Bir zamanlar buralar hep bizimdi
Güncelleme Tarihi:
185’ten fazla ülkede görülen koronavirüs nedeniyle dünya nüfusunun üçte biri kısıtlanmış koşullarda ya da karantinada yaşıyor. Bu durum insanlık için trajik olsa da memnun olanlar da var. Geyiklerden keçilere, tavuskuşlarından vahşi kedilere kadar şehirlerin çevresinde yaşayan birçok yaban hayvanı boş sokak ve meydanların keyfini sürüyor. Bodrum’da ördekler ve domuzlar görüldü, Haliç’te ise uzun yıllardan sonra yunuslar oynaşıyor...
Plajların gerçek sahipleri döndü
Hindistan’ın doğusundaki Odisha eyaletinin kumsallarında zeytin renkli ridley denizkaplumbağaları en son 2013 yılında görülmüştü. Mart ayında ıssız kalan kumsalda bu yıl 70 binden fazlası arzı endam etti. Denizkaplumbağaları için benzer bir durum Brezilya sahillerinde de yaşandı. Orada da sahillerde şahin gagalı denizkaplumbağası gibi nesli yok olmanın eşiğindeki denizkaplumbağaları görülüyor artık.
Ördekler, etleri, yumurtaları ve tüyleri için beslenebilseler de dünya üzerinde çok geniş bir dağılım gösteren ve özgürlüklerine düşkün hayvanlar. Birçok türü bulunan ve insanlığa özellikle sevimlilikleriyle esin kaynağı olan ördekler, mevsimlik göçler yapar. Fotoğraftaki ördek sürüsü kendisi için en tehlikeli olan canlı türlerinden insanların evlerine çekilmesiyle Adana Adnan Menderes Bulvarı’nda adeta bir çete edasıyla dolaşıyor.
Sokaklarda çakallarla dans
Çakallar Amerika kıtasında kır kurdu olarak da biliniyor. Geceleri ürkütücü ulumalarıyla insanların sesinden korktuğu canlılar arasındaki çakallar, insanların evlere kapanmasıyla birlikte gündüzleri de şehirlerde görülmeye başladı. Fotoğraftaki çakal, ABD’nin San Francisco şehrinde boş sokaklarda dolaşırken görüntülendi.
Bir kedi gördüm
Kuzey ve Güney Amerika’da yaşayan, yırtıcı bir tür olan puma (Puma concolor), dağ aslanı olarak da biliniyor. Fotoğraftaki puma “Bir zamanlar buralar hep benimdi” dercesine Güney Amerika’daki Şili’nin Santiago şehrinde volta atıyor.
Bu çimleri de deneyelim!
Bu alageyikler Doğu Londra’nın Harold Hill banliyösünde meşhur İngiliz çimleriyle beslenmeye inmiş.
Gökdelenleriniz mi güzel, ben mi?
Tavuskuşları sülüngiller familyasına ait gezegenimizin en ihtişamlı canlılarından. Bizlerin tüyleri nedeniyle genellikle kafesler ardında, esaret altında gördüğümüz göz alıcı renklere sahip bu canlılar tarih boyunca zengin sofraları süsleyen eti nedeniyle de insanlardan çok çekmiş. Modern insanlığın sembollerinden Dubai’de yaşayanların gökdelenlere kapanmasıyla meydan şimdi onlara kalmış görünüyor.
Dağdan indim...
Llandudno, Galler’de deniz kıyısında bir kasaba. Dağkeçileriyse bu tatil kasabasının yeni sakinleri. İnsanların ortada görünmeyişini fırsat bilerek bir turist kafilesi rahatlığında sokaklarda dolaşıyorlar.
En güvenli mesafe
Geyikler ne yazık ki birçok hayvana göre hayata şanssız başlayan canlılar. Onlar otla, başka birçok canlı da onlarla besleniyor. En tehlikelisiyse geyikleri av hayvanı olarak gören insanlar. Sika geyiği (Cervus nippon) olarak da bilinen Japon geyikleri de insanlarla aralarındaki güvenli mesafeyi virüs nedeniyle sağlayan canlılardan. İnsanların eve kapanmasıyla antik Japon kenti Nara’nın sokaklarında mart ayından bu yana korkmadan dolaşıyorlar.
Su çok güzel, gelin!
Venedik’te insanların sokaktan çekilmesiyle suyun rengi değişti ve birçok canlı kanala döndü. Sosyal medyada paylaşılan yunus fotoğrafları doğru olmasa da birçok sukuşu ve ördek kanalın tadını çıkarıyor.
Göçmen kuşları havada görme zamanı
Türkiye göçmen kuşlar için önemli bir göç rotası. İstanbul Boğazı, her göç döneminde büyük bir şölene ev sahipliği yapıyor. Bugünlerde o şölenin sonuna yaklaşıyoruz. Kafanızı kaldırıp gökyüzünü izleme zamanı.
Kuş göçü açısından Türkiye’nin en şanslı bölgesi Marmara, en şanslı ili İstanbul... Karadeniz’den ve Hatay’dan ülkemize giren kuşların önemli bir bölümü İstanbul üzerinde bir araya gelip Avrupa yolculuğuna devam ediyor. Marmara Bölgesi’nde gözlem yapabileceğiniz diğer yerlerse Meriç Havzası, İğneada Ormanları, Manyas, Uluabat ve İznik gölleri.
Bu dönemde hava kirliliği azalıyor mu?
Dünya Sağlık Örgütü (DSÖ) verilerine göre, hava kirliliği her yıl dünya çapında 7 milyon insanı öldürüyor. Türk Toraks Derneği (TTD) Çevre Sorunları ve Akciğer Sağlığı Çalışma Grubu Başkanı Yard. Doç. Dr. Nilüfer Aykaç’a göre de hava kirliliği akciğer kanserinden ölümlerin yüzde 25’inden sorumlu. Kirliliğin bağışıklık konusunda da önemli bir negatif etken olduğunu kanıtlayan bilimsel çalışmalara dikkat çeken Aykaç, ABD ve Avrupa’da hava kirliliğinin yüksek olduğu bölgelerde COVID-19 nedeniyle ölüm oranının da yüksek olduğunu belirtiyor.
Ancak Aykaç, son dönemde bu sorunu en ciddi yaşayan illerden olan İstanbul’da kirliliğin belirgin bir şekilde azaldığının, Uludağ’ın zirvelerinin dahi görülebilecek şekilde temizlendiğinin altını çizerek ekliyor; “Henüz tam olarak net bir veri ortaya koymak için biraz erken olsa da kirliliğe bağlı sorunların azaldığı yönünde gözlemlerimiz var.”