Hayalle başlayan Bodrum Masalı

Kendi sebze-meyvemizi, süt ve yumurtamızı üretmek, toprağa dokunmak ya da şehirdeki işimize yeni boyut katarak yola devam etmek. Tabii bu fikir, çoğu zaman hayalin ötesine geçemiyor. İstisnalar hariç... Onlar hayallerinin peşinden giden ve farklı bir girişim hikayesine imza atanlar... Şehrin bunaltan yapısı, koşuşturmacası ve daha birçok negatif tablo nedeniyle tersine büyük kentlerden kaçanlar. Kaçış adreslerinde ise Bodrum var... Sinan Sarpkan, Gence Armağan, Burçin Özdemir, Lena Erdil, Ahmet Coka ve Nevra Nergiz, bunlardan sadece birkaçı... Kimisi radikal bir kararla büyük şehir yaşantısını, kariyerini geride bıraktı, kimisi emeklilik sonrası hobisini işe dönüştürdü, kimi de işini Bodrum’a taşıdı.
İşte Bodrum’u yeni evleri olarak seçenlerin hikayeleri...

RÜZGARI BURADA BULDU

LENA Erdil... Türkiye’yi rüzgar sörfü alanında birçok uluslararası yarışmada başarıyla temsil eden bir sporcu. 2014 PWA ‘Indoor’ Dünya Şampiyonu, 2015 IFCA Şampiyonu, 2016 IFCA Slalom Dünya Şampiyonu ve 8 kez Kadınlar Türkiye Şampiyonu. Çocukluğu Almanya ve Belçika’da geçen Lena Erdil, “Üniversite yıllarında Bodrum’a gelip gidiyordum. Üniversite sonrası Türkiye’ye kesin dönüş yaptım. Ve Bodrum’a yerleştim. 2007’de Ortakent’te ‘Lena Erdil Windsurf Center’ adındaki sörf okulumu açtım. Bir yandan yarışmalara katılıyorum, öte tarafta ise amacım geleceğin ‘windsurf’ sporcularını yetiştirmek” diyor.

İŞİNİ KÖYE TAŞIYAN ŞEHİRLİ

AHMET Coka da işini köye taşıyan şehirlilerden. İstanbul’da ajansta yaptığı işi artık Bodrum Yakaköy’deki evinden yapıyor. Hayatına ‘köydeki ajans çalışanı’ olarak devam ediyor. Şehirden taşınmasında ‘zaman’ motivasyonunun etkisi olduğunu ifade eden Ahmet Coka, “Şehirde her şey çok hızlı. Hep bir yetişme, yetiştirme hali. Herkes hızdan bahsediyor. ‘Bu kadar hızlı koşulur mu’ diye düşündüm. Ve Bodrum Yakaköy’e geldim. İstanbul’da 2 saatlik bir müşteri onay sürecini ofiste beklemek zorundayken, Yakaköy’de benzer onay süreçlerini pazara giderek, bisiklet kullanarak geçiriyorum. Ressam eşim Hülya Coka ile birlikte Bodrum’da üçüncü yılımız” diyerek, her zaman Bodrum’dan da istifa edebileceğini ekliyor.

BÜYÜKŞEHİRDEN
KAÇANLARIN HİKAYESİ

NEVRA Nergiz, uzun yıllar İstanbul’da çalışanlardan. Önce dergicilik, sonra kendi iletişim ajansını kuran Nevra Nergiz, 3 yıl önce Bodrum’a taşındığını söyleyerek, “2 yıl önce de ‘Sevgili Bodrum’ isimli web sitesini yayın hayatına geçirdim. Büyükşehirden Bodrum’a taşınanlar ile buradaki profesyonel hayatları, alışma süreçleri ve kente dair hissettikleri üzerine söyleşiler yapıyorum. Bodrum’a sonradan yerleşen pek çok insanı bu sayede tanıştırdık, birlikte iş yapmalarını sağladık. Sonra iş bir adım öteye gitti. Dijital platformda oluşturduğumuz bu zengin ağı sosyal hayata da taşımak istedik. ‘Sevgili Bodrum Buluşmaları’ diye bir şey başlattık” diyerek, partiler, atölyeler, mini festivaller düzenlediklerini söyledi.

