Özür borcu
Güncelleme Tarihi:
Maç başlıyor, gözlerim faltaşı gibi açılıyor. Karşımda bambaşka bir Ankaragücü var. Defansının iki temel direği K.Hakan ve B.Gökmen yok. Ramazan, parasızlık yüzünden son anda Gaziantep'e satılmış. Baroni gönderilmiş. Kalenga sakat. Bu Ankaragücü, çok ama çok eksik. Oynadığı takım, hazırlık maçlarının dev ekibi ve şampiyonluğun en büyük adayı Galatasaray.
Ama, evdeki hesap bir türlü çarşıya uymuyor. Alan markajı yapan sarı lacivertliler, Galatasaray'a saha bırakmıyor. Çok iyi direniyor. İkili mücadelelerde üstün, atakta son derece bilinçli ve etkin. Ön libero oynayan Baidoo, sahanın en iyi adamı. Defanstan top çıkarıyor, atağa kalkıyor, şut atıyor ve aldığı adamı etkisiz hale getiriyor. İkinci yarıda bir topu çizgiden kafa ile çıkararak, takımını yenilgiden kurtarıyor. Hayati ve Ahmet alan markajı prensibi içinde, B.Hakan ve İlie'ye top vurdutmuyor. Libero Yılmaz, seken toplarda hatasız. Adnan, adeta kalesini tuğla ile kapatmış. Galatasaray'da tek görünen Fatih. Akın kesen, atağa katılan, arkadaşlarına gollük paslar atan Fatih, sanki 10 yıldır formayı giymiş gibi oynuyor. Orta sahasız Galatasaray'da Popescu hiç hazır değil. Nitekim ikinci yarıda oyundan alınıyor.
Maç bitiyor, Ankaragücü tek puanı bileğinin hakkıyla alırken, hazırlık maçlarının başka, ligin bir başka olduğu gerçeğini bir kez daha yüzümüze haykırıyor. Pardon, bir de özür borcum var Ankaragücü'ne. Maç öncesi kimsenin bilemediği, duymadığı, ama bende saklı olan düşüncelerimden ötürü onlardan çok çok özür diliyorum.