Gelecek, geldi, geliyor derken

Hesaplama yöntemindeki bazı “kafa karışıklıklarını”, gerçek oranın yüzde 20’nin üstünde olduğu iddialarını bir kenara bıraksak bile yüksek bir rakam bu.

2009’daki kriz döneminde görülen yüzde 13.1’lik oranın bile üstündeyiz hâlâ... Meşhur “istihdamı arttırıcı önlemler, paketler, söylevler ve demeçlere” hepimizin karnı toktur herhalde.

“Ama yine de geleceğe bakmak ve umutlu olmak gerekir” diyeceklere “Haydi inş be cnm” şeklinde sempati göstermiş olayım olmasına fakat onlar da gözlerinden kaçtıysa şu habere bir odaklansınlar isterim...

Sayime Başçı’nın Sözcü’de “7.6 milyon kişi işsiz kalacak” başlığıyla yayınlanan haberini “Yahu zaten 28.3 milyon istihdam edilmiş, 3’te 1’i nereye gidiyor?” diyerek okumaya başladım.

Başçı, mesleklerin geleceği ve yetenek dönüşümü alanında çalışmalara imza atan McKinsey Türkiye ve McKinsey Global Enstitüsü’nün hazırladığı “İşimizin Geleceği: Dijital Çağda Türkiye’nin Yetenek Dönüşümü” raporunu, şirketin Türkiye direktörü Can Kendi ve Pınar Gökler Özsavaşçı’yla konuşmuş.

Özetle, 2030’a kadar Türkiye’deki kabaca 800 mesleğin yüzde 2’sinin “doğal ölümü” gerçekleşecek, yüzde 30’u da tamamen değişecek.

Ne anlama geliyor bu?

Tahminlere göre 2030’da istihdam 33.3 milyona ulaşacak memlekette... McKinsey raporuna göre bu süreçte dijitalleşmeyle birlikte 7.6 milyon kişi işinden olabilir.

Enseyi çok karartmayın... Çünkü “eğer başarılabilirse” dijitalleşmenin katkısıyla, yeni iş alanlarının doğmasıyla 8.9 milyon kişilik bir istihdam imkânı da oluşturulabilir bu süreçte.

Ancak yeni düzene uyum sağlaması gerekecek çalışan sayısının 21 milyona ulaşacağını da hatırlatmak gerekiyor. İşiniz bildiğiniz gibi değil, bilmediğiniz gibi değişebilir...

En büyük kayıpların tarım, idari hizmetler ve ulaşım alanında yaşanacağı öngörülüyor.

Peki yerine ne gelecek?

Mesela siber terzilik, mesela sanal kuaförlük...

Mesela siber güvenlik lideri ve mesela insansız hava aracı operatörü...

Mesela finansal koçluk, mesela yapay zekâ iş geliştirme sorumlusu...

Eğitim sistemimizin, yatırım planlamalarımızın bu geleceği ne derecede karşılayacağı şüpheli ne yazık ki...

Bakın Z Kuşağı (2000 ve sonrasında doğanlar) iş hayatına girdi giriyor... Z Kuşağı’nı neredeyse hiç anlamadan, tanımadan kendi tartışmalarımıza ve var olduğunu sandığımız eski dünyalarımıza, değerlerimize, kavgalarımıza tutunarak yaşamaya çalışırken Alfa Kuşağı da (2013 ve sonrası doğanlar) “eğitim makinesine” girdi.

Ne vereceğiz bu çocuklara ve ne bekleyeceğiz?

Çok iyi planlamak gereken bu işlerde ciddiyetimizden de, niyetimizden de kuşkuluyum ne yazık ki...