Yakın cennet Sardala Koyu

Çok uzun zamandır aklımda olan küllenmiş bir aşktı Sardala koyu. Sekiz yıl önce okuduğum bir internet yazısından yola çıkarak, bir yerlerde fotoğrafını görmemle yeniden hatırladığım Sardala Koyu yollarındayım. Bence şimdi tam da kamp zamanı… Peki Sardala’ya nasıl gidilir, neler yapılır? İşte size Sardala gezi rehberi…

Çok uzun zamandır aklımda olan küllenmiş bir aşktı Sardala koyu. Sekiz yıl önce okuduğum bir internet yazısından yola çıkarak, bir yerlerde fotoğrafını görmemle yeniden hatırladığım Sardala Koyu yollarındayım. Bence şimdi tam da kamp zamanı… Peki Sardala’ya nasıl gidilir, neler yapılır? İşte size Sardala gezi rehberi…

Fotoğraflar: Bahar Gündoğdu

Ağva Kandıra tabelalarını takip edip Bağırganlı köyünden sonra toprak yoldan 8 km. gidince ikinci toprak yolda aralarda derelerde bu gizli cennet. Pınarlı'ya da yakın.

İki buçuk saat gibi bir süre yemyeşil, ağaçlarla kaplı bir yoldan Bağırganlı'ya ulaşılıyor.

Navigasyonla buraya kadar gidebiliyorsunuz. Burada bir tesis olmadığından her şeyinizi alıp gitmeniz gerekiyor. Ağva yolundan gidecekler yol üstündeki büyük marketlerden alışveriş yapabilir. Biz köyden alıyoruz. Fırından sıcacık ekmekler almak çok hoşuma gidiyor.

Hava çok güzel. Plajda kamp yapanlar var. Yağmurlu bir havada o toprak yoldan inmek ya da burada yağmura yakalanılırsa çıkmak biraz sıkıntılı olabilir. Sağdan ağaçların içinden bir patika yoldan yürüyerek plaja iniyoruz.

Kayaların yapısı benim en sevdiğim türden. Deniz ılık, hava üşütmüyor. Sonra Malkaya'yı görüyorum.

Bizim Sardala dediğimiz koya bölge halkı “Malkaya” diyor. Kaptanlar Sardala'nın Ağva'ya doğru başka bir koy olduğunu söylüyorlar ama şuan kime sorsak burası neresi diye Sardala olarak burayı tarif eder.

Malkaya; denizin ortasındaki adanın içinde gizli duvarlar, geçmiş zamanlarda bir mahsen olduğu düşünülen yapılar var.

2009 yılında sualtı ve üstünde araştırmalar yapılmıştı ve benim okuduğum da bu araştırmalardı. O zamanlar bu toprak yollar da yoktu ve bu koyu bulabilmek çok zordu.

Yüzme ve tırmanma işini yarına bırakıp bizim havuz dediğimiz ama bölge halkının İpsiz Recep'in limanı olarak adlandırdığı gizli cennete doğru, oraya giden insanların yürüyerek oluşturduğu patika yoldan 20 dakika yürüyerek ulaşıyoruz.

Ormanın içinden yürümek, yukarıdan manzaraların birinden çıkıp birine girmek beni benden alıyor.

İpsiz Recep'in limanını bulmak çok kolay değil. Şuan yıkılmış bir ağaç var aşağıya inen patikanın başında. Aşağı doğru inerken görüyoruz limanı. Bakakalıyorum. Nasıl bir güzellik. Nasıl gizlenmiş, sanki bulunmak istemiyor.

İpsiz Recep eski bir korsan ama savaş zamanı Osmanlı'ya adam toplayıp düşmanlara karşı savaşmış ve gemileri ön tarafa saklayıp kendisi bu koyda saklanmış. Mağaralar ve gözlem yerleri var resmen. Buradaki tarih çok eski ancak en son İpsiz Recep kullandığı için onun adıyla anılıyor.

Birkaç yıl öncesine kadar orada kalın bir halat duruyormuş ama onu da almışlar. Hatta girişi sadece denizden gelinen bir kilise olduğu ama zamanla yıkılıp toprak altında kaldığı söyleniyor. Defineciler durmak bilmemiş. Bütün bunları bana Bağırganlı sahilde otopaktan ve çadır alanından sorumlu İlhan anlatıyor. O da kaptanlardan dinlemiş hep.

Dışardan bakınca denizle bir bağlantısı yok gibi duruyor ama içine girip yüzünce koridor gibi bir boğazdan geçiyorsunuz. Sualtı makinasını yanımıza almadığımızdan fotoğraflayamamak içimde ukte bırakıyor.

Koya gelenler çöplerini bırakmış her yere. Hatta köpük tabaklarda yemek getirip bunları da suya atmışlar. İlk iş yüzüp onları sudan çıkartıyorum. Yapmasanız olmaz mı? Bir deniz ayakkabınız ve maskeniz olsun. Suyun altında mağaralar var meraklısına, girişteki kayalar oldukça kaygan.

Biz oradayken bile pek çok ziyaretçisi oluyor. Yukarı çıkıp geri dönmez devam ederseniz Kumallı diye bir koya çıkıyormuş. Biz biraz yürüyüp öyle alçak ağaçlıklı bir koridordan devam ettik ki en sonunda saat ilerlediği için geri döndük.

Çadırımızı kurma zamanı hava kararmadan. Hızlıca geri dönüp hazırlıklarımızı yapıyoruz. Tamamen doğayla baş başayız.

Enteresan bir şekilde, ormanın içinde kalan İpsiz Recep'te telefon çekerken Sardala koyunda şebeke çok yetersiz, hatta yok.

Tam tepede koya hakim bir noktada çadırımızı kuruyoruz. Sandalyelerimizi de unutmuşuz ama olsun. İsteyen Bağırganlı sahilde İlhan'ı bulabilir. Orada otopark günlük 10 TL, şezlong takım 20 TL, çadır kişi başı 10 TL. Yeni düzenlemeden dolayı gölge yerleri çok olmasa da medeniyet isteyenlere beklentisini verebilir.

Duş ve tuvalet de var. Kamp alanında ve köyde alkol satışları var. Ben doğayla baş başa kamp yapmayı sevenlerdenim ve bu koy bana aradığım her şeyi verirken arkadaşım medeniyet sever olarak bir tesis arayışında. Benim için cennet olan yer onun için pek eğlenceli değil.

Bizim insanımız çöpleriyle burayı da kirletse de hâlâ bakir kalan son yerlerden. Burada bir tesis yok, elektrik yok, telefon zor çekiyor, internet sıkıntılı.

Burada deniz var gelirsen, muhteşem bir gün batımı var seversen, yıldızlar yorganın, dalgalar ninin, çöpleri de görmezden gelip kaçırmazsan huzurunu o da var. Ben yıldızlardan yorgan yaptım, dalga seslerinden ninni.

Sabah çıkan rüzgârda tam tepede olmamızdan dolayı ne zaman uçacağımı merak etsem de mis gibi temiz havayı ciğerlerime çekerek kayan yıldızlar altında çok keyifli bir gece geçirdim.