Patron bu milleti ortada bir yerde birleştirebilir mi

“Bazen bir ülkede bir adam gelir...”

Sonra birasından bir yudum alıp devam ediyordu:

“Bazen o ülkede bir adam daha gelir...”

Geçenlerde bu tiradı yazmıştım...

Amerika Birleşik Devletleri’nde bir adam geldi...

Ülkeyi tam ortasından ikiye böldü...

Şimdi bir adam daha geldi....

Bölünmüş ülkeyi yine birleştirmeye çalışıyor...

Kutuplaşma dünyanın kanına fena halde girdi...

Ve herkesin kafasındaki soru şu...

Birinci adamın böldüğü ülkeyi gelen ikinci adam yeniden birleştirebilir mi...

*

Pazarı pazartesiye bağlayan gece şunu gördük.

Amerika’nın işi kolay değil...

Düşünün ülkenin en büyük spor organizasyonunun, Amerikan futbol liginin final maçı oynanıyor.

Her yıl ülkenin en büyük televizyon olayı...

Her yıl ertesi sabah anında reytingler alınıyor. Ama ülke öyle bölünmüş ki...

Nielsen firması, maçın üzerinden 48 saat geçtiği halde reytingleri vermekte zorlanıyor...

Ve Amerikan halkı bu işin ne kadar zor olduğunu Superbowl gecesi

2 dakikalık bir reklamla bir kere daha gördü.

Hem de herkesi birleştirmesi beklenen çok duygusal bir reklamla...

BECEREBİLECEĞİMİZ EN İYİ ŞEY ÜLKEDE KORKU YARATMAK MI

BRUCE Springsteen Amerika’ya ruhunu veren müzisyenlerden biri...

Amerikan futbol liginin final gecesinde Jeep marka arabanın 2 dakikalık bir reklamına çıktı...

Jeep markası bu yıl 80’inci yılını kutluyor...

Bizde seçim öncelerinde yapılan “Hepimiz biriz” reklamları gibi bir şey...

Springsteen, çöl gibi bir yerin ortasında çok küçük bir kilisede konuşuyor...

“Burası ortası” diyor ve devam ediyor:

“Burası kırmızı ile mavinin ortası... Hizmetkâr olmakla ile vatandaş olmanın ortası... Özgürlükle korkunun arası...

Bu ülkede başarabileceğimiz en iyi şey korku değildir...

Ve özgürlük sadece bir avuç insanın imtiyazı değil, hepimize ait bir şeydir...”

Yani “Burada, ortasında buluşalım” diyor...

Reklamın son sahnesinde fonda şu yazıyı okuyoruz:

“Reunited States of America..”

*

“Amerika Yenidenbirleşik Devletleri...”

*

Bana göre çok güzel mesajlar...

Springsteen’in Amerika’daki lakabı “Boss”...

Yani patron...

Demokrat olmasına rağmen bir zamanlar Cumhuriyetçi başkan Reagan’ın bile çok sevdiği ve “Amerikan ruhunun temsilcisi” olarak gördüğü bir rock yıldızı...

“Born in USA”, yani “Amerika’da doğmak” adlı efsane şarkının yaratıcısı...

Ama gelin görün ki iki taraf da Springsteen’e fena halde girişti...

Çünkü artık sosyal medya var ve o medya “azgın azınlıkların” iktidar alanı...

O medyanın azgın azınlığı günlük rızkını ancak kutuplaşmış duygulardan, sıkılmış yumruklardan, gerilmiş hançerelerden, düşmanlaşmış bir nefretten çıkarıyor...

*

Yani dünyanın her yerinde işler zor...

Öyle anlaşılıyor ki, hiçbir patron artık böyle bir ülkeyi tek başına yönetme, tek başına toparlama gücüne sahip değil...

EN ÜNLÜ MAFYA BABASINI HAVANA’DAN KAÇIRAN TÜRK

GEÇEN akşam İspanyol yapımı bir mafya dizisi seyrettim.

Adı “Hache”...

Barcelona’da uyuşturucu kaçakçılığı yapan yerel bir mafya örgütünün başındaki adam ve sevgilisini anlatıyor.

Örgüt yerel ama İtalyan, Fransız ve Amerikan mafyalarıyla da ilişkileri var.

Dizinin ilk sezonunun sonlarına doğru ortaya “Lucky Luciano” çıkıyor.

Yani Amerikan mafyasının en büyük ismi...

Filmde onu İtalya’da Napoli’de yaşarkenki günlerinde görüyoruz..

Diziyi izlerken, onun hakkında bir yerde okuduğum bir bilgi aklıma geldi.

Lucky Luciano, bir ara gizlice Havana’ya giderek orada en ünlü mafya ailelerinin liderleriyle görüşüp Amerikan mafyası üzerindeki liderlik gücünü tekrar arttırmaya çalışıyor.

*

Ancak Amerikan istihbaratı bunu öğrenip Küba hükümeti üzerinde baskı yapıyor ve neticede Luciano gizlice Havana’dan ayrılmak zorunda kalıyor.

