Bir gün gelir duygularınız da devrim yapar…

Salı gününe Ay koç burcunda giriş yapıyoruz ve Venüs-Neptün gezegenleri arasındaki etkileşim içinde devam ediyoruz. Salı sallanır dedikleri bu olsa gerek. Bunu olumsuz nitelendirmeyin. Sesli ve hareketli bir gün olmaya açık görülmektedir. İçinizdeki birine çatma duygunuzu kontrol ediyor olmanız gerekmektedir. Aklınıza gelen bir durum ya da aniden beliren bir olayın sizde duygusal bir yara açıyor olması muhtemel olabilir.

Belki de bugün sabah kalktığınızda şunu düşleyeceksiniz. Yahu dünyaya bile göğüs gerebileceğim bir sevgi gücüne sahip olsaydım ne olurdu?

Birini sevsem ya da biri beni sevse?

Biraz aşkı ve sevgiyi şiddetli duygularla sorgulayabilirsiniz.

Şimdi kuru kuruya sorgulamak olmak öyle değil mi?

Yaralarımızı kaşımak lazım. Rahat durur muyuz biz?

Ya da tövbe akıllanır mıyız?

Yok sanmam…

Madem gönül işleri böyle karışık ne yapacağız?

İşte bu nokta bilinmiyor.

Burayı çözende pek olmamış.

Ama sanki burayı çözmemek zaman zaman daha bir güzel gibi durmuyor mu?

Aşkın psikolojik boyutları önemlidir.

Aşk, Takıntını, Saplantı, Tutku...

Tutkunun ilerisi şizofrendir. Aşkı nasıl yaşadığınız önemlidir. Aşkı ve sevgiyi evliliğe doğru adım atmaya yönelmişse, buradaki uyumun dengeli devam edebilmesi için fiziksel temas ve ruhsal birliktelik paralel gittiği süreceğe evlilikler daha bilinçli, anlamlı ve harika sürecektir.

Aşkı en güçlü çekim alanı sizde var olanın zıttını çeker. Bu da sizde eksik olanın tamamlanmasıdır. Dengeyi sağlar.

Aşkın gücü, enerjisi; yaşanılması gereken duygulardır. Aşkı yaşamadan ölüp gidenler için yazık oluyor o konu ayrı…

Aşk insanı belli konularda olgunlaştıran, hayatı daha anlamlı hale getiren unsurlardandır.

Bu nedenle aşkın insana kattığı değerler, bakış açısını da farklılaştırır. İşini gücüne de yansıyabilir.

Aşk anlatılmaz yaşanır. Aşkın ifadesi zor, özlenen, istenen ve arzulanan duyguları yaşatır. Aşkın boyutu sınırsızdır. Kişilere göre değişir. Aşk sadece karşı cinse duyulan ve yaşanılan bir duygu değildir.

Birçok aşk vardır.

Manevi aşk, yüreğin yaratanla bütünleşmesi kendinden geçmesidir.

Evlat aşkı, yaratılan şeylere âşık olmak, çiçek, hayvan veya güzel duygulara âşık olmak gibi...

Yaşamdaki boşlukları doldurmaz her zaman aşk, bazen bizzat o boşlukları kendi yaratır acımadan. Ve o yokluk boşluğuna koca bir hayatı sığdırır aşık, sabırla can çekişirken duyguları….

Ama bazen format atılması gerekir aşk adına yaşanmışlıklara.

Bilinen tüm anılar hafızalara küsmek istercesine unutulmalıdır.

Silinmelidir bellektekiler. Yoksa yıpranır ve inanç kalmaz yeniden aşka başlamaya. En güzeli yine de unutmak yerine, hatıraların hatırına saklamaktır kalp odalarında anıları, gülümseyerek sessizce anımsadığında. İnsan yüreğinin doluluğunca insansa, daha bir aşk ile bakmalı bu nedenle aşka.

Ta ki buluncaya dek!

Yazının sonunda bizim yazar bugün Aşk’a gelmiş der geçersiniz…

Bunlar hep güneş tutulmasından J

Mutlu günler dilerim…