ÖNCE KENDİSİ, SONRA
BAŞKALARI NEFES ALDI

BURÇİN Özdemir... Bankacılık sektöründe uzun yıllar insan kaynakları alanında çalışan ve ‘iyi bir kariyer var ama aileden uzaksın’ı fark edince kaçış planı yapan Özdemir, hikayenin devamını şöyle anlattı:
“Bodrum’da da arkadaşlarım vardı. Kısa bir mola vermek için buraya geldim. 1 hafta kaldım. O haftanın sonunda Bodrum’dan ev tutup İstanbul’a döndüm. Aklımda hiç bir şey yoktu. Ne iş yapacağımı bilmiyordum. Tek bildiğim İstanbul’daki hayatı istemediğimdi. Bodrum’da bir süre danışmanlık ve kurumsal iletişim alanında çalıştım. Bir süre sonra ise aldığım eğitimlerle nefes koçu olup yeni bir kulvar açtım. İlk başta butik bir yapıyla bu işe koyuldum. Ama bugün bireyselin yanı sıra kurumsal yapıya da hizmet veriyoruz. Bodrum Nefes Atölyesi olarak gündemde ise bioenerji, yoga ve pilates birimlerini bünyemize katmak var.”

EMEKLİLİK PROJESİ
ERKEN HAYATA GEÇTİ

GENCE Armağan... Doğma büyüme Ankaralı olan Armağan’ın hayatı aslında doktor olma hayaliyle girdiği üniversite sınavında cevapları kaydırmasıyla başlıyor. Bir yıl açıkta kalan Armağan, “O yaz Kadıkalesi’nde devremülk satmaya başladım. Bodrum’la ilk tanışmam öyle oldu. Daha sonra ODTÜ Gıda Mühendisliği’ni bitirdim. Birçok iş deneyiminin adından en son bir spor giyim markasının pazarlama müdürlüğüne kadar yükseldim. Ancak, son dönemde sorunlar yaşamaya başladım. O dönem, emeklilik projesi için Bodrum’da aldığım arsada ne yaparımı sorgulamaya başladım. Araştırmalar beni organik solucan gübresi işine kadar getirdi ve bu işe girdim. Biore’yi kurdum. Şu anda İstanbul’da kazandığım paranın belki 10’da 1’ini kazanıyorum. Ama bundan 1 yıl kadar sonra beni rahatlıkla tatmin edecek kadar para kazanacağımı düşünüyorum” diyerek, hikayesini paylaştı.

KEÇİLERİN MASRAFI
ÇIKSIN YETER

SİNAN Sarpkan... Yüksek tekstil mühendisi. 25 yıl Almanya’da yaşadıktan sonra eşi Sylvia’nın ısrarıyla Bodrum’a geldiğini alatarak, şöyle devam ediyor:
“13-14 yıl önce Yalıkavak’a yerleştik. O zamanlar pizzacı yoktu. Pizzacımızı açtık. İspanyol esintileri taşıyan bir İtalyan restoranıydı. Pizza, makarna ve tatlı yapıyorduk. Aslında çok başarılı olduk. Gelenler bayılarak giderdi. Ancak oradaki şartlar bizi zorlamaya başladı. Esnafla sorunlar yaşadık. Öyle olunca işin tadı tuzu kaçtı. 1.5 sene sonra mekanı kapattık. Ve çiftlik süreci başladı. 2 keçiyle işe koyulduk. Şu an 30 keçimiz var. Keçilerden elde ettiğimiz sütle peynir yapıyoruz. Burada da ticari bir kaygımız yok açıkçası. Sadece keçilerin masrafını çıkarabilmek için vakumlanmış porsiyonlardaki peynirlerimizi satıyoruz. Ama herhangi bir satış noktamız yok. Bizi ziyaret etmeye gelen misafirler buradan alabiliyor.”