önemli dahiler var!

Başarılarını, beyinlerinin çalışma şeklini, yeni nesil bakış açılarını, anlama ve anlamlandırma biçimlerini,

kalitelerini ya da onlarda var olan parıltıyı anlatmak

imkan dahilinde değil!

Herkes bir dahi…

Yok yok genius !

Hatta ciniyuuuuusss!

Yahu bu eski ve köhnemiş, insanları birbiri ile çatıştıran,

Çalışanın sadece gelir paketi ve yan haklarla elde tutulamayacağını,

hatta yeni nesil çalışan için bu mevzunun

tamamen gaz ve toz bulutu olduğunu keşfeden “kurumsal” şirket halleri son on yıldır “aile” kavramına hiç olmadığı kadar tutundu.

…

Bu tutunuşun çoğunlukla esas amaç olan çalışanın aidiyetini sağlamak ile eşleştiğini,

bazense düşük imkanlar verirken yükselen aile(!) algısı ile

bu “düşük” imkanları gözden uzak tutma çabası olduğunu söyleyebiliriz tabi.

 

Artı ya da eksi her hali mevcut…

Yönetsel sevda,

hayatımızın hangi aşamasında bünyeye nüfuz ediyor bilmek çok güç

lakin, şöyle bir dikkatle etrafa bakınca

ya genlerden geldiğini ya da Covid benzeri bir salgının eseri olduğunu

düşünmek mümkün.

…

Öyle bir kabul edilmiş yayılış var ki hayattan aksini ummak, duyanda bir anda itibar kaybı izlenimi oluşturuyor.

Kendi ile ve kendi bireysel yetenekleri ile bir çalışanın mutlu olması ihtimali,

hızla “zaten pek potansiyeli yoktu”

Belki de daha önemlisi şu ki; o sesi doğru duymazsak ne olur ?

Önümüzdeki yıllarda bolca,

esneklik ve dayanıklılık kavramlarını

duyacağız ve okuyacağız gibi görünüyor lakin

çalışanda olması beklenen özelliklerin ötesinde çalışanın ne dediğini duymak perdenin arkasındaki süper kahraman olacak gibi.

…

Çalışanın sesi…

Sözlük derlemesinde, “Çalışanların yorum ve görüşlerinin dinlenmesi ve bunlara yönelik aksiyonların planlanmasıdır. Nasıl ki müşterinin sesini duymak ve onu dikkate almak önemliyse, çalışanın sesini duymak ve daha iyi bir müşteri deneyimi için çalışanların hayatlarını kolaylaştırmak da o derecede önemlidir. Özellikle müşterilerle sürekli iletişim halinde olan müşteri hizmetleri çalışanlarından düzenli olarak süreç/ürün/sistem ve çalışma ortamı geliştirme önerileri alınmalı, bu öneriler değerlendirilerek gelişim fırsatları hayata geçirilmelidir.”

olarak özetlemiş Pisono ekibi “Müşteri Deneyimi Sözlüğü” çalışmasında.

Şimdi pandemi etkileri,

bolca yaşanan büyüklü küçüklü ekonomik buhran dönemleri,

ülke ya da Dünya gündemindeki dalgalanmalar,

dönemsel etkiler ya da uluslararası sıkıntıların iş hayatına etkileri ve hatta bazılarının aynı dönemde etkin olması vs…

…

Bir işletme veya kurumu temele alırsak;

ürününüzden pazarlama stratejinize, sektörünüze özel darboğazlardan

belki küçük bir sosyal medya hatasına,

müşteri kitlenizin ilgi ve memnuniyet düzeyindeki değişime,

Keşke bilebilseniz…

Böyle bir çalışana, yöneticiye ya da danışmana

kurumunun kaynaklarını sınırsız açacak çokça iş sahibi olduğunu gönül rahatlığı ile söyleyebilirim.

Hayal dünyasının bile ötesinde fark yaratırdı bu sınırsız bilebilme gücü lakin

gerçek dünya,

insan canlısının bu çağdaki öğrenme, deneyimleme ve uygulama

kapasitesine tutunmak zorunda.

…

Yanlış anlaşılmasın sakın… İnsanın kapasite kısıtlarını vurgulamak değil amacım. Tarih boyunca bu sınırların tekrar tekrar aşıldığı aşikar,

İnsan evladının tarıma ve yerleşik sisteme geçişinin,

oldukça güçlü ve keskin bir parametre değişimi olduğundan bahseder kitabında Harari.

İtiraz ve eleştiriler olsa dahi birçok noktada haklılık payı var…

Ek olarak insanın; bireysel ticaretten

küçük işletmelere,

oradan büyük ve karmaşık organizasyonlara, devamında

bir bütünü oluşturan küçük hücreler gibi hareket edebilmeye giden ihtiyaçları son 150 yılda sistematik olarak ön plana çıktı.

Bunun oldukça güçlü ve keskin bir parametre değişimi

olduğunu sadece söylemiyor(!), yaşıyor ve gözlemliyoruz sanırım.

Yeni mezunlarda, okullarda,

 

iş hayatına yeni adım atmış ve bir sonraki adımını gözetenlerde

sanırım gündem tek kelime ile özetlenebilir.

Kaygı…

…

TDK’ya göre;

Üzüntü, endişe duyulan düşünce, gam, tasa,

genellikle kötü bir şey olacakmış düşüncesiyle ortaya çıkan ve sebebi bilinmeyen gerginlik duygusu…

Ben online’a inanmıyorum!

 

Dijital haller bizim şirkette olmaz…

Büyük değişimler bunlar, yılların alışkanlığı var. Hem ne o öyle, ben gözünün içine bakmak isterim.

Yandan telefonla oynamadığını nereden bileceğim?

Toplantıda, eğitimde ya da ekip görüşmesinde yüz yüze gelmeden nasıl olur? Bilmem ki…

Tüm gün sosyal medyada, video portallarında vakit geçirecekler,

bilmiyor muyuz?

Biz ekran süresini kaydediyoruz, adım atsa haberim olsun isterim.

Sevgili Beyaz Yakalı, söylesene;

ne kaçırdığını biliyor musun?

Eminim çok yoğunsun, inanılmaz büyük işleri organize etmektesin,

kesinlikle her şey senin eline bakıyor,

sen olmasan o şirket elbette perişan olur,

sana ne kadar dua etseler az, atomu parçalamana az kalmasa da yaptığın iş topyekun çok önemli tabi ki,

toplantıdan toplantıya koşuyorsun, kıyamam yemek yemeye vaktin yok,

stres stres stres patlamak üzeresin,

vs vs.