Kazanmak Güzel

Üç puan ihtiyacı kronik bir hal almışken Gaziantep deplasmanı bu yaraya bir merhem oldu. Mustafa Uğur yönetiminde çıkılan ilk maçta galip gelmek göründüğünden daha önemli ve güzeldi. Bununla beraber takım futbol adına öncekilerden farklı bir oyun koyamadı.

Yenemeyeni Dövüyorlar

Küme düşmesi kesinleşmiş ya da sürekli olarak kaybeden takımlara yönelik söylenen bir futbol klişesidir. Bu da takıma ters bir psikoloji olarak geri dönmüş olabilir: Herkesin yendiği takımı da yenemiyorsak küme düşmeyi hak ediyoruz demektir. Puan tablosuna bakınca kimseyi küçümseme lüksümüz yok. Gaziantep karşısındaki panik, aceleci, ne yaptığını bilmeyen oyunumuzda bunun da etkisi vardı muhakkak.

Mustafa “Uğur”lu Mu?

İyi bir fikstürde takımın başına gelen Mustafa Uğur, camiada bir güven havası estirdi. Taraftarlar kötü futbola çare üreteceğini, takımı ligde tutabileceğini düşünüyor. Ben de bu görüşteyim. Yine de Gaziantep karşısında “işte hocanın parmak izleri” diyebileceğim bir farklılık göremedim. 2012’deki o muhteşem serinin bir benzerini kendisinden bekliyoruz. Hem sıradaki Bolu maçında hem de her türlü “uğur”a ihtiyacımız olan Adana derbisinde başımızı öne eğdirmemesini kendisinden ve takımdan diliyoruz.

İskelet Meselesi

Malum ligde sıkıntılı günler geçiriyoruz. Kulüp borç içerisinde. Camia ahenkli ses veremiyor, her alanda renktaşlarımızla çatışıyoruz. Fikirsel boyutta kaldığı müddetçe çatışma orta ve uzun vadede başarıyı getirecektir. Diğeri kaos yaratmaktan ve Adana Demirspor’un zarar görmesinden başka bir şeye yaramaz! Peki bunca bunaltan bir atmosferde gelecek senenin planlamasına girişmek çok mu yersiz? Bilakis, gerekli görüyorum. Mustafa Uğur ismini bu planlamanın başlangıcı olarak sayarsak takım iskeletine ilişkin çalışmaların bir an önce yapılması çok önemli. Her yeni sezona otuz yeni oyuncu ile başlamanın verimsizliğini daha kaç defa test etmemiz gerekli?