Merak ettiğim iki film

Sadece yönetmenlerden dolayı değil: İki film de cesur oyuncu seçimlerine dayandığından.

Yeşilçam aşırı sağlamcı olduğu için, aynı oyuncular yıllarca aynı rolleri oynamış: Birçok yetenek “iyi kalpli fabrikatör”, “sevimli teyze” ya da “esas çocuğun en yakın arkadaşı” olarak ömür tüketmiş.

Eleştirmen Ali Hakan, bunun Karagöz’den geldiğini söylerdi. Nasıl “Beberuhi” çıkınca ne haltlar karıştıracağını üç aşağı beş yukarı biliyorsak, Hulusi Kentmen’in sonunda yumuşayacağını da bilirdik.

Sinemada aynı tırsaklık eskisi kadar olmasa da sürüyor. Bu yüzden Turgul ve Ceylan’ı beklemek heyecanlı.

* * *

“Av Mevsimi”nde şaşırtmayı sevmeyen Şener Şen’den çok Cem Yılmaz ve Okan Yalabık’ı merak ediyor insan.

“Bir Zamanlar Anadolu” ise Yılmaz Erdoğan, Ahmet Mümtaz Taylan ve Taner Birsel’i tuhaf rollerde izleme fırsatı.

Bu “yaratıcı oyuncu seçimi” modasını dünyaya Tarantino hediye etmişti: Travolta’yı ya da “Pam Grier”i alıp imajlarıyla hiç ilgisi olmayan rollerde oynatarak.

Sahi, günün birinde Özgü Namal’ı kiralık katil, Mehmet Aslantuğ’u dolandırıcı ya da Ferhan Şensoy’u köy ağası rollerinde izleyebilecek miyiz?

Neden Aydemir Akbaş’tan emekli hakim, Memet Ali Alabora’dan eşcinsel şarkıcı ya da Binnur Kaya’dan siyasetçi çıkmasın? �

Ama “böyle hareketler yapmak için önce Yavuz Turgul ya da Nuri Bilge Ceylan olman lazım” derseniz, o zaman susar bu fakir. �

Susmadan önce de sorar: Katil rolünde görünce “öldür bizi Kıvanç!” demediniz mi?

Juno tipi hamilelik

Tuba Ünsal’ın yazdıkları iki şeyin kanıtı: Birincisi, kendisi sandığınızdan daha akıllı. İkincisi, hamileliğini Juno tarzında yaşıyor.�

Ben de hayatımın ikinci hamileliğini kız kardeşim vesilesiyle yaşamakta olduğumdan, haliyle ilgilendim konuyla.

Nedir Juno?

Ergen bir kızın hamileliğini anlatan, birkaç yıl önce çok başarılı olmuş bağımsız Amerikan filmi.

Özellikle başroldeki Ellen Page kardeşimizin şahane performansı sayesinde, sinemanın ikonları arasına girdi.

Bugün hamilelik sırasında “teyze” haline gelmek istemeyen hanımlar, aradıkları ilhamı Juno’da buluyor.

Rahat ve spor giysiler, genç işi hareketler ve olayı hafif dalgaya vuran tavırlarla hem stresten hem de teyzeye dönüşme tehlikesinden uzak yaşıyorlar.

Tanıdığım en gerçek sinefil olan kız kardeşimin bu yazıyı okuyunca “hadi len!” deme ihtimali olsa da, işte size ikinci hamilelik dönemimde yaptığım en sosyal tespit.

Cimbom’un Fenerleşememe sorunu

Sinefilliğin yanı sıra koyu Galatasaray taraftarı kız kardeşim, “Biz bu Fenerbahçeleşme işini beceremedik” dedi.

Oysa her şey ne güzel başlamıştı: Popüler bir başkan, Fenerbahçe tarzı transferler, Saracoğlu’na rakip bir stat...

Fatih Terim seslerinin ayyuka çıktığı şu günlerde, Adnan Polat’ın düşünmesi gerekenlerden biri de herhalde bu.

Pek çok kişiye fazla aristokrat gelse de, Galatasaray’ın “Mekteb-i Sultani” tarzını terk etmemesi gerekiyor demek ki. Fenerbahçe olmak, sadece Fenerbahçe’ye yakışıyor.

İncir  Çekirdeği

Hayatı bazen normal karşılamak lazım.