Sivri bir dil, ruhsatsız bir tabanca gibidir.

Çok oldu yazmayalı sizlere…

Bir ara acaba çok ara verdim beni unutmuşlar mıdır diye düşünmedim değil :)

*

Bugün duruma el atmak istedim. Çünkü gökyüzü pek bir düşük ritimle çalışıyor. İzlerinde yeryüzünde yeterli uyumu yakalaması için en azından iki kelam bir şeyler karalayayım dedim.

*

Bu hafta gerçekten yönetmesi önemli bir haftaydı.

Bu konuda size katılıyorum. Geriye bugün ve yarınımız kaldı. Biraz bizlere sert ve mesafeli duygular getirmeye açık görülüyor. İşler pek yolunda gitmiyor gibi gelebilir. Sanki engelleniyormuş gibi ya da çevrenizden bir baskı görüyormuş gibi hissedebilirsiniz.

*

Ay’ın oğlak burcu geçişi hep bu duyguları insana veriyor. Birde bu açıda doğanlar var.

Öyle değil mi? Ay oğlak olmak çok kolay değildir. Sıcaksındır, samimisindir ama böyle görünemezsin. İnsanlara güvenmek seni hep korkutur. Çok çalışmak ve başarmak içlerindeki eksikliği hep tamamlayan bir unsur olmuştur. Saygıyı önemserler. Bugün ve yarın mümkün oldukça duygusal konuları çözme noktasında ısrarcı olmayın. Bu konumun bugünlerde olmasının anlamı daha önemli. Çünkü koç burcunda geriye giden bir Mars var. Buraya sert bir meydan okuma yapacak. Aynı zamanda Jüpiter-Satürn-Plüton ile kavuşacak ve içinizdeki derinliklerde bir yerde sizi bazı durumları değiştirme yönünde harekete geçirecek.

Bugün ve yarın sorumlulukların bilincinde hareket edip, kariyer bağlantılarınızla ilgili görüşmeler için harekete geçmeyi seçerseniz daha iyi sonuçlar alabilirsiniz. Aşk ve ilişkiler mevzusunu bu iki güne pek sığdırmayın. Bu iki gün ilişkilerde gönül almak sizi korkutmasın. Hiçbir durumu ego haline getirmeyin. Bir şeyleri sabırla beklemek işlerin soğuması anlamına gelmez. Tam tersi öfke durumu da taşıyabilir. Çekingen ve nasıl yaklaşacağınızı bilmediğiniz yaklaşımlar çevrenizden soğuk ve ilgisiz olarak anlaşılmaya çok açık olabilir. Kendinizi yalnızlaştırma eğiliminde olmayın. Duygusal bağlar kurmakta zorlanacağınız için yapmacık ve zorlama hareketler sizi agresif biri gibi gösterebilir.

*

Astrolojide hepiniz Aslan burcunun egolu olduğunu okursunuz öyle değil mi?

Bu çok doğru değildir. Aslında gizli ego oğlak ve başak burçlarında daha yoğundur. Aslan burcunda görünürdür. Bu iki gün bu egonuz tetiklenebilir. İnsanların hassasiyetlerine daha derin bakış açıları geliştirmeyi deneyin. Muhtemelen geliştiremeyen insanlarla da karşılaşabilirsiniz.

Kendinizi talihsiz olarak değerlendirmekten vazgeçin. Bir kitapta şöyle geçer:

“Talih, Alkibiades’e güzellik, Sokrates’e bilgelik, Aristeides’e adalet, Spartalılara toprak, Atinalılara deniz verdi. Sonra bunları sırayla geri alıp başkalarına verdi. İnsan ömrü her gün karşılaşılan değişimlerle bir gösteri gibidir”.

