Hayat kısa kentli yürüyor

@birumutkara, geçtiğimiz günlerde yaptığı paylaşımda, “Ankara’ya hasret gezdiğim bir gün daha. Öyle susuyorum bazen şehre. En Ankara’da olduğumu hissettiren yer Selanik’in Sakarya’da olan kısmı. Hele Ziya Gökalp’ten o köşeyi dönmek. Çiçekçisi dönercisi lostrası” dedi ve “Acaba kimlere neresi en çok Ankara geliyor, Ankara’da hissettiriyor” diye sordu. Bana mı öyle geliyor bilmiyorum ama şehirler arasında hasretlerin en büyüğü genellikle Ankara’ya duyuluyor. Paylaşıma gelen yorumlarda da özlem göze çarpıyor:

RÜZGÂRI ESTİ SANKİ

@sonfecigudubet En Ankara’da hissettiğim yer Karanfil Yüksel kesişimindeki Limon Bazaar önü. Burası sanki Ankara’yı ilk gördüğüm yer. Seni çok özledim güzel Ankara.
@hocaagnim Ahh ben de, bazen ben de çok özlüyorum.
@denizamuk Ankara’ya o kadar hasret kaldım ki...
@zehraacetnn 7. Cadde’den 3. Cadde’ye amaçsız bir şekilde yürümek, canım akşam akşam bunu çekti. Ankara bir insan olsan sana aşık olurdum.
@sema_kartal Sonbahar akşamı Kuğulu’da biraz insanları izledikten sonra Tunalı’dan Kızılay’a indiğim o yokuş... Rüzgârı esti sanki...
@only_sentinus Gama’nın önünde otobüsten inip oradaki o küçük kaos ortamından sonra kendimi Karanfil’e bırakmışım. Önce Dost Kitabevi’ne gidiyorum sonra sessiz sakin bir kafede kafa dinliyorum. Şu an bunu hayal ettim ve huzur buldum...

BÜYÜK KARARLARA KOŞMAK

Ve yürümek... Kent sakinlerinin en büyük eğlencesi, ilacı, kadim dostu. Yanıtlar, kentlinin yürümeye olan sevgisini de ortaya çıkarır cinsten. İşte o yorumlar:
@borte21 Cebeci’den Maltepe’ye yürümek. Dikmen’den Hoşdere’ye yürümek. İtfaiye Meydanı’ndan Suluhan Çarşısı’na yürümek. Çinçin’den Altındağ Sahnesi’ne yürümek. Beşevler’den Milli Kütüphane’ye yürümek.
@GozenEsmer Sıhhiye’den bilhassa da Dil Tarih’ten Ulus’a yürümek büyük kararlara koşmak gibidir. Elbette kaleye bir bakış atmayı unutmayarak.
@bizimgulsen Cebeci’den Kızılay’a yürümek... Düşüncesi bile garip bir rahatlama hissi veriyor.

BAŞKENT, SOKAKLARI YAŞAMAKTIR

@bayanmefisto Cebeci ve Tandoğan çocukluğum; Selanik, Yüksel ve Kurtuluş Parkı gençliğim; Hoşdere, Mesnevi, Tunalı, Tunus, Konur ve Bestekar bugünümdür. Sabahım Kuğulu Park, akşamım Mülkiyeliler. Kızılay’dan eve arkadaşlarınla, sevdiklerinle çıt çıkarmadan yürümek. Başkent, sokakları yaşamaktır.
@caglaalala Ankara’nın en güzel yanı ve en Ankara’da hissettiren; bir yerden öteki yere yürümek. Kuğulu’dan ya da Cebeci’den Kızılay’a, Kızılay’dan veyahut Kale’den Ulus’a, lisemin en güzel yürüme rotası olan Anıttepe’den Kumrular’a oradan Güvenpark’a, Beşevlerden Bahçeli’ye...
@soyluusena Tunalı’dan Tunus’tan dostlar eşliğinde, koyu bir sohbetle, yavaş yavaş Kızılay’a doğru yürümek...

@serenciyas Ankara’ya dair tüm deneyim ve gözlemimi çöpe at, bir tek bu kalsın: Ankara insanı yürümeye aşık. Çok sorulan “Bu şehrin nesini seviyorsunuz” sorusunun cevabı da bu, yürümesini.



GÖĞE BAKALIM

Kentli yolları tabanvayla arşınlarken Cemal Süreya’nın kuşları durur mu, şu kısacık hayata inat, pürtelaş uçmaktalar. ‘Kuş Dedektifi’yse Twitter hesabından takipçilerine ‘Göğe bakalım’ çağrısında bulunuyor. @birddetectiveTR, çektiği karelere “Bu aralar başımızın üstünden milyonlarca kuş göç ediyor. Ufacık dikkat etmeniz yeterli. Ankara’ya yağmur yağınca Altınpark’a gittim. Bir saatte 27 tür! Her an her şey çıkabilir. Gün sonunda kaç tür olur? O kadar iyi ki şehir içinde kartalları bile görebiliyorsunuz şu an. Gördüklerinizi #buhangikuş ile tanımlayabiliriz” notunu düşmüş.



ASFALTIN ALTINDA DERELER VAR

Gökyüzünün ardından bu kez yere bakacağız, çünkü ‘Asfaltın Altında Dereler Var.’ Gözümüzün görmediği bu derelerin varlığı, semtlerin isimlerini her telaffuz edişimizde kulaklarımızda yankılanıyor. Kavaklıdere, Hoşdere, Bentderesi, Cevizlidere, İncesu... Ve bu derelerin belgeselini çeken bir isim var; Yasin Semiz. ‘Asfaltın Altında Dereler Var’ adlı belgesel, kent sakinlerinin büyük kısmının farkında olmadan üzerinden geçip gittiği, Ankara caddelerinin altında sessizce akan, ancak eski fotoğraflarda ve haritalarda kendine yer bulabilen derelere kulak veriyor. Başkent’in kayıp derelerinin izini süren belgeseli, 39. İstanbul Film Festivali kapsamında, 19-24 Ekim tarihleri arasında, filmonline.iksv.org internet sitesi üzerinden izleyebilirsiniz.



KAMUSAL SANAT GÜLÜMSETİR

Ankaralı Kolektif Molektif, kamusal alanları resimleyen bir oluşum. Namıdiğer @molektif’in ‘Naber’, ‘Naptın cicim’ ve ‘Ooo kimleri görüyorum’ diyen kedileri, kentin çeşitli noktalarında gözünüze çarpmıştır belki.



Görenleri mutlu eden bu duvar resimleri, Küçükesat’ta @molektif’in renklendirdiği bir duvarın önünde poz veren @benlunakopek’i de gülümsetmiş.