İlker Yasin: Ne kadının adı ne futbolun tadı var
Işıklar içinde uyusun Duygu Asena. 1986 sonlarında ‘Kadının Adı Yok’ kitabını yazdığında bu bir feminist manifestoydu. Bu kitabın o dönemlerde ne anlattığının farkına, ne kadın ne erkek kimse varamadı.Futbol delisi, mesleksiz ve eğitimsiz insanların ülkesi Türkiye’de, kızlarını erkeklerden uzak tutmayı temel mesele olarak gören, hatta okul müdürleri ve eşleriyle işbirliği yapan babalar, bugünkü tablonun hazırlayıcısı; kadına yapılan şiddetin ve katliamın bir yerde kılavuzu oldular. Kadının adının değil, yaşam hakkının bile olmadığı bu dönemi, maçlara çıkarken siyah pankart açmak veya maçları 1 dakika geç başlatmakla ortadan kaldırmak mümkün değildir. Ne yapılması gerektiğini herkesten en iyi bilen, en yetkili kişilerdir.