‘Nayır nolamaz’la bu işler olmaz!

Sürekli bir çaba içindeler ve çalışıyorlar.
Eskiler çalışmıyordu, çaba sarf etmiyordu gibi bir şey asla demek istemem.
Onların emeklerine ve çabalarına büyük haksızlık olur bu.
Ne soğuklarda ne imkansızlıklarda çalıştılar.
Hiçbir şey bilmeden, el yordamıyla bu işe gönül verdiler.
Tüm imkansızlıklara rağmen Yeşilçam’ın emekçileri 5 kuruşa çalıştılar.
Şimdi ise öyle değil...
İmkanlar çok daha iyi, yaşam koşulları değişti.
Sadece yakışıklı olmanın, güzel olmanın yetmeyeceğini biliyorlar.
Emek vermek gerektiğinin farkındalar.
Sadece emekle de bitmiyor kafa yapısı, sabır da önemli.
Şimdiki oyuncularda, hepsinde değilse de çoğunda bu özellikler var.
Çok hırslılar...
İki göz süzmekle, ‘nayır nolamaz’la bu işlerin olmayacağının bilincindeler...
Bunların farkında olan, beğendiğim bir sürü
oyuncu var.
Mesela Beren Saat’i
çok beğeniyorum. Yeni dizisinde de başarılı...
Tuba Büyüküstün yıkılıyor...
Bergüzar Korel’i çok seviyorum.
Meryem Uzerli’ye bayılıyorum... Şaşkınlıkla, hayranlıkla izliyorum onu.
Bu kadar mı sempatik olabilir bir insan.
Halit Ergenç’ler, Kıvanç Tatlıtuğ’lar, Kenan İmirzalıoğlu ve diğerleri...
Yeşilçam’ı imkansızlıklarla var edenlerin izinden gidiyorlar...

Nigar Kalfa’nın çocuğu

Bana bazen soruyorlar, “Yeniden oyunculuk yapar mısınız” diye...
Ben de onlara, “Çocuklar bile benden daha iyi oynar” yanıtını veriyorum.
Hayır efendim, asla yapmam...
Çünkü insan kendini bilmek kadar arif olamaz.
Ben hiçbir zaman oyunculuk dersi almadım ve bu alanda hiç kariyer yapmayı düşünmedim.
Bu yüzden oyunculuk falan yapmam.
Çocuk oyuncular konusunda ise şaka yapmıyorum.
Harika oynamıyorlar mı?
“Öyle Bir Geçer Zaman ki”deki Küçük Osman’ı unutulur mu?
Reklamlarda oynayan o minikler nasıl da rol kesiyorlar.
Ama benim bu ara tartışmasız favorim “Muhteşem Yüzyıl”daki Nigar’ın kızı...
Bayılıyorum ona...
Bu saatten sonra delirip evlat falan edinebilirim onu.
Büyük çılgınlık olur değil mi? Ama ben çılgınlıklara alışığım...
O kadar çok seviyorum o ufaklığı...
İşin şakası bir yana Allah anasına babasına bağışlasın ama en azından bana da bir gün oturmaya gelsin...

Birand’ın ardından

Her akşam evimize konuk olan, acı tatlı haberleri aldığımız...
Kimi zaman bizi güldüren, kimi zaman hüzünlendiren... Mehmet Ali Birand yok artık...
Asıl boşluk ekranda değil, yüreğimizde...
Hiçbir zaman yeri dolmayacak.
Mekanı cennet olsun.
Teşekkürler hayatımıza kattığın güzellikler için...

Ünlüleri gözledim

Şahan Gökbakar ve ekibinin yeni filmi Celal ile Ceren’i çok merak ediyorum.
Pazartesi akşamı galasına gidemedim ama aynı mekanda başka bir toplantı için buluşmuştuk...
Dolayısıyla benim de ünlüleri gözleme fırsatım oldu.
Bir galayı dışarıdan izledim.
Herkes çok şıktı, çok güzeldi.
Herkesi yakından görmek çok hoştu, uzun zamandır görmemiştim.
Şahan ve Ezgi Mola heyecan içindeydi.
Galada filmi izleyemedik ama bu hafta sonu ilk yapacağım işlerden biri Celal ile Ceren’i izlemek olacak.

Benim de kürklerim oldu!

Hiç kürküm oldu mu?
Oldu...
Geçmişte ne yazık ki oldu...
Ama görgüsüzlüğümden!
Kesinlikle görgüsüzlüğüm yüzünden ben de kürk sahibi oldum yıllar yıllar önce...
Vizon kürkler, gerçek kürkler dolabımdan eksik olmazdı.
Ne zaman bir şeylerin farkına varmaya, kendimi ve dünyayı daha iyi anlamaya başladım hemen bütün kürklerimi kaldırıp attım.
Bütün kürklerim depolarda eridi gitti...
Çok ilginçtir iki-üç yıl evvel bir firma hediye bir chinchilla kürk gönderdi bana...
Hayvanlara eziyet yapılarak bu kürklerin elde edildiğini ve kürk giymediğimi söyleyerek iade etmek istedim ancak kabul etmediler.
Şimdi kutusunda öylece duruyor, kapağını bile açamıyorum.
Çünkü ben kürk giyenlerden hiç haz etmiyorum.
Nasıl bu kadar duygusuz olabilirler...
Fashion TV seyrettiğim zaman o modacıların gerçek kürkler kullandıklarını görüp o kadar sinirleniyorum ki...
O zavallı hayvanlara çok üzülüyorum çok...
Sevgili kadınlar, lütfen kürk giymeyin...
Kimliğinizi o pahalı kürklerle ispat etmeye çalışmayın lütfen...