Bizler iyiyiz...

DÜN yine senin su tasını yıkadım.Uzun uzun.Bir daha ondan su içmeyeceğini bile bile.Işığa doğru tutup baktım, pırıl pırıl.Zaten akşama yine yıkayacağım.Yarın yine.Öbürsü gün de...*Konya Ovası’ndan haber geldi; bu sene yaban koyunları çok bebek yapmışlar, bebekler sağlıklı, topak topak.Ben bilirim annelerinin çevresinde durmadan koşarlar topaklar.Deniz Kavukçuoğlu ‘Kedi Gülüşü’ kitabını bastırdı, bize de göndermiş, bir gece sizlere okuyacaktım belki.İçinde Cunda’daki evimizden, sokağımızdan, kedilerimizden söz ediyor çünkü.Panter, Tekir, Poşet, Karapatik, Sürmeli....Bizim Sarı kedi bile kitapta var.*Çiçek Dağı’nda keklikler yavrularını uçurmuşlardır.Bugünlerde her sabah ortalık ağarırken, yorgun çobanlar, yaramaz yavrularını kaybetmiş kekliklerin ‘Toplanın...’ çağrılarını dinlerler keyifli keyifli.Komşumuz koca Duman’ı tıraş ettiler.Ömründe ilk defa tıraş oluyor Duman. Tıraşçı, aynayı ensesine tutup ‘İyi olmuş mu Duman Bey?’ dedi mi bilmiyorum. Ama Duman berberi yakalasa oyacak. Çünkü o berberin tüylerini çaldığını sanıyor.Bizler iyiyiz.Bu sene göçmen kuşlar erken gelmeye başladılar.Ne zaman Körfez bölgesinde petrol kuyuları yansa, bombalar patlasa göçmen kuşlar acele ederler.Geçen gün bir şeyin farkında olmayan küçük çocuklar el ele tutuşup bahçenin kapısına geldiler.Seni sordular çocuklar.Onlara ‘Gitti’ dedim.*Birazdan su tasını yıkayacağım.Bu sene sonbahar erken gelecek diyorlar.Havalar biraz serinleyince, kuzey rüzgárları esmeye başlayınca, geceleri evimizin üzerinden turna sürüleri geçer.İçinde özlem olan o hüzünlü şarkılarını söyleye söyleye.Niçin hem hüzünlenir, hem giderler?Bilemem.