Gümüş Ekran
Güncelleme Tarihi:
Öldürmüyor güldürüyor
İzlediğim Mafya filmlerinin sayısını hatırlamıyorum. Siz de kaç tane seyrettim diye düşünseniz, doğru bir sayıya ulaşamazsınız.
Şimdi de onun parodileri yapılıyor. İşte bunlardan biri Mafya(Mafia).
Öldürmelerin bile gülünç olduğu, aslında bir çok Mafya filmine göndermelerin yapıldığı bir komedi.
O filmlerde ne varsa hepsiyle abartılarak dalga geçiliyor.
Hiç kuşkunuz olmasın, İtalya'dan Amerika'ya gelip Baba olan birinin öyküsü bile sıradan filmlerin öyküsünün iskeletini andırıyor.
Böyle filmlere seyircinin davranışı da nankörcedir.
Çünkü seyrederken gülerler, ardından da bir şey yokmuş derler. Biraz ben de böyle yaptım.
Ancak her gönderme gerçekten bir konuyu çağrıştırdığı, bir tipi canlandırdığı için gülmeden edemiyorsunuz.
Çoğu yerde gerçek olarak olarak izlediğimiz ve düşündüğümüz sahnelerin ne kadar gülünç olduğunu, bunları bizim ciddi ciddi seyrettiğimizi hatırlatarak bizimle de dalga geçiyor.
Sadece filmleri değil, seyirciyi de sarakaya alıyor.
Her olayan, her kurumun - Mafya da bir kurumdur yönetmene göre - bir ihtiyaçtan doğduğu söylenebilir mi?
Bizim bu düşünceye katılıp katılmamamız önemli mi ?
Herkes kendince bundan bir yorum çıkarabilir.
Kumardan uyuşuturucuya kadar her şeyin oldduğu Mafya dünyasında, ayrıca komikliklerin bulunduğu da gösteriliyor.
Zaman zaman oyunculukta Jim Carrey'i hatırladım. Vücut dilini o kadar ustaca kullanamasalar da onun benzeri bir atmosferi yaratmaya çalışmışlar.
Bilinçle değil de rastlantılarla Mafya'ya bulaşmanın gülünç serüvenini izlerken, insanların şiddet ortamında bile düştüğü durumu buradan izleyebiliyorsunuz.
Bence filmin ciddi yanı bu.