Şükürler olsun...

MUHTEREM Hacı Erbakan Hoca'nın dönüşü haberi karşısında ne kadar sevindim bilemezsiniz...Onsuz memleketin tadı yok...Yokluğunda akşamları televizyonları izlerken devamlı olarak ‘‘Yine gözükmedi...’’ diye iç çekmişimdir...Karım ise ‘‘Bu kadar üzülme, göreceksin bak bir gün gözükecek... Hayat bu, insanoğlu gözükür de gözükmez de... Bak Sürahi Hanım başladı... Biz de üzülüyoruz ama yapacak bir şey yok... Üzül üzül sonra sana bir şey olacak... Dur bakalım, bir de bakacaksın ki gözüktü...’’ demiştir...Ben iç çekerek:‘‘Ya gözükmezse?..’’‘‘Yapma ama, bak üzüntünden parmağını yine şişeye soktun, çıkmayacak...’’Ne bileyim...Hacı Erbakan Hoca gözükmeyeli ne kadar zaman oldu?..*Neyse ki sevindirici haber geçen hafta medyada yer aldı:‘‘Erbakan dönüyor...’’Ve ekranda Muhterem Hacı Erbakan Hoca'nın o dantel külahlı, badem bıyıklı, nurlu yüzü gözüktü...Demek ki o an fırlamışım...Şükürler olsun...Dağ dağa kavuşmaz, insan insana kavuşur, boşuna dememişler...İşte döndü ve ekranda; yüzündeki anlamlı o gülücük, o bademler...*Ya dönmeseydi?..Olmazdı...Bu ülkeye bir Erbakan Hoca şart...Bir oy vererek bu dünyada servete, ahirette cennete gitmeyi akıl eden milyonlarca seçmenin olduğu bir ülke Erbakan'sız olmaz...Türbelere çaput bağlayarak ev sahibi olmak isteyen (sanki türbe tapu dairesidir) yüz binler yok mu?..Ya da; yatırdan çocuğuna iş isteyen...Olmadı; devletten vergi kaçırmayı, kaçak elektrik kullanmayı, orman arazisine gecekondu yapmayı, müşterisine kazık atmayı hırsızlık saymayan, ama uygar kadını namussuz-dinsiz sayan yüz binler...Elbette var...Onlara bir Erbakan lazım...İşte dönüyor...Ekranda nur yüzü gözüktü...Şükürler olsun...Şükürler olsun...