Popvirüs

Ve Mavi Sakal ilk adımı attı

Doğrusunu söylemek gerekirse, bu kadarını beklemiyordum... Mavi Sakal'ın Status Quo'nun önünde Wembley Arena'da konser vermesinin önemli olduğunu bilmesine biliyordum ancak, sonucun ‘‘bir ilk’’ olarak bu kadar mükemel olacağını hiç ummuyordum. Bu, beni mutlu eden bir ‘‘hayal kırıklığı’’ oldu elbette ki... Ancak yine de abartmamalıyım; bu konser dünyaya açılma çabalarımızın bir yenisi, bir ilk ama, önemli olabilecek sonuçları henüz belli değil.

Saatler 17.30'u gösterdiğinde aynı otelde kaldığımız basın ordusu eşliğinde, Radyo D talihlileri Ayşe ve şipşirin Oya'yla birlikte Wembley konser alanına doğru ilerlerken milliyetçilik duygularımdan sıyrılıp herşeyi objektif izleyeceğime kendi kendime söz vermiştim bilesiniz. Oraya vardığımızda, henüz gişelerde fazla bir kalabalık göze çarpmıyordu ve kapılar daha açılmamıştı...Bu hareketsizlik, ilk anda bana Mavi Sakal adına bir olumsuzluk gibi gözüktü ne yalan söyleyeyim... Çünkü biliyordum ki Status Quo, o parlak günlerini geride bırakmış olmasına rağmen konser salonlarını doldurabiliyordu. Gençlerin yanısıra 70'lerin işçi kesiminin en önemli topululuklarından biri olan Status Quo'yu onlarla beraber ‘‘yaşlanan’’lar da hala yalnız bırakmıyorlardı. İşte bunları düşünüp dururken saat 18.30 oldu ve içeriye alındık... Çok geçmedi umutsuzluğumu umuda gönderen bir kalabalıklaşma başladı. 19.30 sularında ise ışıklar söndü... Sahne muhteşemdi, salon ve seyirci harikaydı... Ve ilk anons yapıldı: ‘‘Please welcome Mavi Sakal from İstanbul’’. Bu anos beni öylesine heyecenlandırdı ki tarif edemem. ‘‘Çocuklar’’ yerlerini almaya çalışırken ‘‘Acaba neler düşünüyorlar?’’ diye geçirdim içimden. Yerimiz iyiydi hepsinin heyecanlı olduğunu görebiliyordum... Grubun solisti ve bir süre ‘‘bizim’’ Oto Show dergisinde çalışan Genç Osman Yavaş'ın ilk konseriydi bu ama heyecanına rağmen performansı yerindeydi. ‘‘Balta’’ isimli şarkının İngilizce versiyonuyla üç şarkılık gösterilerini açan Mavi Sakal, gerçekten başarılıydı. Sadece üç şarkılık bir süreleri vardı ellerinde ve bence onlar bu şansı çok iyi kullandılar. Tibet Ağırtan ve Zen grubunun iki üyesinin desteğiyle bu zor sınavın altından kalkmasını bilmişti Mavi Sakal. Orada bulunan çoğu Türk gibi ben de şaşkındım ama bu halim onlara acaip tezahüratta bulunmama engel değildi. Yok yok, sadece biz Türkler değildik Mavi Sakal'a tezahürat yapan, salonu dolduran gerçek rock sever, ki çoğu orta yaş grubundandı, topluluğun bu ‘‘küçücük’’ performansından hayli etkilenmiş onları ‘‘bravo’’ sesleri ve alkışlarla ödüllendirmişti.

Sonuç olarak şunu söylemeliyim, eğer Mavi Sakal'ın Wembley Arena'daki başarısını, bu konserde yer alabilmek için gösterdiği çabayı hafife alanlar varsa bence bu tutumlarından derhal vazgeçmeliler, çünkü bir grup 20 dakikalık bir gösteriyle, dolmaya başlayan koca bir salonda kendini dinlettirebiliyorsa, üstelik daha önceleri hiçbir uluslararası kredisi yoksa, üstelik iki parçasını da Türkçe seslendirmişse, karşılarında şapka çıkarmak gerekir...

Haaa... bundan sonra ne olur, olaylar nasıl gelişir, bunu hep birlikte zaman içinde göreceğiz, ama ben bu ilk adımı çok daha büyüklerinin izleyeceğini düşünüyorum... Tabi Mavi Sakal'ın bu çalışma temposunu, inancını, inadını kaybetmemesi koşuluyla. Hissettiğim kadarıyla da böyle bir niyetleri hiç yok...

NOT: Konserde eleştireceğim tek nokta perküsyondu. Albümdeki senfonik bölümlerin yerine kullanılan perküsyon bence daha kuvvetli olmalıydı.

Bu arada böyle bir projeyi desteklediği için Doritos'u kutlamadan edemiyeceğim. Hep merak konusuydu, Tarkan ve Mustafa Sandal'dan sonra niye bir rock grubunu seçmişti bu firma? Bunu Doritos'un Genel Müdürü Metin Aşçıoğlu'na sordum, cevapladı. ‘‘Şimdilik yazmassan iyi olur’’ dediyse de atlatılma korkusuyla yazıyorum işte, kusura bakmasın: Doritos şubat ayında tüm dünyada yeni bir ürün çıkarıyor ve adı da ‘‘Rock’’...