Lucky Luciano’yu Havana’dan İtalya’nın Cenova Limanı’na götüren gemi bir Türk şilebi...

Bu şilebin kime ait olduğunu bulamadım.

İlginç bir araştırma konusu olabilir.

‘BABALARIN BABASI’ LAKABINI KALDIRMAYI BAŞARAN BİR BABA

LUCKY Luciano, Amerika’da İtalyan mafyasındaki yenilikleriyle tanınan bir baba... İtalyan mafyası, İtalyan olmayanlarla, hatta Sicilyalı olmayanlarla bile işbirliğine asla girmezken o bir İtalyan olarak ilk defa Yahudi ve İrlanda mafyasıyla işbirliği yapıyor.

Ayrıca Amerika’da “Capo di tutti capi”, yani “Babaların babası” unvanını kaldırıp, çeşitli mafya ailelerini eşit biçimde aynı masa etrafında toplamayı başarıyor. Ancak bir süre sonra hapse giriyor ve İkinci Dünya Savaşı sırasında New York Limanı’ndaki Alman ve İtalyan casuslarına karşı devletle birlikte çalışmayı kabul edince savaş sonrasında hapisten çıkarılıp İtalya’ya gönderiliyor.

1962 yılında Napoli Havalimanı’nda kalp krizi geçirip ölüyor...

ÜÇ-BEŞ SAATİ YÖNETEMEYEN BİRİ 360 GÜN PARTİYİ YÖNETEBİLİR Mİ

ÖNCEKİ gün CHP’den ayrılan Muharrem İnce’nin konuşmalarını dinlerken, seçim gecesine döndüm.

Sonuçlar gelmeye başladıktan sonra Muharrem İnce’nin ortadan kaybolmasını, o gece halkın yarısında yarattığı düş kırıklığını, evlerde konuşulanları hatırladım.

İsmail Küçükkaya’ya küçük bir mesaj gönderip, kendisine oy verenlere iki kelime sözü bile çok gören o davranışı hâlâ anlamış değilim...

Ama bildiğim şu: O gece kendisine oy verenlerin pek çoğunu kaybetti.

*

Kutuplaşmış bir ülkede, milyonların size umut bağladığı bir gece böyle esrarengiz şekilde ortadan kaybolma hakkınız yoktur.

Çıkıp size oy veren milyonlarca insana teşekkür edersiniz. Gelecek seçim için umut verirsiniz...

Böyle bir gecenin üç-beş saatlik psikolojisini yönetemeyen bir siyasetçinin bir partiyi 360 gün nasıl bir psikoloji ile yöneteceğini ve kimin onun arkasına takılacağını çok merak ediyorum.

*

CHP’yi bölebilir mi? Bilemem...

Bölerse bunu tarihe kendi açısından bir siyasi başarı olarak geçirebilir mi...

İşte onu hiç tahmin etmiyorum.

50 M2: YARIM KALMIŞ BİR ‘ORGANİZE İŞLER’ DENEMESİ

STREAMİNG platformlara konan Türk dizisi “50 M²”nin tanıtım filmini seyredince üzerine atladım.

Genç bir adamla, mahalli bir Türk Soprano’sunun harika bir diyaloğuydu.

Hem mahalli soprano harikaydı, hem karşısındaki ilgisiz genç adam...

Diziyi işte bu duyguyla seyretmeye başladım.

Bir de arkasında BKM markası vardı.

Yaptığı işlerin çoğunu çok severek seyrettiğim bir şirket.

Ama üçüncü bölüme geldiğimde, aradığımı tam olarak bulamadığımı fark ettim.

Neden mi...

Şunlardan dolayı:

Dizi Guy Ritchie’nin “Snatch”ı olabilecekken ıskalamış.

Yılmaz Erdoğan’ın “Organize İşler”i olabilecekken arada kalmış...

“Türk Soprano’su” olabilecekken ikinci bölümde bundan vazgeçmiş...

VAROŞUN ASIM’I İLE KASABANIN SEYMEN’İ ARASINDA KALMIŞ BİR TİP

BİR de filmin başoyuncusu var...

Adem karakterini oynayan Engin Öztürk...

Tanıtım filmindeki karakter olağanüstü...

‘Organize İşler’in Asım’ı... Görüntü ve oyun olarak harika...

Dizi başlarken Snatch’daki Brad Pitt bile olabilir diyorsunuz...

Ama üçüncü bölüme geldiğinizde karşınıza büyükşehir varoşuyla kasabanın Asmalı Konak’ına sıkışmış bir Özcan De-niz çıkıyor.

Seyrederken hep “Hadi tanıtımdaki o harika karakter geri gelsin” diye bekliyorsunuz.. Senaryo mu, yönetmen mi, yapımcı mı bilmiyorum, ama birileri buna izin vermiyor..

Kısaca harika bir fikir, çok iyi oyuncular...

Ama arada kalmış bir dizi... Umarım ikinci sezon karar verirler biz de tanıtım filmindeki o harika Adem’e yeniden kavuşuruz.

Yani diziyi sıkıştığı bu 50 metrekareden çıkarıp İstanbul sokaklarına salmak lazım.