İpin ucu

Nereye gidiyorlardı?

Körfez ülkelerine...

Çünkü, Yemen’de terör, açlık, işsizlik var...

Daha da ötesi var gibi görünen devlet yok gibi...

İnsanlarını koruyamıyor...

BM Uluslararası Göç Örgütü raporlarında geçen yıl sadece Akdeniz’de 2 bin 200 göçmenin hayatını kaybettiği yazıyor...

Uluslararası bazı yardım kuruluşları ise gerçek sayının açıklanan rakamlardan daha çok olduğunu söylüyor...

Nisan ayında ise Afrika’dan Avrupa’ya geçmek isteyen sığınmacıların bulunduğu üç teknenin batmasıyla 172 kişinin Akdeniz’de öldüğü açıklanmıştı...

*

Anne ve babalarıyla birlikte yaşayamadıkları hayatı derin sularda kaybeden çocukların karaya vuran cesetlerini dünya seyrediyor...

Karaya vuran cesetler bir çöp gibi toplanıp götürülüyor...

*

“İnsan dünyaya sığmıyor” misali göçler de durdurulamıyor...

Avrupa ise ülkelerine yapılan bu göçü durdurmak için Türkiye’den yardım istiyor...

Daha önce verdikleri sözleri yerine getiremeyen AB ülkeleri her geçen olayın ciddi boyuta vardığını görünce bu defa Brüksel’deki AB zirvesinin ilk gün görüşmelerinden sonra Almanya Başbakanı Angela Merkel, Türkiye’ye 3 milyar Euro’luk yardımı kapsayan yeni mülteci anlaşması konusunda uzlaştıklarını söylüyor...

AB olayın sadece paradan ibaret olduğunu sanıyor...

*

İpin ucunu kaçırdığımız her uçurtmadan sorumlu kılamıyoruz kendimizi...

İpini kopardığımız uçurtmaları taşlıyoruz.

Şair Özdemir Asaf’ın dediği gibi:

- Uçurtma der ki kuyruğuna

Havaya kuyruk sallama

Çocuklardan sorumluyuz.

*

Kaç çocuğun yüreğindeki umudun ipleri kesilip atıldı ve kaç uçurtma sahipsiz bırakıldı gökyüzünde...

Biliyor muyuz?

Mesele para, toprak, taş, ağaç, denizler değildi...

O toprağın üzerinde ağaçlar gibi büyüyen, denizler kadar yüreği büyük çocuklardı asıl mesele...

Ve her gün sayılarını unuttuğumuz kadar ölüyor insan...

Ya savaşlarda...

Ya denizlerde...

Ya da kavgalarda

Veya pusularda...

*

İpin ucu kaçmış bir kere...

Uçurtmalar ise sahipsiz gökyüzünde dolaşıyor...

İnsanoğlu aşağıda hâlâ nutuk çekiyor...