Sevdiğimden intikam almak için başkasıyla evlendim

Onunla bir süre beraber olduk. Ancak daha sonra o beni terk etti. Üzüntümden neredeyse intihar edecektim ama sonunda öfkemi yenmek için intikam olsun diye, hemen beni isteyen bir başkasıyla evlendim. Ama şimdi çok büyük bir hata yaptığımın farkındayım. Bu evlilik beni çok mutsuz ediyor. Ayrılmak istiyorum ama kocam da benden vazgeçmiyor. Oysa ben onu hiç sevemedim. Kocamın beni bırakmasını sağlamak ve benden soğuması için ne yapabilirim? Lütfen bana bu konuda bir akıl ver. Bu kadar mutsuz bir evlilik yaşamak istemiyorum. Benim de mutlu olmak hakkım değil mi? Hiç değilse çocuk olmadan, eşimden ayrılmak için ne yapmalıyım, bana yardımcı olur musun?

RUMUZ: HATALIYIM

Kızım sakın bana darılma ama, bu mutsuzluğu sen davet etmişsin. Hiç böyle saçma sapan bir nedenle evlenilir mi? Hiç başka erkekten intikam almak, ona duyduğun kin nedeniyle öfkeni yatıştırmak amacıyla evlilik yapılır mı? Hem de senin yaşında! Kaç yıllık evli olduğunu yazmamışsın ama sanırım, çok uzun süreli değil evliliğin. Ancak eşini de kullanmışsın. O adamcağızın günahı neydi? O da seni sevmiş besbelli... Evlilik bu kadar ciddiye alınmayacak bir müessese değil elbette. Bir yuva kurulmuş, büyük masraflar yapılmış... Hiç kimse senin bu evliliği sırf başkasına inat, intikam almak için gerçekleştirdiğini aklına getirmemiştir tabii.

Sanırım ailenin de bu durumdan haberi yok. Eşinin senden ayrılmaya razı olması için, ona açıkça mutsuz olduğunu, onunla bu evliliği sürdüremeyeceğini, anlaşamadığınızı söylersin. Hazır çocuğunuz yokken, yaşınız küçükken bu beraberliğinizi bitirmeniz gerektiğine onu ikna etmeye çalışırsın. Ama ne kadar ikna olur, bilinmez. Yine de sakın o gençten söz etme, adamcağızın gururuyla oynama. Sadece geçinemediğinizi, ondan beklediğin şeyleri bulamadığını, uyuşamadığınızı ileri sürersin. Hem bak, biraz kapris, biraz huysuzluk, biraz dır dır yaptın mı, en aşık adam bile kaçar, hiç merak etme!

Normalde kekeliyorum ama uykumda düzgün konuşuyorum

Sevgili Güzin Abla, 24 yaşında bir erkeğim. Benim konuşma bozukluğum var. Ve bu sorun benim tüm hayatımı etkiliyor. İş hayatımda, arkadaşlarım arasında, kızlarla ilişkilerimde beni gerçekten huzursuz ediyor. Bu yüzden hayatımdan bezdim. Üstelik ablacığım, çok da ilginç bir şey yaşıyorum. Ben uyku sırasında konuşuyormuşum. Annem söylüyor. Hem de çok düzgün, anlaşılır şekilde konuşuyormuşum. Normalde, ise kekeliyorum. Ben bundan bir şey anlamadım. Acaba söyler misiniz, benim sorunumun bir çaresi, bir tedavisi var mıdır?

RUMUZ: KEKEMEYİM

Sevgili oğlum, bu anlattıkların bir hastalık değil ancak senin kendine güvenin olmadığını ve huzursuzluğunu gösteriyor. Ayrıca psikolojik bir sorunun olduğu anlaşılıyor. Kekemelik genellikle çekingen ve içine kapanık insanların sorunudur. Uyku sırasında rahat konuşman ise bunu kanıtlıyor. Demek ki bazı baskılardan sıyrıldığın zaman rahatlıyor ve kekelemeden konuşabiliyorsun. Ancak bugün artık bu dertten kurtulmak mümkün. Psikiyatrlar kekemeliği tedavi edebiliyorlar. Sana Ankara’da bulunan ve bu işin gerçek uzmanı olan bir doktoru öneririm. Onu telefonla arayabilir ve bu konuyu danışabilirsin. Bildiğim kadarıyla zaman zaman konferanslar vermek üzere yurtdışına gidiyor. Bir şekilde sorununa çare bulabilir. Doç. Dr. Temel Pamir. Telefonu: 0 312 439 12 22. Arayıp, yardım isteyebilirsin. Seni de, birçok genci kurtardığı gibi, kısa zamanda kekemeliğinden kurtaracağından eminim.

Sevdiğim genç benden uzaklaştı, ne yapmalıyım

Sevgili ablacığım, ben 18 yaşında bir genç kızım, espri yapmayı gülmeyi ve güldürmeyi çok severim. Arkadaşlık benim için çok önemlidir. Gülmeyi çok sevdiğim halde, mutlu olmama engel biri var düşüncelerimde. Geçen yaz iş yerimin yakınlarında bir gence rastlamıştım. Önceleri uzaktan uzağa bakışıyorduk. Sonra ben cesaretimi toplayıp onun çalıştığı yere gittim. Bir ’merhaba’yla başlayan çok güzel bir arkadaşlığa adım attık. Çok mantıklı bir insandı. Bana hep hayata dair öğütler veriyordu. Ama bir süre böyle çok düzeyli bir ilişki yürüttükten sonra ne olduysa oldu, benden uzaklaştı. İş yerindeki ve çevresindeki insanların bu arkadaşlığımızı öğrenmesinden duyduğu rahatsızlığı dile getirdi. Benimle görüşmek istemedi. Nedenini çok sordumsa da söylemekten kaçındı. Oysa biliyorum ki, o da benimle hoşça vakit geçirmekten hoşlanıyordu. Şimdi ise benden kaçıyor. Sence kalbimin sesini dinleyip onunla yeniden konuşmaya çalışmalı mıyım? Yoksa bu durumu kabullenip sessiz kalmalı, acımı yüreğime mi gömmeliyim?

RUMUZ: KALBİMİN SESİNİ DİNLEYEYİM Mİ

Canım kızım, bu kadar güzel bir arkadaşlığınız olduğuna göre, sence bu genç adamın senden uzaklaşmasının nedeni ne olabilir? Hiçbir başka genç kızın varlığını ve onunla yakınlık kurmuş olabileceğini düşünmüyor musun? Seninle vakit geçirmek, seni oyalamak ve seni kullanmak istememiş.

Efendi ve dürüst bir gençmiş. İstersen son bir kez onu arayıp, karşılıklı görüşmek iste. Güzel bir arkadaşlığı sürdürmek istediğini, ondan fazla bir şey beklemediğini, söyle. Birlikte olduğu bir kız mı var, ağzını ara. Ama fazla umutlanma... Kendini küçük düşürmeden, olgun davran.