Erkek arkadaşım boşanma aşamasında ve bu durum kafamı çok karıştırıyor. “O olgun biri, başından evlilik geçmiş, beni üzmez kırmaz” diye düşünüyorum. Yine de emin olamıyorum...

Selam Güzin Abla, bekar bir genç kızım... Karşıma boşanma aşamasında olan bir adam çıktı. Eşiyle anlaşamadıkları için anlaşmalı boşanmak istemişler. Ama pandemi dolayısıyla mahkeme uzamış. Kendisi de benden 10 yaş büyük.

Aynı yerlerde oturuyoruz. Bir süre yazıştık, konuştuk. Bana âşık olduğunu söyledi. Her an beni çok seveceğini de dile getirdi.

Birkaç kez de buluştuk, görüştük. Kanım kaynadı ona... Gerçekten de ruhumuz uyuşuyor. Ama işte çocuklu biri kendisi.

Çocukları ise şu an eşinde. Boşanınca da eski eşinde kalacaklarmış. Ama içimde hep kötü bir his var. Onun geçmişini nasıl unutabilirim ya da nasıl görmezden gelebilirim!

İlişkimiz evliliğe kadar gitse durum ne olur? İleride çocukları yüzünden aramıza soğukluk girer mi? Benim bekar olmam, onun ise çocuklu ve dul biri olması herhangi bir sorun yaratır mı? 

Ailem ve arkadaşlarımın ne diyeceklerini çok düşünüyorum. Fakat onunlayken de çok mutluyum. Kafam çok karışık. Ne yapmam gerektiğini bilmiyorum.

Bir yandan şöyle düşünüyorum: “Benden olgun biri sonuçta başından bir evlilik geçmiş. Neyin ne olduğunu biliyor... Beni üzmez, kırmaz...”

Yine de emin olamıyorum.

Ailemin üzülmemesi için sevdiğim adamla değil başkasıyla evlendim. Ama eski sevgilimle hâlâ birbirimizi seviyoruz. Eşimden ayrılıp eski sevgilimle mi beraber olmalıyım?

Merhaba Güzin Abla, ben evli, 1 çocuk annesiyim. Eşimle nişanlıyken onu sevmediğimi söyledim. Ama eşim ısrarla beni sevdiğini söyledi ve vazgeçmedi.

Şu an evliyiz ve sürekli kavga ediyoruz. Hiçbir zaman yanımda olmadı, beni ailesine karşı hiç savunmadı ve hep yargıladı. Evliliğimiz boyunca, eski sevgilimi başıma kaktı.

Akrabamız olan eski sevgilim, nişanlıyken kaçmamızı istedi ama cesaret edip onunla gitmedim.

Onu çok sevmeme rağmen ailemin, üzülmesini istemedim.

Eşimin ailesinin bedduasının bizi mutsuz edeceğini düşündüm.

Onu sevsem de eşimle evlenmek zorunda kaldım.

Eşim de kendisini istemediğimi biliyor ve “Aklın, kalbin hâlâ onda. Ruhun benimle değil” diyor.

Eşimle yataklarımız ayrı.

Hamileyken eşimin başka bir kadınla beraber olduğunu öğrendim. Ayrılmaya çalıştım ama beni çok sevdiğini söyledi. Peki, eşim beni bu kadar severken o kadınla nasıl olabiliyor?

2016 yılında kızıma hamileyken eşimin telefonunda bir kadınla yazışmalarını gördüm.
Dünyam yıkıldı çünkü biz severek evlendik ve çok mutluyduk. Kavga filan da etmezdik... Ta ki bir kadın aramıza girene kadar.
Bana yalvardı, “Tamam, o ilişkiyi bitireceğim, beni bırakma” dedi. Ben de inandım. Ama bitirmemiş. Birlikte olduğu kadın da evliymiş ve kocası beraber görmüş onları. Eşini boşamış, eşimle mahkemelik olmuş.
Ben de eve evrak gelince öğrendim.
Ama yeni doğum yapmıştım. Küçük bebekle kime sığınacaktım?
Ailem köyde ve zor geçinen insanlar. Onlara yük olmak istemedim. Üstelik 18 yaşında bir oğlum, 13 yaşında bir kızım daha var.
Küçük kızım 1 yaşındayken kadına işyeri açtığını öğrendim... Meğer bankadan para çekmiş.

5 yıldır sorunsuz yürüyen ilişkimi, başkası hayatıma girince gözümü bile kırpmadan bitirdim. Şimdilerde ise bunun pişmanlığını yaşıyorum.

