Evliliğimiz her gün daha da kötüleşiyor

Eşimle bir yıldır evliyiz. Ama artık aynı yatağı bile paylaşmıyoruz. Ne zaman kavga etsek bana hakaret ediyor ve her geçen gün daha kötü oluyor. Artık ne yapacağımı şaşırdım. Bana bir çıkış yolu gösterin...

Haberin Devamı

33 yaşındayım, işletme okudum ve şu an aktif olmasam da güzellik uzmanlığı yapmaya çalışıyorum.
6 yıl önce görücü usulü Almanya’da yaşayan biriyle nikâh yaptım. Düğünüm bile olmadan 2 ay sonra ayrıldık. Zaten formalite evliliğiydi.
Ayrılıktan sonra şimdiki eşimle tanıştım. Evlenip boşanmış ve bir kızı olan biriydi.
Ailem istemedi, çok mücadele verdim olması için çünkü ona çok güvendim ve sevdim.
Şimdi 1 senelik evliyiz.
Evlenmeden önce eski kız arkadaşı sürekli bizi arıyordu. En son 3 ay önce görüşmüşler, haberim yoktu. Kız arayıp söyledi. Hayal kırıklığına uğradım. Niye konuştuğunu sorduğumda “Babana beni o mu kötülüyordu, öğrenmek istedim” dedi. Nedense inandım ama yine de ona güvenim kalmamıştı.
Neyse ki biz evlenmeden o kız evlendi ve daha sonra biz... Evliliğimizin 3. ayında tekrar o kızla konuştuğunu öğrendim, dünyam yıkıldı. Hatta boşanmak istedim ve onu evden kovdum.
Sonra oturup düşündüm, “Ben bu insanı parası yokken borç batağındanken sevdim. Bu yuvayı kolay kurmadım, ne mücadeleler verdim” dedim. Bunu da yuttum.
O günden sonra bana çok ilgisiz davranıyor. İşten geliyor telefonla oynuyor.
Küçük bir hatamda küfürler ediyor. Bu arada üstüme bile yürüdüğü oldu.
1 yıllık evliyiz ama ancak 2 ay aynı yatakta beraber uyumuşuzdur.
Bunu dillendirdiğimde, “TV izlemeden uyuyamıyorum, alışkanlık” diyor. Benim yanıma sadece cinsellik için geliyor, onu da istemese hiç gelmeyecek...
Bu konuda da ben istemediğim zaman beni zorluyor, karşı koyduğum zaman küsüyor. Ne yapacağımı şaşırdım.
Psikolojim allak bullak.
Şu an cinsel açıdan kendimden uzaklaştırmaya çalışıyorum “Bunun için yanıma gelme” diyorum.
İnanın ne yapacağımı bilmiyorum. Boşanamam çünkü aileme “Onu tanısanız pişman olmazsınız” demiştim. Lütfen, bana bir çıkış yolu gösterin.
◊ Rumuz: Son çarem sensin

YANIT

Haberin Devamı

Şimdi bir düşün bakalım, kendi kendine de samimi bir cevap ver. Sen gerçekten bu evliliğinin yürümesini istiyor musun? İstemiyor musun?
Bütün bu olumsuzluklara rağmen, bu adamı seviyor musun, sevmiyor musun?
Samimi olarak kurduğun şu cümle, “Ben bu insanı parası yokken borç batağındanken sevdim, bu yuvayı kolay kurmadım, ne mücadeleler verdim” diyorsun ya... İşte bu benim sana “Ayrıl bu adamdan, bu evlilik yürümez, yazık oluyor sana” dememi engelliyor.
Ama söylemeliyim ki sen de kıskançlık yüzünden ona ters davranmışsın. Boşanmaya kalkmışsın, onu evden kovmuşsun. Bir erkek bunları kolay kolay hazmetmez. Ağrına gitmiştir, sana bu şekilde davranmasının nedeni bence senin ona yaptıkların.
Onun gururunu kırdığını düşünmeden, şimdi ondan normal bir eş gibi sevgiyle yaklaşmasını bekliyorsun.
Bir de şu cinsellik meselesi var. Hem “birlikte uyumuyoruz” diyorsun hem de “yanıma sadece cinsellik için geliyor” diyorsun. Ama onu reddediyorsun ve gururunu bir kez daha kırıyorsun.
Bir erkek, cinsel açıdan karısı tarafından reddedilmeyi kolay kolay hazmeder mi sanıyorsun?
Bu bir erkeğin en zayıf noktasıdır kızım. Seni anlayamıyorum, onu kaybetmek için özellikle mi yapıyorsun? Ya da ayrılmak istemediğini söylüyorsun ama bilinçaltından onu yıldırmaya mı çalışıyorsun?

Yazarın Tüm Yazıları