Talih’i iyi kullanmak mı gerekir yoksa talih bir oyun mudur kısmını hala düşünüyorum…

Dedem bir mektubunda şöyle yazmış: “Anahtarlığında az sayıda anahtar bulunduğunda bile kapının önüne geldiğinde kendisine lazım olan anahtarı en sonuncu seçenek olarak bulabildiğinden, tavlada en atılmaması gereken zamanlarda en olmadık talihsiz zarları attığından yakınırdı benim babam. Bu talihsizliğin aslında başkalarında bulunmadığını, kendisinde ve bende bariz olduğunu söylerdi benim babam. Bende hayatımda hep bunu yaşadığımı düşünürdüm ama bana bunun bir üstünlük olabileceğini söylerdi. Üstünüz biz derdi. Bu talihsizlik bir üstünlüktür.

Talihsizlik size bir müddet sonra ılıman bir ortamda, şerefli, onurlu, vefalı, özveri sahibi, karanlık günlerimizin biricik güvencesi olan kalbimizin derinliklerinde kalmış en ufak sevgi parçacıklarını bulmanıza izin verir.”

Astroloji, bizi uyandıran sivrisinek gibidir. Hep vızıldar. Allah kullarının uyanık durmasını ister. Bu yüzden bu ilmi sunmuştur. Yaşam şu sıralar hepimizi bilardo topuna döndürmüş bir o yana bir bu yana yuvarlıyor.

*
İnsan insanda çoğalıyor. Yaratılış hep iyidir. Düşünceden bu yana; İyiyi, kötüyü, yararlıyı, yararsızı biz, yani insanın belirlediği için seçicilerin işi zordur. 

Ekinci yağmur ister, yolcu kurak…

Yani size kötü olan başkasına iyidir…

*

Neyse duyguların bu kadar soğuk olduğu bir günde içinizi ısıtacak bir mektup seçtim size. Dedemin ölmeden 17 gün önce bir öğrencisine yazdığı mektubu paylaşıyorum. Düşünsenize birine mektup yazıyorsunuz ve 17 gün sonra öleceğinizi bilmiyorsunuz. Siz ölüyorsunuz ama geriye o mektup yazılı olduğu için bu dünya da kalıyor.

Bu çok etkileyici….

Başlıyoruz…

“Sevgili Ayşe kızım;
Yıllar akıp gidiyor. Ömür dediğin bir karış…
Sana bir baston veremediğime hala üzülüyorum.
Yetenekli, ileriye açık bir gençsin. Yola da çıkmış bulunuyorsun. Ama nedense sessizliği seçtin. Şimdi susacak zaman değil. Konuşman gerek…

Başlatan olduğum, umutlandıran olduğum için ileriye dönük düşüncelerini bana yazmalısın diye bekliyorum. Ama yine konuşmak bana düştü.
Burada kaldığın sürece edindiğim izlenim: Özgür düşüncelisin, zekisin, tuttuğunu koparan bir yapı sahibisin.

Geleceğe dönük düşünceler üret, bana da yaz. Körelmenden korkuyorum.

Böyle gelmiş olabilir ama böyle gitmemeli.

Seninle burada (Adana'da) her şeyi konuşurken şimdi (orada) sessiz oluşunu kadercilik diye niteleyeceğim. Sen kaderci olacak bir kız değilsin…

Kadere karşı çık. Düşünce üret, bana da muhakkak tez elden mektup yaz.

İkimizde biliyoruz…Yine kaderin dediği olacak…

Ama sen karşı çıkmış olacaksın.

Allah kaderine boyun eğmeyenlere yardım eder…

Okuyabilirsin. Yeniden üniversiteye başlayabilirsin…

Sessiz kalma Ayşe kız, yaz olur mu?

Sessizlik bazen insana hata yaptırır…

Sessizliğinde minik bir ses olup seni sana inandırmak istiyorum.

Belki bu mektuba da cevap vermeyeceksin yine sessiz kalacaksın…

Belki ben bu mektubu sana son kez yazıyorum ama en azından kadere boyun eğmiyor…

Bir şansım bugün vardı ve bunu sana talih olarak sunmak istiyorum.

Yapacaksın biliyorum…

Sana, annene, kardeşlerine, babana selamlar eder hepinizi öperim…”

İnsan bazen sessizliğinde minik bir ses arıyor ama söyleyemiyor. Bu mektup size de ses olsun. Bana gözyaşı oldu ama size ses olsun…

Mutlu günler dilerim…