20 yaşındayım ve 5 yıllık bir ilişkiden yeni çıktım. İlişkim hiçbir zaman kusursuz değildi.
Birkaç defa karşı tarafın isteğiyle ayrılık yaşamıştım ama hiçbir zaman sevmekten vazgeçmemiş, peşini bırakmamış ve nihayetinde onu yeniden kazanmıştım.
Halen üniversite okuduğumdan evlilik için daha zaman var.
Ancak evlenmeyi kesinlikle karşılıklı olarak planlamaktaydım.
Şimdilerde ise son 2 aydır ilk defa soğuduğumu ve eskisi gibi hissetmediğimi düşünüyorum. Hatta biter bitmez, başka bir erkekle yeni bir ilişkiye başladım bile.
5 yıllık ilişkimi, onu eskisi gibi sevmediğimi ve artık bende aşkın tükendiğini söyleyerek bitirdim.
Zaten o hamleyi yapmadan önce de zorla sürdürüyormuş hissi vardı içinde. Ancak bana karşı hiç kötü bir davranışı olmadığından bir türlü bitiremedim. Ama başkası hayatıma girince gözümü bile kırpmadan, “artık seninle mutlu değilim” deyip çekip gidebildim.

Hayatını hayvanlara, insanlığa ve doğaya adamış değerli insan Prof. Dr. Orhan Kural hayatını kaybetti. O ve onun gibi hayvanseverler adına meraktayız. Hayvanlara eziyet edenlere hapis cezası da getirilecek mi?

Çevreci ve hayvan hakları savunucusu değerli bilim adamı Prof. Dr. Orhan Kural’ı Covid-19 hastalığından yitirdik. Çok çok üzgünüm. Allah rahmet eylesin, hepimiz için çok büyük bir kayıp.

Ama en çok da hayvan ve doğaseverler için büyük bir kayıp. Hayvanseverliği ve doğaseverliğiyle tanıdığımız Dr. Orhan Kural, bir video çekerek sevenlerine veda etmiş ve vasiyetini belirtmiş.

Kürk giyenlerin cenazesine katılmasını istememiş. Ben onun gibi hayatını hayvanlara, insanlığa, doğaya adamış değerli insanlar tanıdım şükürler olsun...

Tıpkı geçtiğimiz yıllarda kaybettiğimiz, çok sevgili hocamız Prof. İsmet Sungurbey gibi... Ben, hayvan haklarını onun bildirisinden öğrendim...

Hayvan sevgisinin uçsuz bucaksız duygu selini onun yazılarından anladım.

Son zamanlarda kanımı donduran ve insanlığımdan utandıran birbirinden korkunç haberler okuyorum. Kocaeli’nde 4 bacağı kesilmiş bir kedinin ölüsü bulundu.

Antalya’nın Kemer ilçesinde vatandaşlar tarafından beslenen 17 kedi ve 3 tavuk, atılan zehirli salamlarla öldürüldü.

Antalya’da kuyruğu ve bacakları kesilmiş halde ölü bulunan kedi hayvanseverlerin tepkisine yol açtı. Samsun’da ayakları kesilen köpek hayati tehlikeyi atlattı. Şükürler olsun ki birkaç ay kadar önce yine aynı şekilde bulunan ve hayata tutunamayan yavru köpeğe benzemedi sonu. Hayvanseverler ona protez ayak taktırdı.

Benden 16 yaş büyük ve hiç değmeyecek biriyle beraber oldum. Bu durum beni çok rahatsız ediyor...

Birkaç yıl önce biriyle tanıştım, o sırada 16 yaşındaydım. Birkaç kere konuştuk ve görüştük ama sonra görüşmeyi kestik. 3 sene sonra 19 yaşımdayken, bu kişi tekrar bana yazdı. Görüşmek istedi. Sorun şu ki o, 35 yaşında...
Ondan etkilendim. Daha önce başkalarıyla da görüştüm ama hiçbiriyle birlikte olmadım. Ancak ben bu adamla birlikte oldum.
Ailem duysa bana yapmayacakları kalmaz. Üstelik böyle bir riske değecek bir adam da değildi. Fazla zeki olmasına, kariyerine, zengin olmasına kandım. Herhangi bir maddi desteğini görmedim...
Ama o sırada bana diğerlerinden farklı geldi.
Şu an bakire olmamak beni pek fazla rahatsız etmese de kendimden bu kadar büyük biriyle birlikte olmak kirlenmiş hissettiriyor.
◊ Rumuz: Pişmanım

YANIT

Ah benim güzel kızım, madem buna değecek bir adam değilmiş, ne demeye onunla beraber olmuşsun? Yazık değil mi şimdiki perişanlığına. .

“Gelin kaynana aynı evde yaşamamalı” şeklindeki düşüncenize katılmıyorum. Çok şükür benim çevremde kimse annesini yalnız bırakmadı. Ben de bunu aklımın ucundan geçirmem, gerekirse evliliğimden vazgeçerim annemden geçmem.

Güzin Abla, bir süreden beri köşenizdeki gelinlerle kayınvalideler hakkındaki yazılarınıza bakıyorum.
Gelin kaynana aynı evde yaşamamalı diyorsunuz da, insanlar ne yapsınlar, annelerini yalnızlığa mı terk etsinler?
İnsanlar hem yalnız yaşanmaz diye evleniyor hem de annelerini yalnız bırakmakta sorun görmüyor.
Çok şükür benim çevremde kimse annesini yalnız bırakmadı.
Bizde de abimle bende kalıyor annem. İkimiz de evliyiz.
Anneme “Artık bizde kalamazsın” demeyi aklımın ucundan bile geçirmem.
Gerekirse evliliğimi bitiririm.